เราทะเลาะกับแม่บ่อย

หลายๆครั้งที่เราทะเลาะกับแม่ เราชอบเถียงแม่เราไม่ยอมลงแม่ไม่ยอมลง พี่สาวไม่ยอมลง หลังๆมาพอเราทะเลาะกับแม่เรารู้สึกเบื่อ เรารู้สึกเหนื่อยเราเลยเลิกเถียงแม่เราค่อยๆพูดดีกับแม่แต่แม่ก็ยังไม่เคยลงให้ใครในบ้านแม่แต่พ่อ พอเราบอกแม่พูดกับแม่ว่าแม่ทำแบบนี้ไม่ดีเลยแม่ก็จะน้อยใจเราว่าเราไม่รักไม่มีใครรักแม่อยากไปอยู่ข้างนอกไกลๆ  หลายครั้งที่มีคนมีคนที่แม่ไม่ชอบมาแตะหลานแม่ก็จะหงุดหงิดด่าเขาทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เรารู้สึกเราเหนื่อย เราอยากให้แม่ยอมลงให้คนอื่นหันหน้าคุยกันดีๆแต่แม่ไม่เคยทำได้เลยพอเราหรือพ่อเตือนแม่แม่ก็จะบอกว่าก็กูเป็นแม่ทำไมกูต้องยอมเราเลยอยากถามทุกคนว่าเราควรแก้ปัญหายังไงดีเรามืดแปดด้าน เราอยากให้ครอบครัวเราดีกว่านี้