ผมเป็นเกย์ครับ ผมเจอเขาช่วงเดือนมกราคม เรามีความชอบที่เหมือนกันเพียงอย่างเดียวคือการเล่นเกม และผมมักจะทำได้ดี
หากเล่นเกมกับเขา เรารู้จากกันผ่านทางออนไลน์โปรแกรมคอมมูนิตี้เกี่ยวกับเกม (Discord) หลังจากที่ได้รู้จักกันซักระยะนึง
ก็ได้รู้จักกันเพิ่มผ่านทาง Facebook และ IG เขามีตัวตนจริงและการงานที่มั่นคง จึงทำให้มั่นใจแล้วว่าไม่มีใครหลอกใครแน่นอน
เรามีเวลาเล่นเกมด้วยกันหรือ Call กันผ่าน Discord แค่ช่วงหลังเลิกงานถึง 5 ทุ่ม เที่ยงคืนเท่านั้น
จริงๆ การเข้าหาเขาก็เพราะว่าผมตกหลุมรักนั่นแหละ ผมได้ชวนเขาไปดูหนังเรื่องนึงช่วงเดือนเมษายน ซึ่งเขาก็ตอบรับคำชวน
เราเริ่มคุยกัน เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ด้วยความที่ผมชอบ เขาตลอดเวลาที่ผ่านมาผมก็พยายามที่จะทำอะไรหลายๆ อย่างให้เขา
คอยอยู่เคียงข้าง คอยให้กำลังใจ คอยเป็นที่พึ่งยามลำบาก คอยซัพพอร์ตเขาทุกอย่างแต่ผมก็รู้แหละว่าสิ่งที่ทำไปเขาก็ตอบรับ
และรู้สึกดีเช่นกัน จน Covid ได้เข้ามา เราจึงไม่มีโอกาสได้เจอกันแม้สักครั้ง แพลนที่เคยจะไปดูหนังก็ถูกยกเลิกไปโดยไม่มีกำหนด
ปัจจุบันเราคุยกันมาได้เกือบ 5 เดือนแล้วครับ ผ่านทางแชทและ Discord ช่วงดึก ผมทนไม่ได้ที่จะไม่บอกความรู้สึกออกไป
จนวันนึงจึงได้ตัดสินใจบอกไป "เราจะมีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์ไหม เพราะเราก็ต่างมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน"
เขาบอกว่า "เราอาจจะต้องคุยและเรียนรู้กันให้มากกว่านี้ ถ้าพ้นช่วงกักตัวอาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้
ถ้าไม่คิดมากอะไรก็ค่อยๆ คุยกันไปก็ได้ เพราะเราเองก็ไม่ได้รีบร้อน แต่ถ้าถามว่ารู้สึกไหม ก็รู้สึกครับ"
คำตอบที่ได้รับฟังมันก็เป็นที่น่าพอใจแหละ ทำให้เราโล่งอกไปว่าเขาก็คิดเหมือนกับเรา
แต่ด้วยระยะเวลาและความสัมพันธ์ที่มันไม่ชัดเจนเลย ในใจก็จะคอยคิดแต่ว่าเมื่อไร เราไม่สามารถหลุดออกจากความรู้สึกนี้ได้เลย
จนทำให้รู้สึกเริ่มอยากจะห่าง และปล่อยเขาไป หรือไม่อยากเจอกันอีก...
อยากเล่าเรื่อง อยากระบาย
หากเล่นเกมกับเขา เรารู้จากกันผ่านทางออนไลน์โปรแกรมคอมมูนิตี้เกี่ยวกับเกม (Discord) หลังจากที่ได้รู้จักกันซักระยะนึง
ก็ได้รู้จักกันเพิ่มผ่านทาง Facebook และ IG เขามีตัวตนจริงและการงานที่มั่นคง จึงทำให้มั่นใจแล้วว่าไม่มีใครหลอกใครแน่นอน
เรามีเวลาเล่นเกมด้วยกันหรือ Call กันผ่าน Discord แค่ช่วงหลังเลิกงานถึง 5 ทุ่ม เที่ยงคืนเท่านั้น
จริงๆ การเข้าหาเขาก็เพราะว่าผมตกหลุมรักนั่นแหละ ผมได้ชวนเขาไปดูหนังเรื่องนึงช่วงเดือนเมษายน ซึ่งเขาก็ตอบรับคำชวน
เราเริ่มคุยกัน เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ด้วยความที่ผมชอบ เขาตลอดเวลาที่ผ่านมาผมก็พยายามที่จะทำอะไรหลายๆ อย่างให้เขา
คอยอยู่เคียงข้าง คอยให้กำลังใจ คอยเป็นที่พึ่งยามลำบาก คอยซัพพอร์ตเขาทุกอย่างแต่ผมก็รู้แหละว่าสิ่งที่ทำไปเขาก็ตอบรับ
และรู้สึกดีเช่นกัน จน Covid ได้เข้ามา เราจึงไม่มีโอกาสได้เจอกันแม้สักครั้ง แพลนที่เคยจะไปดูหนังก็ถูกยกเลิกไปโดยไม่มีกำหนด
ปัจจุบันเราคุยกันมาได้เกือบ 5 เดือนแล้วครับ ผ่านทางแชทและ Discord ช่วงดึก ผมทนไม่ได้ที่จะไม่บอกความรู้สึกออกไป
จนวันนึงจึงได้ตัดสินใจบอกไป "เราจะมีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์ไหม เพราะเราก็ต่างมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน"
เขาบอกว่า "เราอาจจะต้องคุยและเรียนรู้กันให้มากกว่านี้ ถ้าพ้นช่วงกักตัวอาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้
ถ้าไม่คิดมากอะไรก็ค่อยๆ คุยกันไปก็ได้ เพราะเราเองก็ไม่ได้รีบร้อน แต่ถ้าถามว่ารู้สึกไหม ก็รู้สึกครับ"
คำตอบที่ได้รับฟังมันก็เป็นที่น่าพอใจแหละ ทำให้เราโล่งอกไปว่าเขาก็คิดเหมือนกับเรา
แต่ด้วยระยะเวลาและความสัมพันธ์ที่มันไม่ชัดเจนเลย ในใจก็จะคอยคิดแต่ว่าเมื่อไร เราไม่สามารถหลุดออกจากความรู้สึกนี้ได้เลย
จนทำให้รู้สึกเริ่มอยากจะห่าง และปล่อยเขาไป หรือไม่อยากเจอกันอีก...