พ่อแม่รักลูกเท่ากัน จริงเหรอ

สุดท้ายก็ทนไม่ไหว...

.........เติมเท่าไหร่ไม่เคยเต็ม.....ทำเท่าไหร่ไม่เคยดี.....อดทนอดกลั้นในความเท่ากันของแม่มาตลอด......ตรงไหนคือเท่ากัน.....

.........สุดท้ายก็ระเบิด..................ชั่วชาติแต่กูนิล่ะ  เลวคัก

ตั้งแต่เล็กจนโต....

***ตอนเด็กอยากเลี้ยงแมว>>>แม่ไม่ให้เลี้ยง

ผ่านไปสักพัก .....น้องอยากเลี้ยงแมว  >>>ได้เลี้ยง ???

***เรียนมหาลัย คอมเก่าให้พี่ >>> ซื้อคอมใหม่ให้น้อง

***เรียนจบทำงาน>>>> ส่งน้องเรียน >>>ลงเวรดึกไปทำโอทีเจาะเลือด

ซื้อทองให้แม่  >>> แม่ขายให้น้องจ้า....หึๆๆๆ เราไม่เคยมีเงินเก็บเลย ทองสักเส้นที่ซื้อให้ตัวเองยังไม่กล้าเลย...

***เงินก้อนแรกทำงาน >>> ให้แม่สร้างบ้าน

***เเม่ดาวน์รถให้ 2 แสน >>> ดีใจมาก  

*** น้องอยากได้รถ  >>> แม่หน้างอคอหัก ร่ำๆจะกู้เงินแต่ก็ไม่กู้  เรารักแม่  ยอมสมัครสหกรณ์เพื่อจะกู้เงินมาดาวน์ให้น้อง....ทุกคนพึงใจ  ไม่มีใครขัด  ...หึๆ

ตัดภาพมาที่เรา  ลงทุนทำรีสอร์ท  ขอน้องกู้ให้หน่อย

....น้องไม่ยอม   ไม่โทษน้องนะมันเป็นสิทธิ์ของน้อง...

แต่ก็ต้องบอกว่า...น้อยใจมาก  อ้าวใจแลกใจ...ฝันค่ะพี่สาวกลับมา...ตื่นจ้าอย่าโลกสวย

*** สุดท้าย   แม่ประกาศขายที่ ณ  ตอนนั้น  เราอยากรักษามรดกแม่ไว้  ไม่ได้อยากได้ที่นะ ถามจริงจะเอาจะทำไร ไม่มีในหัวเลย  จากความโคตรประหยัดของกู  เก็บเงิน ได้ 2 แสน ขณะที่น้องชายเที่ยวเตร่สบายใจไม่ได้เก็บช่วย  ร่ำๆอยากจะเอา  3  แสน  <<< กูร้องไห้  ทะเลาะกับผัวเพื่อแม่เพื่อน้อง เพราะสามีกะไม่เห็นด้วย  เราก็บอกว่าตอนเราออกรถเเม่ก็ดาวน์ให้ 2 แสน  ไม่มีเงินกูสักบาท  (แต่อย่าลืมน่ะว่ากูส่งน้องเดือนละ หมื่น  T T น้องนอนห้องมีแอร์ มีน้ำอุ่น  กูทำงานส่งมัน  ขึ้นเวรดึกลงเวรบ่ายอาบน้ำเย็น...อากาศร้อนแอร์ไม่มีเปิด...มองกลับไปกูก็ทึกทนสุดๆ...หึๆ )

### กลับมาที่น้องอยากได้  3  แสน  กูโคตรเหนื่อย  บอกแม่ว่า  กูหมดปัญญาที่จะรักษามรดกแม่แล้ว  ไปขายที่เลย  แม่บอก  จะไปขายใครละ???

สรุป  ซื้อที่กูให้แม่  2  แสน  แม่คืนให้  7 หมื่น  อารมณ์แบบกูซื้อในส่วนของน้อง.....(ผ่านมาไม่กี่ปี  สามีซื้อที่ติดกัน ราคา น้อยกว่า 2  แสน  ปล.ตอนแม่จะคืนให้  สามีบอกไม่ต้องเอาหรอก  กูบอกเอา)

****ตัดมา   ตอนทำงานเราไม่มีเงินแต่ก็ซื้อของไปใส่ตู้เย็นไปเยี่ยมที่บ้านสวนทุกสัปดาห์  ไม่อยากให้เป็นเงินเดี๋ยวแม่ไม่ซื้อของ  จะเก็บให้น้อง  หลังๆ มาให้เงิน (เราไม่ได้มีน่ะ  แต่อาศัยประหยัดเจียดให้แม่พ่อใช้ รอรวย รอมีตังค์เมื่อไหร่จะได้ให้ละ  ตัดภาพไปที่คนเล็กใช้ชีวิตเต็มที่  ตังค์หมดขอแม่) เเละทำใจ  ว่าเราให้แม่แล้ว  แม่จะเอาไปทำไรเรื่องของแม่  แต่มันก็อดคิดไม่ได้ จนแนนมาพูดให้ฟัง  ว่าแม่มาระบาย  ว่าย่านเปียว่า  เอาเงินลูกคนโตไปให้ตนเล็ก...ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

### ตอนทำรีสอร์ท   พ่อบอกจะช่วยหลังนึง  250000  แต่สุดท้ายเอาไปซื้อที่สวน  T^T ไม่พูดอะไรสักคำ...ผิดหวัง  เสียใจ  ร้องไห้ ตาบวมเป็นอาทิตย์  เงินเพิ่นจะใช้ยังงัยก็เรื่องของเพิ่น...แต่กะควรบอกกูถามกูแหน่??

***ตอนพ่อแม่เกษียณได้เงินก้อนมา   เราบอกว่าบ่เอาดอก  เอาไว้ปัวเจ้าของโลด....แต่ก็รอดูอยู่ว่ามันออกมาแบบที่คิดไหม....555

สรุปให้น้อง 2  แสน  เรา  1 แสน....(ไม่ได้บอกเรานะ  ว่าให้น้องสองแสน  เพราะทะยอยจ่ายเป็นค่าเทอม ป.โทให้น้อง  หลังๆหลุดพูดมา...  เงินเนาะใครจะไม่อยากได้  สิให้เถียงเอาสั่นติ... เราได้เเต่น้อยใจปลอบตัวเองว่าเงินเพิ่น  เพิ่นจะให้เท่าไหร่ก็เรื่องของเพิ่น.....แต่มันก็มีแวบว่า..แล้วกูล่ะ   ......ไม่ใช่ลูกติ??   พอกูเว่ากะว่ากูชั่ว

****ทำรีสอร์ทได้ปีที่สองเริ่มมีเงินบ้าง   พ่อแม่อยากตรวจสุขภาพ  ก็จ่ายให้ 14000 น้องชายบอกปีละ  หมื่นสี่ก็ไม่เท่าไหร่  ปีนี้เค้าจ่ายปีหน้าเพิ่นจ่ายเด้อ  ...โอ๊ยเพิ่นเค้าจะเอาเงินมาจากไหน?? อันนี้ไม่ได้น้อยใจนะขำ  แต่อยากบอกว่าเราให้เเละเสียสละมาตลอด  ขณะที่น้องชายไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย  ชิลๆ  เราไม่โทษน้องไม่คาดหวัง   เพราะพ่อแม่ทำให้น้องเป็นแบบนี้ คำว่าไม่มี  ไม่เคยมีในพจนานุกรมของพ่อกับแม่  แล้วด้วยความรักที่กูให้พ่อเเม่  เลยยอมๆๆๆมาตลอด  ...แต่ความไม่เท่ากันมันก็มีมาเรื่อยๆ เหน็บว่าเรา  

#### พ่อตาย เรากับสามีเป็นแม่งานก็โดนเหน็บว่า   ลูกตื่นสาย    จนพี่สาวได้ออกตัวว่า  เค้ากะสิรู้อยู่ตั้วมีภาระหน้าที่  วันแรกเราไปซื้อของมาถึงบ้านงาน ตี 5

วันที่ 2  ให้น้องไป  น้องมา  6  โมงไม่ว่าสักคำ....555

****แม่อยากได้ทอง  กูเลยแซวน้องว่ามันจะหารไหม  กูซื้อคนเดียวไม่ไหวทองแพง   น้องบอกไม่มี ( อัฐยายซื้อขนมยายยังไม่ได้  แต่รักมากใครแตะไม่ได้จ้าสาว) สรุปกูหารแม่สองคน....ยังอีก...ยังเจ็บไม่จำอีกกู***

***หลังพ่อตายแม่ให้ค่าขนมคนละ  50000  บาทที่เหลือลูกคุยกันว่าให้ทำบุญให้พ่อ  

*** จุดพีคคือ  เรายืมเงินแม่มาซื้อที่  225,000  น้องเป็นบัตรเครดิตแสนกว่า ย้ายที่ทำงาน  เงินไม่พอใช้ เราเลยบอกว่า  ปิดบัตรให้น้องซะแม่  สรุปแม่ให้อีก คนละแสน   ของกูหักหนี้ทุกบาทจ้า  .....ของน้องไม่หัก    พอกูเหน็บกะบอกว่า  น้องไม่ยืมเป็นก้อนเหมือนกู  (แต่กูดูแล้วคร่าวน่าจะ เกือบครึ่งแสนได้....หึๆๆ ) คำตอบแม่กูเริ่ดไหม??

###..(ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกับกู   กูจ่ายตลอด   ตัดภาพไปเที่ยวกับน้องแม่จ่ายตลอด  จนกูเหน็บว่า อยากไปเที่ยวไวกะหารกันเด้อ...ค่ากินค่าน้ำมัน  นางจั่งบอกว่าได้..)

***จุดแตกหัก  กูแค่เปรยว่าน้องจะช่วยหารค่ากะเช้าไหม  แม่ก็มาเลยจ้า  สิมาหารเฮ็ดหยังซ่ำนั้น แม่สิซื้อเองดอก.....  ถ้ากูซื้อคนเดียวคงไม่ได้ยินคำพูดนี้??สรุปคือสิบ่ให้บิ่นเลยเนาะ

.....จนสุดท้าย

....กูระเบิด....สะท้อนความรู้สึกที่ผ่านมา  ...ปรมาณูที่เก็บมา   40  ปี....

......พอล่ะ....กูเหนื่อย.....ทำดีเท่าไหร่ไม่พอไม่เห็น...

...... เติมไม่เต็ม...กลับมารักตัวเองค่ะสาว...

......กูเหนื่อยกับความเท่ากันของแม่กู   เหลือใจคัก....

.....หนี้ที่ยืมมากูสิใช้ทุกบาท จะได้บ่ติดค้างกันชาตินี้...

......กูพอ...จบการรีวิวความเท่ากันของแม่กูค่ะสาว...

คนไม่ใช่...ยังงัยกะชั่วคือเก่า....อย่ามาสำคัญค่ะสาว

แก้วมันฮั่ว...ตื่นจ้าสาว....