เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคมครับ ไม่เข้าหาใครก่อน ถ้าไม่รู้จักก็จะไม่อยากยุ่ง หรือไปสุงสิงด้วย มันอาจเพราะเหมือนกับตัวเราผ่านเรื่องราวมามากมายในชีวิต เจอผู้คนมาก็หลายแบบ และก็ได้เห็นธาตุแท้ของคน มันจึงทำให้ผมเลือกที่จะอยู่ในโลกของตัวเองโลกที่ใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ โบยบินดั่งปักษา นำหน้าดั่งพญาฝูง ไม่ต้องคอยมองแผ่นหลังของใครและไม่ต้องคอยไหลตามกระแสสังคม. อีกอย่างคงเพราะไม่อยากเจอกับด้านมืดของผู้คนและไม่ให้ด้านมืดของตัวเองไปทำให้ใครเดือดร้อน ผมจึงเลือกที่จะอยู่คนเดียวและใช้คำนึงดำเนินชีวิตมาตลอด
"เพียงเงาของฉันเท่านั้น...ที่เดินเคียงกัน"
คิดว่ายังไงบ้างครับและมีความคิดเห็นหรือคำแนะนำยังไง?