ขอเกริ่นก่อนนะครับนี้เป็นกระทู้แรกของผม ขออภัยถ้ามีอะไรผิดพลาดนะครับไม่ได้จะพาดพิงหรือว่าร้ายสถานที่ ทั้งหมดเกิดจากความคึกคะนองขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงและโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ🙏🏻
Part 1
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ3ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมได้ศึกษาอยู่ที่รร.แห่งหนึ่ง ช่วงนั้นถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นช่วงปิดเทอมต้นๆเดือนเมษา ผมและเพื่อนๆได้คุยกันว่าจะหาที่เที่ยวเอาให้คุ้มกับชีวิตที่จะเรียนจบกันหน่อยและหวยก็ไปออกที่ภูกระดึง ตอนแรกที่ตกลงกับเพื่อนไว้มีคนเดินทางไปกัน13คนแต่ก็มีเพื่อนบางคนไม่โอเคเพราะว่าการเดินทางกับเลข13มันก็คงจะไม่ถูกโฉลกกันสักเท่าไร เราก็หาอีกคนนานมากจนก่อนวันเดินทางไม่กี่วันก็มีเพื่อนอีกคนทักมาขอไปด้วยทีนี้พวกผมก็โล่งใจละว่าโอเคเลขกำลังสวยเว้ย ป่ะ!! ลุยกันเลยดีกว่า
วันที่พวกผมเดินทางไปนั้นก็ได้เดินทางกันไปอย่างปลอดภัย จนไปถึงที่ติดต่อเรื่องที่พักเรื่องต่างๆก็ให้เพื่อนไปเคลียร์ให้เสร็จสับเรียบร้อย ระหว่างทางก่อนจะขึ้นพวกผทุกคนก็ได้ไหว้ศาลเจ้าพ่อภูกระดึงข้างล่างและพระพุทธรูปองค์เล็กๆข้างล่างแล้วก็เริ่มเดินขึ้นไปตั้งแต่เวลาประมาณ8-9โมง ซึ่งวันนั้นจากที่ทราบจากเจ้าหน้าที่มีนักท่องเที่ยวเดินขึ้นภูประมาณ 20 คน กลุ่มผมก็ล่อไป 14 แล้วครับ คือจะบอกว่าพวกผมก็ยังเป็นวัยรุ่น สนิทกันมากๆระหว่างทางก็จะมีด่ากันบ้าง ตบกันบ้าง ใช้คำหยาบก็ตามภาษาวัยรุ่นแหละครับ
พวกผมใช้เวลานานมากกว่าจะขึ้นไปถึงแต่ละซัม ด้วยความที่โอ้เอ้ของพวกเรา ไม่สิของผมและเพื่อนบางคน5555(คือผมและเพื่อนบางคนไม่ได้แข็งแรงและฟิตร่างกายมาก่อนขึ้นอีกอย่างคือสัมภาระที่หนักมากเพราะไม่ได้ใช้บริการลูกหาบ) ก็จะมีกลุ่มเพื่อนบางคนที่เดินนำหน้าไปก่อน เดินกันไปเรื่อยๆจนถึงซัมที่มีบ้านเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ก็บอกให้รีบเดินเพราะมันจะมืดเอา พวกผมก็รีบจั้มกันใหญ่จนขึ้นไปถึงยอดบริเวรป้ายผู้พิชิตภูกระดึงในช่วงเวลา 3-4โมง ก็ยังไม่รีบเดินเข้าที่พักนะครับคิดว่าคงอีกไม่ไกลหรอกถ่ายรูปเล่นกันก่อนดีกว่าแต่ที่ไหนได้ยังต้องเดินไปอีก4-5กิโล(ถ้าจำไม่ผิด) ในระหว่างเดินทุกคนคือเหนื่อยและท้อกันมากแถมหิวมากๆด้วย เดินกันไปเลยๆจนไปเห็นป้ายว่าใกล้ถึงจุดติดต่อที่พักที่พักแล้วแต่ก่อนที่จะถึงจุดติดต่อที่พักจะมีศาลตายายอยู่ในป่าทางไม่แคบมากแต่ก็ลึกอยู่พอสมควร… * เดี๋ยวมาต่อนะครับ *
ประสบการณ์สุดหลอนที่ภูกระดึง...
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะPart 1
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ3ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมได้ศึกษาอยู่ที่รร.แห่งหนึ่ง ช่วงนั้นถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นช่วงปิดเทอมต้นๆเดือนเมษา ผมและเพื่อนๆได้คุยกันว่าจะหาที่เที่ยวเอาให้คุ้มกับชีวิตที่จะเรียนจบกันหน่อยและหวยก็ไปออกที่ภูกระดึง ตอนแรกที่ตกลงกับเพื่อนไว้มีคนเดินทางไปกัน13คนแต่ก็มีเพื่อนบางคนไม่โอเคเพราะว่าการเดินทางกับเลข13มันก็คงจะไม่ถูกโฉลกกันสักเท่าไร เราก็หาอีกคนนานมากจนก่อนวันเดินทางไม่กี่วันก็มีเพื่อนอีกคนทักมาขอไปด้วยทีนี้พวกผมก็โล่งใจละว่าโอเคเลขกำลังสวยเว้ย ป่ะ!! ลุยกันเลยดีกว่า
วันที่พวกผมเดินทางไปนั้นก็ได้เดินทางกันไปอย่างปลอดภัย จนไปถึงที่ติดต่อเรื่องที่พักเรื่องต่างๆก็ให้เพื่อนไปเคลียร์ให้เสร็จสับเรียบร้อย ระหว่างทางก่อนจะขึ้นพวกผทุกคนก็ได้ไหว้ศาลเจ้าพ่อภูกระดึงข้างล่างและพระพุทธรูปองค์เล็กๆข้างล่างแล้วก็เริ่มเดินขึ้นไปตั้งแต่เวลาประมาณ8-9โมง ซึ่งวันนั้นจากที่ทราบจากเจ้าหน้าที่มีนักท่องเที่ยวเดินขึ้นภูประมาณ 20 คน กลุ่มผมก็ล่อไป 14 แล้วครับ คือจะบอกว่าพวกผมก็ยังเป็นวัยรุ่น สนิทกันมากๆระหว่างทางก็จะมีด่ากันบ้าง ตบกันบ้าง ใช้คำหยาบก็ตามภาษาวัยรุ่นแหละครับ
พวกผมใช้เวลานานมากกว่าจะขึ้นไปถึงแต่ละซัม ด้วยความที่โอ้เอ้ของพวกเรา ไม่สิของผมและเพื่อนบางคน5555(คือผมและเพื่อนบางคนไม่ได้แข็งแรงและฟิตร่างกายมาก่อนขึ้นอีกอย่างคือสัมภาระที่หนักมากเพราะไม่ได้ใช้บริการลูกหาบ) ก็จะมีกลุ่มเพื่อนบางคนที่เดินนำหน้าไปก่อน เดินกันไปเรื่อยๆจนถึงซัมที่มีบ้านเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ก็บอกให้รีบเดินเพราะมันจะมืดเอา พวกผมก็รีบจั้มกันใหญ่จนขึ้นไปถึงยอดบริเวรป้ายผู้พิชิตภูกระดึงในช่วงเวลา 3-4โมง ก็ยังไม่รีบเดินเข้าที่พักนะครับคิดว่าคงอีกไม่ไกลหรอกถ่ายรูปเล่นกันก่อนดีกว่าแต่ที่ไหนได้ยังต้องเดินไปอีก4-5กิโล(ถ้าจำไม่ผิด) ในระหว่างเดินทุกคนคือเหนื่อยและท้อกันมากแถมหิวมากๆด้วย เดินกันไปเลยๆจนไปเห็นป้ายว่าใกล้ถึงจุดติดต่อที่พักที่พักแล้วแต่ก่อนที่จะถึงจุดติดต่อที่พักจะมีศาลตายายอยู่ในป่าทางไม่แคบมากแต่ก็ลึกอยู่พอสมควร… * เดี๋ยวมาต่อนะครับ *