เราไม่รู้ทำไมเราถึงจมปลักกับคนคนนี้นานที่สุดกว่าคนรักที่ผ่านมา..
.
.
ครั้งหนึ่งเราเจอคนที่เรารักในเเบบเพื่อน เเอบชอบเขามานานพยายามรักษาความเป็นเพื่อนไว้เพราะกลัวเขาปฏิเสธ เเต่เราก็คบกับเเฟนเก่าเรา เพราะเรากลัวเขาปฏิเสธเราจนมองหน้ากันไม่ติด.. เขาเป็นเพื่อนคนเเรกที่ทำทุกอย่างให้เราเเฟนเก่าเราเรายังไม่เคยนัดเจอหน้าหรือไปห้างเเต่เวลาเรามีปัญหากับเเฟนเก่าเราจนถึงตอนเลิกกัน เราจะไม่เคยคุยหรือโทรไปหาเขาเพื่อร้องไห้ให้คนที่เราเเอบชอบรับรู้เลยเพราะเราเกรงใจเพื่อน(คนที่เราเเอบชอบมาตลอด) เราให้เขารับรู้เเค่ว่าเรามีเเฟนเเล้วในตอนนั้น..สุดท้ายที่เราอึดอัดเเละเก็บไว้มาตลอดก็ออกมาจากสิ่งที่อยู่ในใจเรา เราสารภาพกับเขาในทันที (หรือเพราะเป็นเหล้าที่เรากินในงานเลี้ยงที่ทำงาน55..เพราะปกติเวลามีงานเลี้ยงที่ทำงานเราจะไม่ชอบไปปาร์ตี้กินเหล้าเบียร์กับเพื่อนร่วมงานเลยเพราะเวลาพวกเขาชวนเรามักจะขอเลือกกลับบ้านไปนอนเพราะเพลียจากงาน+อยากคุยกับคนที่เราเเอบชอบ หรือถ้าเราจะดื่มก็ดื่มคนเดียวในบ้านตัวเองมัธยมม.5เรากินครั้งเเรกเเต่เราไม่เคยชวนใครมากินเพราะเราอยากลองคนเดียว) เเละครั้งนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กินมันอีกเพราะพอเราเลือกจะดื่มเนื่องจากเรามีปัญหากับคนที่เราชอบ เราอยากให้เขาห้ามสักนิดในฐานะเพื่อนก็ได้ เเต่เขากลับไม่ห้ามเขาบอก"เขาบังคับเราไม่ได้อยู่เเล้วอนาคตขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกเเบบไหน"
.
.
สุดท้ายเราดื่มหนักไปหลายเเก้วเเล้วเราให้พี่ร่วมงานผู้หญิงไปส่งเราเเล้วด้วยความที่..เมาค้างหรือสติสัมปชัญญะลดลงเราก็หงุดหงิดเเละพร้อมสารภาพความในใจออกไป ..เเละเราก็เจอเพลง "I'm ok/Not ok" เราเเทบไม่เคยรู้จักตัวละครเอ็มวีดากานดากับไข่ย้อยเลยจนไปเจอหนังก่อนเราจะเกิด ซึ่ง..มันรู้สึกเราไม่ได้เป็นดากานดาเป๊ะๆเเต่เราเคยมีความทรงจำกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง...เพื่อนผู้ชายคนเเรกที่เราอยากเรียกเขาว่ารักเเรก
.
.
เเต่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกัน..เเละเราคงไม่ได้อยู่ถึงช่วงเวลาที่จะเจอกันเเล้ว
Favorite song
เราไม่รู้ทำไมเราถึงจมปลักกับคนคนนี้นานที่สุดกว่าคนรักที่ผ่านมา..
.
.
ครั้งหนึ่งเราเจอคนที่เรารักในเเบบเพื่อน เเอบชอบเขามานานพยายามรักษาความเป็นเพื่อนไว้เพราะกลัวเขาปฏิเสธ เเต่เราก็คบกับเเฟนเก่าเรา เพราะเรากลัวเขาปฏิเสธเราจนมองหน้ากันไม่ติด.. เขาเป็นเพื่อนคนเเรกที่ทำทุกอย่างให้เราเเฟนเก่าเราเรายังไม่เคยนัดเจอหน้าหรือไปห้างเเต่เวลาเรามีปัญหากับเเฟนเก่าเราจนถึงตอนเลิกกัน เราจะไม่เคยคุยหรือโทรไปหาเขาเพื่อร้องไห้ให้คนที่เราเเอบชอบรับรู้เลยเพราะเราเกรงใจเพื่อน(คนที่เราเเอบชอบมาตลอด) เราให้เขารับรู้เเค่ว่าเรามีเเฟนเเล้วในตอนนั้น..สุดท้ายที่เราอึดอัดเเละเก็บไว้มาตลอดก็ออกมาจากสิ่งที่อยู่ในใจเรา เราสารภาพกับเขาในทันที (หรือเพราะเป็นเหล้าที่เรากินในงานเลี้ยงที่ทำงาน55..เพราะปกติเวลามีงานเลี้ยงที่ทำงานเราจะไม่ชอบไปปาร์ตี้กินเหล้าเบียร์กับเพื่อนร่วมงานเลยเพราะเวลาพวกเขาชวนเรามักจะขอเลือกกลับบ้านไปนอนเพราะเพลียจากงาน+อยากคุยกับคนที่เราเเอบชอบ หรือถ้าเราจะดื่มก็ดื่มคนเดียวในบ้านตัวเองมัธยมม.5เรากินครั้งเเรกเเต่เราไม่เคยชวนใครมากินเพราะเราอยากลองคนเดียว) เเละครั้งนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กินมันอีกเพราะพอเราเลือกจะดื่มเนื่องจากเรามีปัญหากับคนที่เราชอบ เราอยากให้เขาห้ามสักนิดในฐานะเพื่อนก็ได้ เเต่เขากลับไม่ห้ามเขาบอก"เขาบังคับเราไม่ได้อยู่เเล้วอนาคตขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกเเบบไหน"
.
.
สุดท้ายเราดื่มหนักไปหลายเเก้วเเล้วเราให้พี่ร่วมงานผู้หญิงไปส่งเราเเล้วด้วยความที่..เมาค้างหรือสติสัมปชัญญะลดลงเราก็หงุดหงิดเเละพร้อมสารภาพความในใจออกไป ..เเละเราก็เจอเพลง "I'm ok/Not ok" เราเเทบไม่เคยรู้จักตัวละครเอ็มวีดากานดากับไข่ย้อยเลยจนไปเจอหนังก่อนเราจะเกิด ซึ่ง..มันรู้สึกเราไม่ได้เป็นดากานดาเป๊ะๆเเต่เราเคยมีความทรงจำกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง...เพื่อนผู้ชายคนเเรกที่เราอยากเรียกเขาว่ารักเเรก
.
.
เเต่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกัน..เเละเราคงไม่ได้อยู่ถึงช่วงเวลาที่จะเจอกันเเล้ว