หนูเรียนอยู่ปวช.1ตอนนี้กำลังปิดเทิมคะแม่หนูเลิกกับพ่อแล้วแต่งงานใหม่พ่อหนูก็แต่งงานใหม่เหมือนกันป๋าหรือพ่อใหม่นันละต่อนแรกหนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ที่แม่แต่งงานใหม่ตอนนั้นหนู่อยู่ประมาณป.2คะแต่ป๋าก็อยู่กับพวกเราดีนะคะทีนี้พ่อขึ้นม.ตนแม่ก็ถามคะว่าจะอยู่กับยายหรือกับแม่ที่กรุงเทพหนูไม่ได้ไปอยู่กับแม่คะเพราะตอนนั้นหนูว่าห้องที่จะไปอยู่เป็นคอนโดที่มีห้องเดียวและมีห้องนำ้ข้างในหนูว่ามันไม่เป็นส่วนตัวคะแม่กับป๋าอยู่ด้วยกันได้นะแต่ทั้งสองคนกลับบ้านมาจากที่ทำงานไม่พรอมกันป๋าหลับก่อนคะหนูเคยไปอยูด้วยตอนปิดเทอมป.6แล้วไม่หนูไม่เวิอค์น้องของหนู(ผู้ชาย)เข้ายากอยู่กับแม่เลยไปอยู่ด้วยส่วนหนูอยู่กับยายและตาคะมาจนถึงปัจจุบันตอนนี้ปิดเทอมอยู่คะหนูอยู่กับยายมาหนูรู้ว่ายายมักจะด่าอยู่เป็นประจำยายชอบด่าว่าหรูไร้ประโยชน์ประสาทกับปัญญาอ่อนคะซึ่งหนู่เก็บไว้ตลอดนะหนู่ไม่ได้ตอบอะไรยายนะตอนยายดายายชอบบอกว่าหนูติดโทรศัพokปัญหามันอยูที่โทรศัพใช้ไมช่วงนั้นเลยไม่ค่อยแตะโทรศัพเท่าไรท่าแตะคือหนูอ่านนิยายที่ชอบแล้วเวลาที่เหลือหนูเอาไปวาดรูประบายสีตัดกระดาษที่เป็นงานอดิเรกหรูอีกย่างจากอ่านนิยายแต่ตือไม่ช่วยอะแวลาหนูตัดกระดาษหรือระบายสียายก็จะบ่นประมาณว่าตัดกระดาษเก็บให้หมดนะแล้วสีนะเอาออกมาอย่าทำหายโอเคหนูรู้ว่าประโยคแบบนั้นมันไม่เหมือนคำด่าหรือบ่นแต่หนูเก็บไปจำไงแล้วพอหนูไม่ระบายสีวาดรูปหนูก็จะเล่นโทรศัพใช้ไมเพราะมันเบื่อแล้วยายก็จะมาเห็นแล้วก็ว่าหนูอีกว่าติดโทรศัพไม่มีอย่างอืนทำรึไงซึงหนูก็ไม่มีจริงๆอะในบ้านมีงานอย่างเช่นกวาดบ้านถูบ่านล่างจานซักผ่าทำไมไม่ทำละต่องมีคนคิดประมานนี้แน่ๆบ้านยายซักผ้าใครผ้ามันล่างจานใครล่างเองนอกจากยายจะทำกับข้าวแล้วทิ้งหม้อหระทะแช้นำ้ไว้เพราะบ่าทีทำอาหารติดกระหนูจะเป็นคนล่างจะมีบางครั้งที่หนูขี้เกียจแล้วหม้อกับกระและจ่านของน้าที่กินแล้วเอามาว่ามันสุมซึงเป็นหนูที่โดนด่าว่าไม่ล้างจานทั้งที่จานนั้นนะไม่ใช้ของหนูหนูก็บอกยายนะว่ามันไม่ใช้ของหนูยายก็จะตอบกับมาประโยคประจำว่าเห็นแล้วทำไมไม่ล่างซึ่งความรับผิดชอบหนูอยู่ที่จานของหนูม้อกับกระทะแล้วทำไมหนูต้องเป็นคนล้างน้าหนูทำไมไม้ล้างใช้ไมน้าเข้าไม่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับหนูแต่อนู่บ้นตรงข้ามแบบข้ามถนนปุบถึงบ้าน้าเลยน้าเข้าก็จะมากินข้าวบ้านยายซึงหนูเลยพูดกับน้าไปแล่วแต่คือก็ยังเอาไปว่างไงพอหนูบ่นมากๆเข้าน้าก็เอาจานที่กินไปบ้านตัวเองแล้วกองไว้ที่บ้านตัวเองแล้วก็จะมีปันหาอีกน้าไม่เอาจานมาคืนแล้วมันก็หายไปบ้านน้าวันละ1จาน2จาน3สามจานแล้วมันก็ต้องมีวันหมดใช้ไมซึงมันก็หมดแล้วยายก็จะบ่นว่าจานมันหายไปไหนแล้วจานที่ว่าสุมไว้ของน้าที่บ้านก็ไม่ล้างกันก็มีกลิ่นใช้ไมแล้วยายก็ให้น้าล้างแล้วเอามาคืนซึ่งบ่างครังน้าก็ไม่ทะไงแล้วยายก็จะไล้ให้หนูไปล้างแล้วเอาจานกลับมาซึ่งหนูไม่อยากทำน้าหนูไม่รับผิดชอบเองทำไมหนูต้องล้างพอหลานที่มาอยู่ใหม่หรือลูกของน้าอีกคนหนูมาหลานก็โดนน้าที่เอาจานมากองสุมนะจ้างให้ล้างจานให้หลังจากนั้นแัญหาก็จบใช้ไมมันก็จะมีปัญหาอีกเรื่องหนูจะกลับมาเล่นโทรศัพอีกเพราะรู้สึกว่าเราวาดรูประบายสีมันแบบไม่ได้มีความสุขขนานนั้นถึงมันจะเป็นงานอดิเรกก็ตามแล้วยายก็จะบ่นหนูอีกว่าเล่นโทรศัพไม่มีงานการทำรึไงซึ่งหนูยอมรับนะว่าหนูติดโทรศัพแต่แบบถ้ามีงานอะไรให้ทำก็บอกหนูได้หนูพ้อมช้วยนะแต่คือมันไม่มีอะไรให้ทำอะมันปิดเทอมนะแล้วเวลาหนูอ่านนิยายมันจะเป็นนิยายวายนะมันก็ต้องมีหลุดพูดหรือแบบเขินกับนิยายพระนายหรือเศร้ากับนิยายจนนำ้ตาใหลใช้ไม่ยายก็จะว่าหนูว่าหนูเป็นโรคพูดคนเดียวปัญญาอ่อนหลังจากนั้นหนูก็จะอเปหิตัวเองเข้ามาในห้องของตัวเองแล้วตือถึงจะอยู่ในห้องแต่เสียงมันก็ต้องมีลอดออกไปบ้างใช้ไมหนูก็จะได้ยินยายว่าหนูว่าหนูเป็นโรคพูดคนเดียวซึงโอเคหนูไม่คิกไรมากใช้ไม่คิดเลยคือเวลายายดูหนังยายไม่หัวเราะหลอถ้ามันมีฉากตลกนะหรือฉากพระนายสวีกกันซึ่งหนูได้แต่คิดในใจนะเพราะหนูเคยเถียงกลับไปแต่งยายจะสวนกลับมาเสมอว่าไม่มีอะไรที่มีสาระมากกว่าเล่นโทรศัพหลอหนูก็ไม่ได้ตอบอะไรบ่างครังหนูก็ไม่เล่นนะโทรศัพนะแล้วนั้งมองนั้นมองนี้ไปเลื้อยพอยายมาเจอก็จะว่าอีกนะมองนั้นนี้อยู่นันไม่มีอะไรที่เป็นสาระทำรึไงไม่ออกจากบ้านเลยรึไงซึ่งหนูขับรถมอไซไม่เป็นถ้าเป็นหนูขับไปแล้วมีตอนนึงที่แบบหนูออกจากบ้านบ่อยเพราะโรงเรียนประถมแถวบ้านมีสนามเด็กเล่นกับเครื่องออกกำลังกายหนูก็ไปโรงเรียนประถมนั้นเราะสนามเด็กเล่นนั้นโรงเรียนเข้าอนุยาตให้เข้าไปเล่นได้ซึงพอหนูกลับมายายก็จะบ่นหนูอีกว่าไม่กลับบ้านกลับช่องแล้วพอหนูไม่ออกจากบ้านก็จะมีปัญหาอีกว่าไม่มีอะไรทำแล้วเรื่องอีกย่างที่น่อยที่สุดคือการเปรียบเทียบคือเปรียนเทียบหนูกับน้องไม่เป็นไรหรูรู้ว่าน้องหนูสมองดีเข้าเรียนเก่งนะได้ที่หนึงตลอดซึ่งหนูกร็เรียนไม่ได้ดีขนาดนั้นแต่ก็ไม่เคยล่วงมาถึงที่10นะเป็นเลขหลักเดียวตลอดคือยายชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับน้องชายหนูทำไมไม่ทำให้ได้อย่างน้องหรือทำให้ได้อย่างหลานคนนั้นคนนี้เปลียบเทียบหนูกับน้องไม่เป็นไรเลยหนูโอเคเพราะหนูกับน้องสนิดกันดีแต่คือเปรียนเทียบหนูกับหลานคนอื่นทำไมหนูทำไม่ดีตรงใหนคือไม่พอใจอะไรหนูเลยว่างั้นแล้วคือหนูเรียนของหนูหนูก็ตั้งใจนะไม่ใช้ไม่ตั้งใจเรียแล้วได้เกรด3ตลอดนอกจากวิชาที่หนูไม่ถนันจริงๆอย่างภาษาอังกรฤษนะหนูไม่เก่งก็ยังได้เกรด2ไม่ใช้เกรด1ไงวิชาที่หนูค่อนข้างเก่งก็วิชาศิลปะที่ได้เกรด4คือใครก็คิดว่าศิลปะไม่มีประโยชน์แต่หนูชอบวิชานี้ไงแม่ของหนูให้หนูเรียนการอาชีพเรพาะมันจะได้เรียนไปด้วยฝึกไปด้วยเวลาทำงานจริงจะได้ทำได้ถูกซึ่งหนูเรียนคอมพิวเตอร์ธุรกิจหนูก็ให้แม่เลือกให้นะเพราะหนูก็ไม่มีสายที่ยากเรียนเลยนอกจากศิลปะที่ชอบพอได้ไปเรียนหนูรู้สึกว่ามันยากแล้วคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษคือยากสำหรับหนูเพราะในหนังสือเรียนเครื่องมือแต่ละอย่างในโปรแกรมมันเป็นภาษาอังกฤษถึงจะมีภาษาไทแปลให้แต่ครูจะสอนเป็นวิถีใช้เครื่องแต่ละอย่างเป็นชื่อภาษาอังกฤษซึ่งคนที่ภาษาอังกฤษไม่เก่งและความจำก็ไม่ค่อยดีอย่างหนูมันยากคะแต่คือครูบอกว่าพี่ที่เคยเรียนเข้าชอบวาดรูปมีเหมื่อนกันแล้วจบไปก็ไปทำงานในที่ดีๆด้วยเทอมสองครูเคาจะสอนการใช้โปรแกรมวาดรูปหรูได้ยินแบบนั้นก็ดีในนะเพราะมันเป็นสิงที่หนูชอบสุดท้ายแล้วหนูเก็บเรื่องที่ยายบ่นมาจำบางครังก็ร้องห้ายนะว่าทำไมต้องว่าด่าหนูประจำหนูควรเก็บเอาไว้ไม่ทำอะไรหรูพูดกับยายหรือเรียนและทำทุกอ่างตามที่แม่ว่าใว้ในกรอบช่วยตอบน่อยนะค่ะ