สวัสดีคะ หนูอายุ 13 ปีคะ หนูขอระบายความในใจหน่อยนะคะ หนูขออธิบายตั้งเเต่ต้นชีวิตเลยนะคะ แม่แท้ๆของหนูอยู่สุขุมวิทคะเเม่หนูทำงานขายบริการและและนั่งดริ้งคะจนแม่ไปเจอกับพ่อหนูที่เป็นฝรั่งคะและพ่อกับเเม่ก็มีหนูออกมาเเต่พ่อไม่รับผิดชอบและก็ทิ้งไปหน้าตาเฉยแต่เเม่ก็ไม่อะไรเพราะหนูลูกคนที่สี่ พอแม่คลอดหนูเสร็จแม่ก็ออกจากรพบ.ไปเลยและก็ทิ้งให้หนูอยู่โรงบาลและพยาบาลก็โทรมาหาญาติของแม่หนูคือน้าสาวหนูน้องสาวของแม่เเท้ๆหนู หนูเรียกน้าสาวว่าเเม่เค้าให้ยายเลี้ยงหนูจนอายุ4ขวบเค้าก็เอาหนูมาอยู่กรุงเทพและก็เลี้ยงจนถึงอายุ13ตอนนี้ตั้งเเต่หนูจำความได้หนูไม่เคยมีความสุขเหมือนเด็กคนอิ่นๆก่อนไปโรงเรียนหนูก็ต้องโดนตบโดยลูกของน้าสาวเเละด่าว่าหนูสารพัดและพอตกเย็นต้องกลับจากรร.หนูก็จะบอกเพื่อนๆเสมอว่าไม่อยากกลับเพราะกับไปก็ต้องโดนน้าสาวที่เรียกว่าเเม่เอาสายไฟที่เอาทองแดงออกแล้วตีทุกวันมันเป็นอย่างงี้ทุกวันๆเหตุเกิดจากหนูไม่ชอบแปลงฟันแต่พอหนูโตขึ้นเรื่อยๆมันก็โดนน้อยลงเเละเปลี่ยนจากตีมาเป็นด่าแทนพอทำอะไรไม่ถูกใจเค้าก็ต้องโดนด่าโดนตีด้วยมือเค้าบอกว่าหนูผิดตั้งเเต่เกิดเป็นตัวซวยอยู่กับใครก็ซวยไปหมดและทุกคนที่เคยเอาหนูไปอยู่ด้วยก็ซวยจริงๆเค้าชอบด่าเเม่เเท้ๆของหนูว่า

ขายตัวแม่มันเป็นยังไงลูกมันก็เป็นยังงั้นหนูเริ่มหมดความอดทนขึ้นเรื่อยๆจนเหนื่อยล้าเเละพอหนูอายุ13หนเริ่มหมดความอดทนขึ้นเรื่อยๆเเละทุกอย่างมันก็หนักขึ้นทุกวันๆน้าสาวหนูเค้ามีลูกชายอายุ6ขวบเป็นเด็กก้าวร้าวพูดคำหยาบหนูต้องเลี้ยงเด็กคนนี้ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่เลยหนูเหนื่อยมากๆต้องทำให้ทุกอย่างอาบน้ำล้างอึป้อนข้าวทุกๆอย่างจะกินอะไรก็ต้องวิ่งไปซื้อให้จนวันหนึ่งแม่ชวนหนูทะเลาะเพราะจานใบเดียวแม่โมโหมากเเละเดินขึ้นมาด่าหนูตอนนั้นในความคิดหนูหนูคิดว่ามีตากับยายเป็นที้พึ่งพาให้หนูได้เเละเค้าก็ตีหนูด่าหนูบอกว่าหนูเห็นแก่ตัวล้างเเต่จานตัวเองหนูเลยบอกแม่ว่าเเม่คะหนูคิดว่าหนูกับเเม่ไใคงรมาทะเลาะกันเพราะจานใบเดียวนะแต่น้าสาวก็ด่าหนูไม่หยุดเเละก็รามมาที่เเม่เเท้ๆของหนูพอเค้าด่าเรื่อยๆหนูเลยบอกว่าแม่คิดว่าหนูจะยอมแม่อีกใช่ไหมหนูโตเเล้วนะหนูรู้ว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำเห็นใจคนอื่นบ้างเถอะเเค่นี้หนูปวดใจจะตายอยู่เเล้วเเละหลังจากนั้นหนูก็ถูกส่งมาอยู่โคราชกับตายกับยายหลังจากนั้นหนูกับยายก็เริ่มทะเลาะกันอีกเรื่องเกิดจากยายบอกว่าหนูขก.นุ่นนี่นั่นหนูเลยบอกว่ายายหนูขก.จรงไหนมีอะไรก็ทำให้หมดจานก็ล้างบ้านก็กวาดยายมีอะไรให้หนูทำอีกไหมล่ะเดะจะทำให้เเละยายก็บอกว่าเถียงหรอได้ๆและก็โทรไปหาแม่เเละก็พากันด่าหนูแบะตาก็เงียบไม่ด่าไม่ว่าเเต่เงียบหนูลองมานั่งคิดดีๆว่าสิ่งที่ทุกคนทำตอนนี้มันถูกแล้วหรอหนูต้องโดนตีตั้งเเต่เด็กเพื่อแลกกับการได้รียนดีๆได้กินของดีๆเเล้วอย่างงั้นหรอจนหนูคิดว่าหนูเเค้นหนูเกลียดหนูรู้สึกอย่างนั้นจริงๆหนูคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควรคิดไม่ควรทำแต่หนูห้ามไม่ได้จริงๆหนูรู้สึกอยากฆ่าให้ตายอยากเอามีดแทงๆให้เค้าเจ็บเหมือนกับที่หนูเจ็บหนูเลยบอกยายกับเเม่เลี้ยงไปว่าคอยดูนะถ้าวันใดวันนึงหนูได้ดีหนูจะให้ตังยายกับเเม่เลี้ี้งไปและไม่ต้องมายุ่งกับหนูอีกแม่บอกว่าน้ำหน้าอย่างหนูไม่มีวันได้ดีทุกวันนี้หนูเลือกที่จะเงียบเเละแม่เลี้ยงกับยายที่นั่งด่านั่งบ่นหนูอยู่หนูเลือกที่จะทนเพื่ออนาคตของตัวเองหนูกำลังวางเเผนชีวิตของตัวเองแต่ตอนนี้หนูกำลังคิดว่าถ้าหนูโดนไล่ออกจากบ้านจริงๆควรทำยังไงต่อแม่บอกว่ามันย้อนกับไม่ได้แล้วหนูเลยบอกว่าหนูจะสู้เพื่อตัวเองให้ถึงที่สุดถ้าหนูไม่สู้เพื่อตัวเองก็ไม่มีใครสู้เพื่อหนูคอยดูถ้าหนูได้ดีอย่าเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือล่ะกัน ขแบคุณคะ หนูควรทำไงต่อดีหรอคะ
ทะเลาะกับที่บ้านหนักมากทนไม่ไหวแล้วควรทำยังไงดีคะ