เราดูเห็นแก่ตัวไหมคะ แฟนติดทหารแต่รู้สึกว่าไม่รักเขาแล้ว

สวัสดีค่ะ เรากับแฟนคบกันปีนี้ปีที่4ค่ะ เราอายุ22 แฟนอายุ23 ก่อนหน้านี้แฟนเราติดเพื่อนมาก แต่เราเป็นคนไม่ติดเพื่อนออกจะติดแฟนด้วยซ้ำ และเราก็ไม่ชอบให้เขาไปหาเพื่อนเพราะรู้ดีค่ะว่าไปบ้านเพื่อนเพื่อไปทำอะไร มั่วสุม ดูดบุหรี่ กินน้ำใบ ดูดกัญชาซึ่งเราก็ไม่อยากให้แฟนทำแบบนั้นเลย เราทะลาะกันเรื่องนี้มาหลายครั้งมาก เพราะเขารับปากเราตลอดว่าเขาจะไม่ไปแต่เขาก็โกหกเราทุกครั้ง เราเสียใจมากเพราะคนเราถ้าทำไม่ได้จะรับปากทำไมตั้งแต่แรก พอเวลาผ่านไป แฟนเราเป็นคนภูมิต้านทานน้อยมักเป็นไข้ ไม่สบายบ่อย แต่เราก็ดูแลเช็ดตัว หาข้าว หายาให้เขากินตลอดเพราะเวลาที่เราไม่สบายเขาก็มาดูแลเราแต่เราเจ็บใจตรงที่ว่าตอนเขาไม่สบายเราอยู่กับเขาตลอด ยอมลางานบ้างเพื่อมาดูแลเขา แต่ตอนที่เราไม่สบายเขามาดูแลเราเสร็จเขากับไม่อยู่กับเรา เขากับไปหาเพื่อนของเขานั้นทำให้เรารู้สึกว่าเราสำคัญน้อยกว่าเพื่อนเขา จนกระทั่งวันหนึ่งที่แฟนเรารถล้มแขนหัก เราเป็นคนแรกที่ไปรพ.ไปดูอาการเขา น้ำก็ไม่ได้อาบ หน้าก็ไม่ได้แต่งนั่งรอเขาตั้งแต่00:00-06:00เพราะความเป็นห่วงเขามาก จนกระทั่งเขานอนโรงพยาบาลพักฟื้นเราเลิกเรียนเราก็ไปเยี่ยมเขาถึงจะไม่นานมาก แต่อย่างน้อยก็ไปดูแลเขา แต่เหล่าเพื่อนที่เขาให้ความสำคัญนักหนา ไม่ว่านางจะไม่สบายหรือนอนโรงพยาบาล นางก็ไม่เคยเสนอหน้ามาให้เห็นมีแต่ถามว่าเป็นไงบ้าง หึ!!เราก็ทำได้นะ แค่ถามแต่ไม่มาดู เราก็น้อยใจเขาบ่อยๆนะ ว่าเราคือคนที่เขาให้ความสำคัญทีหลังเสมอ แต่กลับเป็นห่วงเขามากกว่าใคร วันเกิดเขาเราก็เก็บเงินจากการทำงานพาร์ทไทม์มาซื้อเค้กเซอร์ไพร์ เขาในวันเกิด แต่...... เขากลับเลือกที่จะฉลองกับคนที่งาน โดยที่ไม่รู้ว่าเราก็รอเขาเป่าเค้กวันเกิดอยู่ที่บ้าน จนเที่ยงคืนเขากลับมา เราเสียใจมากและหลังจากนั้นเราก็ไม่เซอร์ไพร์เขาอีกเลย เพราะเราไม่อยากรู้สึกเสียใจเหมือนครั้งนั้นอีกแล้ว จนกระทั่งเขาติดทหารเกณฑ์2ปี ตอนที่เขาเปิดให้ญาติไปเยี่ยมเราก็ไปเยี่ยมเขาทุกอาทิตย์ โดยที่คอยให้กำลังเขาเสมอ แต่กับเพื่อนเขา นางไม่เคยมาเยี่ยม มาสนใจ มีแต่ถามว่าเป็นยังไงบ้าง เราโคตรอยากอ้วกเลย นางเอาเงินที่ซื้อกินให้แต่ละวัน ไปแชร์กับเพื่อนเพื่อซื้อน้ำแข็ง โค้ก บุหรี่ และสิ่งไม่ดีอื่นๆ แต่พอถึงเวลาที่นางลำบากต้องการกำลังใจ เพื่อนเขากลับหายหัวกันไปหมด ไม่แม้จะมาดู ตั้งแต่ไม่สบาย นอนโรงบาล ติดทหาร มีแต่เรากับแม่เขาและญาติของเขา พอเขาติดทหารเขาก็เริ่มทำตัวดีขึ้น เหมือนในค่ายเขาสอนมาดีมาก เขาเป็นทหารได้สักพักเขาก็บอกว่าเขาจะบวชให้แม่ และกลับไปเรียนให้จบ และเขาก็ไม่ค่อยสนใจเพื่อนพวกนั้นเลย เขาดีนะแต่ก็มีทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆบ้าง แต่.....ความรู้สึกเราที่มีต่อเขาเริ่มน้อยลง แต่ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้นิเนอะ หมดใจคือหมดใจ หมดรักคือหมดรัก ตอนนี้อีก6เดือนเขาจะปลดประจำการแล้ว เพื่อนๆว่าเราควรบอกเขาไปเลยดีไหมว่า ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้วหรือรอให้เขาปลดประจำการก่อน เพราะก่อนหน้านี้เขาบอกกับเราว่า ถ้าไม่มีเราเขาคงหนีทหารแล้ว ที่เขายังอยู่ตรงนี้เพราะเรา