เราเป็นลูกคนเล็กสุด มีพี่น้อง3คนรวมเราด้วย เรื่องนี้เราไม่ค่อยเล่าให้ใครฟัง พ่อแม่เป็นคนที่ค่อนข้างจะโอเคกับลูกคนกลาง เพราะ พี่เราไม่ค่อยเถียงหรืออธิบายอะไรมากแต่พี่คนกลางไม่ใช่ปัญหา ความคาใจของเราก็คือ พ่อกับแม่รักพี่คนโตมากในความคิดเรานะ พี่คนโตถูกพ่อแม่ตีหนักมากในตอนเด็กจนกลายเป็นเหมือนโรคซึมเศร้าคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง แต่คนก็ไปเจอตลอด พี่คนโตขี้เกียจทำงานบ้านแต่ตอนนี้พี่สาวคนโตได้ออกจากบ้านแต่งงงานไปแล้ว แต่พี่สาวคนโตก็ยังคงมาขอเงินพ่อเรา แล้วพ่อเราก็ให้ทุกครั้ง มีเหตุการณ์นึ่ง วันนั้นอยู่ที่วัดเราขอตังค์พ่อ 20บาท พ่อไม่ให้ พี่คนโตมาขอพ่อ 100บาท พ่อกลับให้ไป บางทีเราก็น้อยใจแหละเคยพูดเรื่องนี้หลายครั้ง วันนั้นพี่สาวคนโตถูกสามีทำร้ายร่างกายจนต้องกลับมาอยู่ที่บ้านพวกเรา แล้วเค้าก็มาแย่งห้องเราไป แล้วยังแกล้งเรา เราเป็นคนมีโลกส่วนตัวนะแต่ไม่มาก เราชอบอยู่คนเดียว ทุกวันนี้ไม่อยากออกไปไหน เข้าเรื่องเลย ประเด็นมีอยู่ว่า พ่อแม่ของเราไม่รักเรา ถ้าถามว่าทำไมเราถึงคิดแบบนี้นะหรอ พ่อกับแม่ของเรายังไม่รู้เรื่องที่พี่สาวคนโตทำกลับเราในบ้างเรื่อง พ่อกลับแม่แค่รู้ว่า เราโดนพี่สาวคนโตทุบ ตี ในตอนเด็กและตอนโต แล้วเวลาทะเลาะกันพ่อกับแม่จะบอกเราให้ยอมเพราะพี่เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้า สำหรับเราๆไม่ยอมหรอก ในความคิดคือมันไม่เกี่ยวกันหรอกนะ คนเป็นโรคซึมเศร้าจะทำร่ายตัวเองจริงไหม พ่อแม่เป็นแบบนี้ตลอดแล้วเราก็โดนทำร้ายมาตลอดเวลาจะเถียงพ่อกับแม่ก็ว่าเราๆเคยร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม่เรื่องนี้ไปแล้วแต่เค้าก็เมินเฉยเหมือนที่ผ่านมาจนเราไม่ร้องไห้เค้าเห็นอีกเรานั่งร้องคนเดียวอยู่ในห้อง😩เราควรจะทำยังไงกี🌸
พ่อแม่ไม่รัก