เรื่องมันมีอยู่ว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่มีปู่ ย่า ลุง  ลูกของลุงที่เป็นลูกชาย พ่อ และเราที่เป็นผู้หญิง เราจบแค่ม.6เพราะไม่มีเงินเรียนต่อกู้ ก.ย.ศ ไม่ผ่านตอน ม.6 แม่เรากับแม่ของลูกของลูก ก็ไม่เคยส่งลูกๆเรียน มีแต่ผู้เป็นพ่อที่จะส่งลูกเรียนและปู่ย่าที่จะส่งแต่หลานชายเรียน ตอน เรา อยู่ ม.6เราติดมหาลัย2ที่ แต่ไม่ได้ไปเพราะพ่อเราไม่มีเงินส่ง ส่วนปู่กับย่าเราไม่สนใจไม่ถามอะไรเราเลยว่าค่าเทอมเท่าไหร่จะไปเรียนไหนไม่เคยถามมีแต่โทษเราว่าเราไม่กู้ ก.ย.ศ บังคับให้กู้ก.ย.ศบ้าง บอกเราว่าไม่ต้องไปยืมคนอื่นอย่างนู้นอย่างนี้ พี่สาวของปู่ก็ทำงานที่ต่างประเทศจะส่งเงินให้เราเรียนปู่ก็ปฏิเสธไม่เอา เราก็เลยได้ทำงานไม่ได้เรียนต่อ แต่เราก็ต้องน้อยใจกับคำพูดของย่า ย่าเราพูดให้ฟังว่า ปู่จะส่งหลานชายเรียน ถึงหลานชายเรียน ไม่อยากเรียนปู่ก็บังคับให้หลานชายแกเรียนให้ได้ บอกเราว่าปู่ไม่ อยาก ให้ หลานชายกู้ ก.ย.ศถึงไม่มีเงินก็จะหามาให้ไม่ แล้วเราก็คิดตลอดว่าทีเราบังคับตลอดให้เรากู้ เงินเก็บของปู่เป็นหมื่นแกไม่เอาออกมาใช้เพราะให้หลานชายเขาเรียน แล้วเราที่เป็นหลานสาวต้องดิ้นรนหางานทำตอนอายุ18 กลับบ้านทีไรย่าเราก็ถามตลอดว่าเอาเงินมาให้หรอ เทียวไปบอกคนอื่นตลอดว่าพี่สาวปู่จะส่งเงินมาให้หลานชายแกบวช แต่หลานชายแกพึ่งอายุ16ปี มีอะไรก็ให้หลานชายตลอด แล้วก็บอกเราว่ารักหลานเท่ากันตอนเราจะขึ้นมหาลัยปู่ก็มีเงินแต่ไม่ส่งไม่ถามเราแต่เอาไปซื้อวัว ล่าสุดพ่อทักมาบอกเราว่า ปู่ขายวัวไปแล้ว แต่เทียวไปบอกคนอื่นตลอดว่าซื้อวัวไว้ให้หลานเพราะไม่มีมรดกให้หลานแต่พอได้เงินแล้วก็เก็บไว้ให้หลานชายนั้นแหละเราไม่เคยได้อะไรเลยพยายามจะไม่น้อยใจแต่มันก็อดคิดไม่ได้