สวัสดีค่ะ เราคบกับเเฟนมา 4 ปี  ระยะเวลา 4 ปีอาจจะไม่นานมากเเต่สำหรับเราคิดว่านานเพราะผ่านเรื่องมาเยอะ. เราอายุ 20 (เรียน)  เเฟนอายุ 27 (ทำงาน)
1 ปี  นอกใจเรานับไม่ถ้วน ( นอกใจในที่นี้หมายถึงคุยเเละมีเพศสัมพันธ์ด้วยค่ะ ) 
2 ปี 4 เดือน   นอกใจเราเหมือนเดิม เเละใช้ชีวิตอยู่กับคนอื่นเหมือนเดิม (ต้องบอกก่อนนะคะว่าเเฟนทำงานอยู่ต่างจังหวัด ซึ่งเราไม่สามารถไปหาได้เนื่องจากเรียนเเละยังเด็ก)
2 ปี 5 เดือน - 3 ปี  เเฟนกลับใจเป็นเเฟนที่ดี. เค้าคิดได้ในสิ่งที่ทำไม่ดีกับเรา  เเฟนทำดีกับเรา เป็นเเฟนที่ดีทำทุกอย่างทุกหน้า้เรามั่นใจเเต่เราจับได้ว่าเเฟนไปเที่ยวเเละทักไปคุยกับคนอื่น ซึ่งเราจับได้ เเฟนบอกเมา เราก็ยอมโง่ ทั้งที่เจ็บจะตาย โง่ซ้ำซาก เเต่เราให้อภัยอีกรอบ จนเข้าสู่ปีที่ 4
4 ปี  ตอนนี้ยอมรับว่าเเฟนไม่มีเรื่อง ผญ. อีกเลย เเละเป็นเเฟนที่ดีเลยละสำหรับเราถ้าไม่มองเรื่องที่ผ่านมานะคะ. เเต่ปัจจุบันตอนนี้ เขาเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเรา. ไม่สนใจเรา. เขาเข้าสังคมกับพี่ๆเพื่อนๆที่ทำงาน บางวันเราก็เเทบจะไม่ได้คุยกัน. เราไม่สบาย เเต่เขาไม่ถามเราสักคำว่าเป็นยังไง กินข้าวยัง. เขาเลือกที่จะนั่งคุยนั่งดื่มกับสังคมของเขาต่อ. เเละเดี๋ยวนี้ก็คือเเทบทุกคืน เเต่เขาไม่ได้ไปนั่งดื่มนั่งคุยที่ไหนนะคะ เขาดื่มกันที่หน้าห้องพักค่ะ. เรามักจะทะเลาะกันจนบางทีเราน้อยใจที่เขาไม่เลือกเราเลย. เหมือนเราไม่สำคัญอะไรในชีวิตเขาเลยค่ะ. เเฟนมักพูดว่าเราไม่เข้าใจสังคมของเขา. เราวัยเรียนเขาวัยทำงาน. เขาบอกว่าเราไม่เข้าใจสังคม. บางทีเขาก็อยากจะมีเวลาเเบบนี้ในสังคมบ้าง ไม่ใช่คุยเเค่กับเรา เขาเหนื่อยทำงานเขาก็อยากนั่งคุยกับพี่ๆเพื่อนๆ. เขาพูดมาเเบบนี้. คือเราไม่เข้าใจเเฟนหรอคะ. เรางี่เง่าเกินไปหรอ. เราไม่เคยบังคับให้เขาไม่ออกไปนั่งดื่มกับพี่ๆเพื่อนเขาได้ เพราะยังไงเขาก็ไปอยู่ดี
ปล.เราอยากให้เขาสนใจใส่ใจเราบ้าง   เเต่ตอนนี้เรารู้สึกไม่มีความสุข รู้สึกไร้ค่า ทำยังไงดีคะ