เบื่อไม่มีความสุขในชีวิต

คือผมทำงานกับพ่อมาได้2-3ปีแล้วครับ (บ้านทำรับเหมาก่อสร้าง) แต่ไม่ค่อยสนิทกับพ่อเท่าไหร่สนิทกับแม่มากกว่า แต่แม่เสียแล้วครับ นั่นแหละคับ ผมต้องบอกก่อนว่า ผมเรียนจบ มนุษยศาสตร์เอกภาษาอังกฤษ มาครับ ซึ่งไม่ตรงสายงานของพ่อเลย ความรู้เรื่องรับเหมาของผม เท่ากับศูนย์ ผมก็เริ่มเข้ามาทำพ่อไม่เคยสอนอะไรผมเลย มีแต่พี่อีกคนเท่านั้นที่คอยสอนคอยบอกทุกอย่าง พ่อเอาแต่สั่งผมอย่างเดียวอันไหนไม่ถูกใจไม่ได้ดั่งใจหรือคิดช้า หรืออะไรก้แล้วแต่ ก้จะด่าผมว่าหัดใช้สมองบ้างหละ โง่บ้างละ ทำไมแค่นี้ก็คิดไม่ได้ (ใช้คำพูดแรงๆ) พูดวนซ้ำๆ กดดันด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดโมโหซึ่งผมฟังแล้วรู้สึกว่าทำไมไม่พูดไม่บอกกับผมดีๆ ละเมื่อไหร่ที่ผมทำงานออกมาทุกอย่างโอเคดีเรียบร้อย ไม่มีหรอกครับคำชม แต่ถ้าเมื่อไหร่ทำผิดแค่นั้นแหละ ด่ายับ (ทำดีเสมอตัวแค่นั้น)
ผมอดทนมา2-3ปีแล้วครับ โดนแทบทุกวันจนผมรู้สึกเบื่อท้อถอย ไม่อยากทำงานด้วย มันทำให้ผมจิตตก ไม่มีความสุขในชีวิต เหมือนดึงความร่าเริงของผมออกไปหมด ผมก็แค่เบื่อชีวิตครับ
ปล. ขอให้โควิดหายไวไว ผมอยากจะออกเดินทางไปทำตามแพลนชีวิตตัวเองสักทีครับ