สวัสดีค่ะ คือเวลาที่หนูต้องทำอะไรใหม่ๆ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ที่เกี่ยวกับงานที่ทำ จะกังวลง่าย ้คาดหวังในตัวเองมาก ว่าต้องเข้าใจทุกอย่างที่ทำให้ได้มากที่สุด พอทำไม่ได้ ไม่เข้าใจสิ่งอ่าน หรือเข้าใจผิด ก็รู้สึกแย่ ไม่ชอบตัวเอง ว่าแบบ เฮ้ยทำไมเราใช้เวลาอ่านตั้งใจอ่าน แต่เราเข้าใจผิดหมดเลยอ่อวะ แล้วก็เฟลขึ้นมาทันที
คือหนูรู้ตัวว่าเรียนรู้ช้า พอมันเรียนรู้ไปเรื่อยๆแล้วไม่เข้าใจสักที ใช้เวลานานกว่าคนอื่น ก็จะหงุดหงิดตัวเอง ว่า ทำไมมันช้า ไม่เข้าใจซะที
ทำไมคนอื่นเข้าใจ แต่เราไม่เข้าใจมันซะที
เหมือนรู้สึกว่าตัวเองต้องรีบให้ตัวเองเข้าใจให้ได้ โดยเร็ว พอมันทำไม่ได้ ก็จะท้อ หงุดหงิด ร้องไห้
อยากจะเลิกทำไปเลย กลายเป็นคนที่ทำอะไรก็ท้อง่าย ไม่กล้าทำ ล้มเลิกง่าย
แล้วไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ เพราะตัวเองยังไม่เก่งพอ เวลาใครถามอะไรก็จะตอบแบบไม่มั่นใจ
พอมันมีความรู้สึกลบแบบนี้มากๆเข้า ส่วนใหญ่มาจากเรื่องงานที่ส่งผลกับความรู้สึกในตัวเองมาก
ทำให้รู้สึกแย่กับตัวเอง ไม่ชอบตัวเอง รู้สึกว่าไม่ดีพอ ไม่เก่งพอ เรียนอะไรก็ช้า ฟังคนอื่นอธิบายก็ไม่เข้าใจ เข้าใจยาก ก็รู้สึกไม่โอเคกับตัวเองมาก
รู้สึกไม่มีไรดีเลยอะ พอหัวหน้างานถามหาข้อดีของตัวเอง ก็ตอบไม่ได้ ว่าอะไรคือข้อดี จุดเด่นของตัวเอง ที่ทำให้อยากพัฒนามันไม่มีเลยอะ
มันทำให้ตอนนี้รู้สึกไม่มีความอยากทำอะไรใหม่ๆ
หรือเรียนรู้อะไรใหม่ๆในงานที่ทำ จริงๆคิดว่าส่วนนึงมาจากความที่พื้นฐานตัวเองก็ไม่ได้ชอบงานสายนี้เท่าไรด้วย แต่อดทนทำไป พยายามทำออกมาให้ดีถึงแม้จะไม่ชอบก็ตาม แต่มันกลับทำร้ายจิตใจตัวเอง จนพังอะ
รู้สึกว่าตัวเองจริงจังกับงานมาก กดดันตัวเองทุกอย่าง ว่ามันต้องได้ๆดิ ทำไมทำช้าแบบนี้ โทษตัวเองทุกอย่าง
ไม่รู้จะแก้ไขความคิดยังไงอ่าคะ
ไม่มีความสุขเลย เหมือนก็รู้ตัวว่าทุ่มเทกับงานมาก จนเวลาที่มีความคิดว่าวันนี้วันหยุดอยากทำขนม แต่พอมีเรื่องงานเข้ามาในหัว คือมันอาจจะไม่มีงานในตอนนั้นจริงๆหรอกค่ะ แต่พอคิดว่าจริงๆเราควรไปเรียนรู้ควสมรู้อะไรที่ไม่รู้เกี่ยวกับงานมั้ย ไม่ใช่มาทำขนม แล้วก็กลายเป็นว่าสิ่งที่ชอบก็ไม่ได้ทำ เพราะความรู้ในงานมันสำคัญกว่า
คือไม่รู้จะแก้ไขยังไงดีอะค่ะ แบบทำงานไปวันๆ ไม่อยากเรียนรู้อะไรเลย คือเครียดกับตัวเองมากว่าทำไมเป็นแบบนี้ว่ะ อะไรแบบนี้ค่ะ
รู้สึกตัวเองหงุดหงิดง่าย เมื่อทำงานใหม่ๆ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆแล้วทำไม่ได้ ไม่เข้าใจ ทำได้ช้า หรือ คาดหวังแต่ไม่ได้ตามนั้น
คือหนูรู้ตัวว่าเรียนรู้ช้า พอมันเรียนรู้ไปเรื่อยๆแล้วไม่เข้าใจสักที ใช้เวลานานกว่าคนอื่น ก็จะหงุดหงิดตัวเอง ว่า ทำไมมันช้า ไม่เข้าใจซะที
ทำไมคนอื่นเข้าใจ แต่เราไม่เข้าใจมันซะที
เหมือนรู้สึกว่าตัวเองต้องรีบให้ตัวเองเข้าใจให้ได้ โดยเร็ว พอมันทำไม่ได้ ก็จะท้อ หงุดหงิด ร้องไห้
อยากจะเลิกทำไปเลย กลายเป็นคนที่ทำอะไรก็ท้อง่าย ไม่กล้าทำ ล้มเลิกง่าย
แล้วไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ เพราะตัวเองยังไม่เก่งพอ เวลาใครถามอะไรก็จะตอบแบบไม่มั่นใจ
พอมันมีความรู้สึกลบแบบนี้มากๆเข้า ส่วนใหญ่มาจากเรื่องงานที่ส่งผลกับความรู้สึกในตัวเองมาก
ทำให้รู้สึกแย่กับตัวเอง ไม่ชอบตัวเอง รู้สึกว่าไม่ดีพอ ไม่เก่งพอ เรียนอะไรก็ช้า ฟังคนอื่นอธิบายก็ไม่เข้าใจ เข้าใจยาก ก็รู้สึกไม่โอเคกับตัวเองมาก
รู้สึกไม่มีไรดีเลยอะ พอหัวหน้างานถามหาข้อดีของตัวเอง ก็ตอบไม่ได้ ว่าอะไรคือข้อดี จุดเด่นของตัวเอง ที่ทำให้อยากพัฒนามันไม่มีเลยอะ
มันทำให้ตอนนี้รู้สึกไม่มีความอยากทำอะไรใหม่ๆ
หรือเรียนรู้อะไรใหม่ๆในงานที่ทำ จริงๆคิดว่าส่วนนึงมาจากความที่พื้นฐานตัวเองก็ไม่ได้ชอบงานสายนี้เท่าไรด้วย แต่อดทนทำไป พยายามทำออกมาให้ดีถึงแม้จะไม่ชอบก็ตาม แต่มันกลับทำร้ายจิตใจตัวเอง จนพังอะ
รู้สึกว่าตัวเองจริงจังกับงานมาก กดดันตัวเองทุกอย่าง ว่ามันต้องได้ๆดิ ทำไมทำช้าแบบนี้ โทษตัวเองทุกอย่าง
ไม่รู้จะแก้ไขความคิดยังไงอ่าคะ
ไม่มีความสุขเลย เหมือนก็รู้ตัวว่าทุ่มเทกับงานมาก จนเวลาที่มีความคิดว่าวันนี้วันหยุดอยากทำขนม แต่พอมีเรื่องงานเข้ามาในหัว คือมันอาจจะไม่มีงานในตอนนั้นจริงๆหรอกค่ะ แต่พอคิดว่าจริงๆเราควรไปเรียนรู้ควสมรู้อะไรที่ไม่รู้เกี่ยวกับงานมั้ย ไม่ใช่มาทำขนม แล้วก็กลายเป็นว่าสิ่งที่ชอบก็ไม่ได้ทำ เพราะความรู้ในงานมันสำคัญกว่า
คือไม่รู้จะแก้ไขยังไงดีอะค่ะ แบบทำงานไปวันๆ ไม่อยากเรียนรู้อะไรเลย คือเครียดกับตัวเองมากว่าทำไมเป็นแบบนี้ว่ะ อะไรแบบนี้ค่ะ