ซีรีส์อบอุ่นหัวใจในฤดูหนาวที่แสนจะหนาวเหน็บ
เรื่องราวบอกเล่าถึงชีวิตของมกแฮวอน หญิงสาวที่ย้ายกลับมาอยู่ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดคังวอน
เพราะต้องเจ็บปวดกับการใช้ชีวิตในเหมืองหลวงอย่างโซล
น่าแปลกที่เรื่องราวทั้งหมดกำลังบอกเล่าความเป็นไปของแฮวอน
ที่ได้พบเจอความยากลำบากที่เธอต้องเผชิญ ไม่ว่าจะเป็นภูมิหลังอันเจ็บปวด
ทั้ง เรื่องที่แม่ของเธอฆ่าพ่อ เรื่องราวการบูลลี่ในโรงเรียนมัธยม
รวมไปถึงการใช้ชีวิตที่แสนยากลำบากในโซล
ในมุมกลับกัน ณ หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ชื่อว่าบุ๊กฮยอน
มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่รอคอยการกลับมาของเธอเสมอในทุก ๆ ฤดูหนาว
ผู้ชายคนนี้เฝ้ามองไปที่หน้าต่างตรงร้านหนังสือของเขา รอวันที่เธอจะกลับมา
เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและพร้อมจะมอบความช่วยเหลือและแบ่งปันความรัก
ให้กับทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาในร้านหนังสือของเขา
"อิมอึนซอบ"
ในละครเรื่องนี้ไม่ได้บอกเล่าเรื่องราวของอิมซึมซอบมากนัก
นอกเสียจากว่า เขามีครอบครัวอันแสนอบอุ่น พ่อแม่ที่รักเขามาก
และน้องสาวสุดแสบอิมฮวี ที่แตกต่างไปจากพี่ชายอย่างสิ้นเชิง
เราแทบไม่เห็นภูมิหลังใด ๆ ของอึนซอบ
จนกระทั่งใน EP 3 ชื่อตอนหมาป่าขนตาสีเงิน
น่าแปลกใจมากที่ผู้ชายที่มีภาพลักษณ์อันแสนอบอุ่น
แต่แววตาของเขากลับซ่อนความเหงาไว้อย่างน่าใจหาย
ทุกครั้งที่ได้มองแววตาของอึนซอบนั้น บอกเล่าอารมณ์และความรู้สึกมากมาย
ประโยคที่เขาพูดปลอบใจแฮวอนเรื่องน้าของเธอ
ทำไมมันแสนอ้างว้างและเจ็บปวดมากมายนะ
ประโยคที่อึนซอบปลอบใจแฮวอน
บางคนก็ไม่ไม่บอกไม่บอกปัญหาให้คนอื่นรู้หรอกนะ
มันอาจจะยากที่จะพูด หรืออาจจะเจ็บปวดเกินไป
พวกเขาถึงเลือกเก็บมันไว้ในใจแบบนั้น
บางที..อาจจะเก็บไว้จนตายเลยก็ได้
พวกเขาสร้างห้องเอาไว้ในใจ ไม่ยอมรับความจริงว่าตัวเองนั้นเหงา
และอยู่ในห้วงของความโดดเดี่ยว อยู่ในนั้นแทนที่จะอยู่กับครอบครัว
ไม่ยอมรับว่าจริง ๆ แล้ว ตัวเองนั้นเหงา
ตอนนี้ก็เป็นอีกตอนที่ประทับใจ และรู้สึกอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก
เป็นเรื่องราวที่อึนซอบเล่าให้คนในชมรมกู๊ดไนท์ฟัง
เรื่อง "หมาป่า ขนตาสีเงิน"
กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชาขคนหนึ่ง
เด็กคนนี้ถูกคนอื่นแกล้งอยู่ตลอดเวลา
เพราะเขาไร้เดียงสา เลยมักจะถูกหลอก และโดนหักหลัง
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาไปเจอหมาป่าบนภูเขา
หมาป่าให้ขนตาเส้นหนึ่งกับเด็กชาย แล้วบอกว่า
ให้ลองมองผู้คนผ่านขนตาสีเงินนี้
แล้วจะรู้ว่าเขาเป็นคนอย่างไร
ลิงขี้โกง จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ หมูใจร้าย และแรคคูนใจดำ
เด็กชายยังไม่เห็นใครเป็นมนุษย์จริงๆ เลย
เขาก็เลยออกตามหาคนที่เป็นมนุษย์จริง ๆ
แล้วเขาเจอหรือเปล่า....
ไม่เจอ ... ไม่เจอเลยเหรอ
เขาหาที่ที่มีคนจริงๆ อยู่ ไม่เจอ
เด็กคนนั้นก็เลยอยู่คนเดียวในความเหงาหงอย
จนลมหายใจสุดท้าย
แต่อย่างที่เคยบอก ว่าละครเรื่องนี้เป็นละครเยียวยาจิตใจ
เราจึงมักเห็นการสอดแทรกการเยียวยาจิตใจ
ไว้ในเรื่องราวเล็ก ๆ นี้อยู่เสมอ
ในที่สุด แฮวอนก็เหมือนจะรู้ว่า
เด็กชายที่ได้ขนตาหมาป่าสีเงินคนนั้น ก็คืออึนซอบ
โทนและมู้ดของละคร คืออบอุ่นหัวใจมาก
น่าแปลกที่ละครดูเรื่อยๆ เฉื่อย ๆ แต่กลับรุ้สึกอิ่มเอม
ไปกับเรื่องราวของเหล่าตัวละครทุกตัว
ความรัก มิตรภาพ การให้อภัยระหว่างเพื่อน ครอบครัว
และพ่อแม่
จะช่วยเยียวยาจิตใจ ให้กับคนที่มีหัวใจที่บอบช้ำทุก ๆ ดวง
ไม่ใช่แค่หัวใจของแฮวอนหรืออึนซอบเพียงเท่านั้น
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า
ละครเรื่องนี้ จะสามารถสร้างความอบอุ่น และรักษาความเจ็บปวด
ในหัวใจของผู้ชมได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนะคะ
******************************************
ชื่อเรื่อง : 날씨가 좋으면 찾아가겠어요 / When the Weater is Nice
ประเภท : โรแมนติก
จำนวนตอน : 16 (อยู่ระหว่างคอนเฟิร์มจำนวนตอน ก็น่าจะ 16 แหละ)
ช่องที่ออกอากาศ : jTBC
ช่วงเวลา : 24 กุมภาพันธ์ 2020 - 14 เมษายน 2020
วันที่ออกอากาศ : จันทร์ อังคาร เวลา 21:30 น. (เวลาเกาหลี)
ซับไทย : VIU ทุกวันอังคาร - พุธ ช่วงเย็นๆ
******************************************
ฝากอีกนิด ฉากนี้ก็ดีมาก ๆ
“แด่ต้นแดฟโลดิล” โดย จองโฮซึง
อย่าร้องไห้เลย ความเหงาก็คือความเป็นมนุษย์
การมีชีวิตอยู่ คือการต้องทนกับความเหงา
อย่ารอโทรศัพท์ที่ไม่มีวันมาถึง
นกชายเลน อกดำในทุ่งหญ้ากก กำลังมองเธออยู่
บางครั้ง แม้แต่เทวดาก็ร้องไห้เพราะความเหงา
นกน้องนั่งอ้อยอิ่งบนกิ่งไม้ก็เพราะความเหงา
เธอนั่งหงอยอยู่ริมน้ำ ก็เพราเหงา
เงาของขุนเขา ทอดยาวผ่านหมู่บ้านวันละครั้งก็เพราะเหงา
ระฆังชุดดังกังวานก็เพราะเหงา
***************************************
กระทู้ ReVIU When The Weather Is Nice : เพราะความเหงาก็คือความเป็นมนุษย์