พ่อแม่แฟนเปลี่ยนไปจากดีก็บ่นเรา

สวัสดีค่ะ พอดีหนูพึ่งได้ลองตั้งคำถามกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ^^ เรื่องมีอยู่ว่าหนูย้ายเข้าไปอยู่บ้านแฟนค่ะ แต่ก่อนจะถึงขั้นย้ายก็คือ เราคุยกันมาสักพักนึงแล้วค่ะไปๆมาๆหากันบ่อยๆไปเที่ยวบ้างเจอกันบ้างรับไปนอนบ้านบ้างค่ะ ก่อนจะตัดสินใจคบกัน ช่วงคบกันช่วงแรกคบกันได้ประมาณ1-2เดือนค่ะแฟนก็เริ่มพาหนูเข้าไปบ้านเค้าบ่อยๆพาไปเจอพ่อกับแม่เขา ช่วงแรกจะเป็นไปรับไปส่งค่ะไม่ได้อยู่ ช่วงหลังหนูก็ได้งานค่ะเข้างาน17:00-เลิกงาน00:00 จะบอกก่อนค่ะว่าแฟนหนูเข้าติดทหาร พอช่วงแฟนใกล้ได้ไปทหารแม่กับพ่อแฟนก็ถามหนูว่า หนูจะอยู่บ้านกับแม่กับพ่อมั้ยถ้าอยู่ก็ไม่ได้ว่า พูดเชิงให้หนูช่วยงานบ้านค่ะ หนูก็โอเคเพราะที่ทำงานก็อยู่ใกล้บ้านแฟนอีกย่างแฟนก็อยากให้หนูอยู่บ้านเขาเพราะเขาจะได้สบายใจที่ไปทำหน้าที่อย่างน้อยหนูก็อยู่บ้านเขา หลังจากแฟนไปทหารได้1วัน พ่อแฟนก็ขึ้นมาบอกว่าอยู่ตามสบายเลยอยู่เหมือนบ้านตัวเองนะลูก ช่วงแรกพ่อกับแม่ดีมากค่ะดีแบบดีสุดๆหนูนึกในใจไม่คิดว่าจะเจอพ่อแม่แฟนที่ดีกับหนูแบบนี้  หลังๆมาหนูก็ได้ออกจากงานที่ทำค่ะ แม่แฟนเขาก็บอกถ้าไม่มีงานก็อยู่บ้านช่วยกันหนูก็โอเค พอแฟนไปค่ายได้ระยะนึงใกล้ถึงเวลาเยี่ยมญาติพ่อก็ยื่นเงินให้หนู2,000บอกให้เอาไปซื้อเสื้อผ้าเพื่ออยากใส่ไปเยี่ยมแฟนที่ค่ายแล้วเอาไว้ซื้อของกิน ทุกอย่างโอเคดีค่ะ ผ่านมาระยะนึงพ่อเขาเห็นหนูว่างงานค่ะก็เลยเช่าร้านขายอะไหล่รถให้หนูนั่งขาย จะบอกก่อนว่าที่บ้านแฟนเป็นอู่ซ่อมรถกับขายอะไหล่รถค่ะ แต่เขาเช่าให้หนูนั่งขายอีกร้านนึงซึ่งอยู่ห่างจากบ้าน1-2กม ค่ะ แม่คุยกับหนูว่าเราเป็นลูกจ้างนายจ้างกันแล้วนะ แต่ที่ร้านน่าจะทำเลไม่ดีเปิดมา1เดือนไม่มีคนซื้อของสักชิ้นเลยค่ะ อาจเป็นเพราะทำเลเพราะคนมองมาไม่เห็นร้านเลยค่ะแต่พ่อเขาเลือกร้านที่หนูเลยไม่กล้าขัดเรามีหน้าที่แค่ขายหรือจัดร้านไม่น่าเข้า ผ่านไป1เดือนที่เปิดร้านพ่อกับแม่ก็เลยให้เลิกขายค่ะเพราะไม่มีลูกค้าเลย หนูก็เลยว่างงานค่ะแต่หนูไม่เคยขอเงินหรือวุ่นวายกับเขาเลย นอกจากเขาให้เองค่ะแต่พอช่วงหลังๆพอหนูว่างงานแม่ก็เริ่มแสดงออกขี้บ่น ส่วนมากจะบ่นเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่เราไม่รู้ก็ไม่อยากจะฟังช่วงแฟนได้กลับบ้านแม่ก็เริ่มบ่นเยอะขึ้นค่ะบ่นทุกเรื่องหาเรื่องมาบ่นแม่จะชอบไปฟ้องพ่อค่ะ บางทีพูดเกินจริงบ้าง แต่งเรื่องบ้างเพราะแม่เขาไม่กล้าด่าลูกเขาค่ะมีอะไรก็จะฟ้องให้พ่อมาจัดการ ช่วงแฟนมาอยู่บ้านนี่หนักมากค่ะบ่นตั้งแต่เช้ายันเย็น แฟนเราก็เป็นช่างค่ะช่วยทำรถซ่อมรถแม่จ้างค่ะแต่พอเวลาแฟนจะขอเบิกก็บ่นไปเรื่อยยย ปกติเรากับแฟนไม่ได้ขอเงินแม่ค่ะ แฟนอาจมีขอบ้างบางเวลา อยู่มาเรื่อยๆค่ะ เรื่องงานบ้านหนูทำอยู่แล้วตั้งแต่เข้ามาบ้านวันแรก หุงข้าว ล้างจาน เก็บขยะ คอยตามเก็บจานที่พวกเขากินแล้วไม่แช่ คอยตากผ้าให้เขาเวลาเขาซักคาเครื่องตากให้ทุกครั้ง ส่วนเรื่องงานหน้าบ้านหนูซ่อมรถไม่เป็นอยู่แล้ว ก็ได้แค่นั่งเฝ้าหน้าร้าน ส่วนแม่เขาเป็นคนที่เอาแต่ความคิดตัวเองค่ะใครทำไรก็ไม่ถูกใจเอาตัวเองเป็นหลักไม่ฟังคนอื่นพูดขัดตลอด ไม่ว่าหนูจะพูดไรก็ไม่ๆๆไม่ใช่หรอกต้องแบบนี้แบบนั้นหนูก็ไม่อะไรค่ะปกติของคนมีอายุก็คงพูดบ่นไปเรื่อย แต่มาช่วงหลังนี่ หนูจะตื่น7:30-8:00 ค่ะเขาก็ยังว่าสาย จะให้ลุกเปิดร้านตั้งแต่6-7โมง ทั้งที่หนูก็ทำทุกอย่างในบ้านยังต้องการให้หนูลุกเปิดบ้านอีกหรอต้อฃเก่งขนาดนั้นเลยหรอ พอมาวันนี้พ่อเขาเรียกแฟนตอนเช้าค่ะบ่นว่าจะลุกได้ยังจะพากันนอนหมกไปถึงไหนถ้าตื่นเปิดร้านไม่ได้ก็พากันไปอยู่ที่อื่น ซึ่งพ่อไม่เคยพูดแบบนี้ค่ะ ส่วนมากแม่จะเป็นคนยุยงและพูดเกินจริงให้พ่อฟัง  หนูก็เลยตัดสินใจว่าจะกลับมาอยู่บ้านค่ะแต่แฟนหนูก็ดีมาก หนูรักเขาด้วยแหละเลย มาคิดอีกทีว่าหรือเราจะอยู่บ้านเขาต่อไปเพราะถ้าหนูมาอยู่บ้านก็คงจะมองหน้าพ่อแม่แฟนไม่ติดอีกหรือไม่ก็ไม่กล้าไปเหยียบบ้านแฟนอีก เพราะอย่างน้อยเขาก็เคยดีกับเราแค่เรายังรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่างไม่ได้รึป่าว เลยคิดว่าหนูควรปรับตัวเข้าหาเขารึป่าวคะ อาจจะต้องตื่นเปิดร้านหรือจะทุกอย่างให้ดีกว่านี้ อาจจะพิมรายระเอียดไม่ครบขออภัยด้วยค่ะ พี่ๆคิดว่ายังไงคะช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ รับมือยังไงดีคะ