แม่เลี้ยงเดี่ยวสับสนกับความรู้สึก ช่วยเข้ามาให้คำปรึกษาหน่อยค่ะ

คือเราเลิกกับพ่อของลูกมาได้ปีนึงแล้ว แล้วลูกเราอายุ 4 ขวบกว่าตอนนี้ เมื่อก่อนเค้าติดพ่อมาก วันก่อนพ่อเค้ามาหาหลังจากที่ไม่เจอกันหลายเดือน ลูกเราดีใจมาก ลูกดูมีความสุขมาก ซึ่งปกติก็มีบ่นถึงพ่อบ้าง มีโทรคุยกันบ้าง แล้วก่อนหน้านี้คือนัดกันแล้วว่าปิดเทอมพ่อจะเอาลูกไปอยู่ด้วยแล้วสักเดือนนึงหรือสักสองอาทิตย์ หรือจนกว่าจะเปิดเทอมคือแล้วแต่เราสะดวกเลย 
ลูกเราก็รอและบ่นอยากไปเจอพ่อพอรู้ว่าปิดเทอมแล้ว ตอนนี้ลูกเราปิดเทอมแล้วแต่แม่เราบอกไม่ให้เอาลูกไป แกกลัวเอาไปแล้วเค้าไม่เอาหลานมาส่งคืน แกกลัวโรคโควิคด้วย แกบอกว่าถ้าเราไปด้วยก็ไปได้แต่ให้ไปได้แค่อาทิตย์เดียว ซึ่งเราเลิกกับเค้าแล้วต่างคนต่างอยู่ถ้าให้ไปเจอแบบนั้นคงยาก ปู่กับย่าเค้าก็อยากให้เอาหลานไป 
เรากับพ่อของลูกเลิกกันด้วยดีเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน พ่อเค้ายังไม่ได้มีแฟนไหม่เป็นตัวเป็นตน พ่อเค้ารักลูกและดูแลลูกดีมาโดยตลอด ปู่กับย่าก็รักหลานดี ส่วนเราอยู่กับแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเต็มตัวทำงานและเลี้ยงลูกกับแม่เองทุกอย่าง 
เราอยากได้คำปรึกษาว่าเราควรให้ลูกไปดีมั้ยสำหรับเราคือเราอยากให้ลูกได้เจอพ่อได้ใช้เวลากับพ่อ บวกกับตอนปีที่แล้วเราสัญญาไว้ว่าจะให้ลูกไป แต่ถ้าแม่เรายืนยันไม่ให้ไปจริงๆ เราก็ไม่อยากขัดอะไรกลัวมีปัญหากับแม่เพราะแกก็รักลูกเรามาก เราควรให้ลูกไปดีมั้ยคะเราสับสนค่ะอยากได้คำปรึกษาและแนวคิดจากคนอื่นๆ ดู หรือจะมีแนวทางพูดกับแม่ยังไงบ้าง ขอบคุณล่วงหน้านะคะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻