คือเราเป็นคนกระจอกคนนึง ที่วันๆเอาแต่กลัวสังคมจนทำไรไม่ได้ ตอนนี้คือช่วงปิดเทอมจากปวช.3ขึ้นปวส.1 คือวันเอาๆแต่นอนอยู่บ้าน คือพยายามหางานทำแล้วแต่ก็หาไม่ได้ เพราะกลัวสังคม คือเราเคยไปทำมาบ้างแล้ว2ที่แต่2-3อาทิตย์ก็ออก เพราะกดดันตัวเองตลอดว่าทำได้ไม่ดี พอมองสายตาเพื่อนร่วมงานก็ชอบรู้สึกผิดตลอด ไม่กล้าคุย ไม่กล้าเข้าหา พอถึงเวลานี้เห็นเพื่อนบางคนทำงานก็เอามากดดันตัวเองว่าทำไมทำไม่ได้แบบเขา คือร่างกายทำได้ทึกอย่าง แต่ใจไม่เคยสู้ชอบกังวลเรื่องที่ไม่น่ากังวล ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบคนอื่นอยู่เรื่อย คือเรารู้ว่าตอนนี้แค่เราออกหางานทำข้างนอกก็มีเงินใช้แล้ว แต่เราดันไม่ทำเองเพราะกลัวที่จะพูดจะคุยกลัวเขาไม่ชอบเรากลัวเขาเกลียด คืออยากรู้ว่าเราเป็นแบบนี้ได้ยังไง คือเมื่อก่อนเราร่าเริงเข้าสังคมเก่ง แต่กลับตอนนี้เพื่อนยังหาแทบไม่ได้คุยกับใครก็ไม่เก่งอีกเลยย
คนเข้าสังคมเก่งก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วอ่ะ
ท้อแท้กับชีวิตมากว่า ในอนาคตเราคงล้มเหลวแน่ๆ สิ้นหวังมากกด
อายุเราแค่19-20ปี แต่ทำไมเรากดดันตัวเองขนาคนี้
คนเข้าสังคมเก่งก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วอ่ะ
ท้อแท้กับชีวิตมากว่า ในอนาคตเราคงล้มเหลวแน่ๆ สิ้นหวังมากกด