วันนี้เป็นวันที่เสียใจที่สุดวันนึง สุนัขที่เลี้ยงมา 12 ปีมาจากไป เลี้ยงนางมาตั้งแต่นางยังไม่ลืมตา จนปัจจุบัน นางมาเสียเมื่อตอน 9 โมงวันนี้ มันจุกจนพูดไม่ออก นั่งน้ำตาไหลมาสองชั่วโมงยังไม่หยุด
เช้าเมื่อวาน
นางมาเดินย่ำเท้าที่ปลายที่นอนเพื่อปลุก ทั้งที่มันยังไม่หกโมงเลย นางย่ำๆๆๆเท้าอยู่ตลอดซึ่งเป็นปกติของทุกวัน แต่วันนั้นมันเช้ามาก ซึ่งปกตินางจะมาตอนหกโมงครึ่ง จนต้องลุกพานางออกมาทำธุระนางก็ยังปกติ ยังวิ่งๆๆๆๆวิ่งเร็วเหมือนทุกวันจนต้องบอกว่าจะรีบวิ่งไปไหนเดี่ยวก็ชนเสาหรอก ก็เป้นเช้าวันปกติเหมือนทุกวัน นางไม่มีอาการอะไรทั้งสิ้น
แล้วตอนเย็นเมื่อวานมันคืออะไร มันคืออะไร
เพื่อนไลน์มาบอกว่า ให้รีบกลับบ้าน หมามันอ้วก ด้วยเราก็คิดว่านางน่าจะเป็นหอบ(นางเป็นอยู่แล้ว) หายใจไม่ออกแล้วคงอ้วกน้ำลายออกมา ก็ให้เพื่อนไปเอาที่พ่น(ขยายหลอดลม) ให้เอามาพ่นมัน เดี่ยวจะรีบบ้าน
ใช้เวลาขี่มอเตอร์ไซค์จากที่ทำงานมาบ้านร่วมครึ่งชั่วโมง สภาพแรกที่เห็นนาง คือ ใจแทบสลาย นางนอนหายใจรวยรินๆ น้ำลายเต็ม มีพัดลมเปิดให้นาง เดินเข้าไปอุ้มนางเพื่อจะไป รพ. ตัวนางคืออ่อนยวบไปหมดแล้ว ระหว่างทางที่พาไปหาหมอ นางก็ยังร้องเหมือนกรีดๆอยู่สองสามครั้ง ได้แต่บอกให้อางอดทนกำลังจะพาไปหาหมอแล้ว ใกล้ถึงมือหมอแล้ว
ไปถึงคลีนิคที่นางรักษาประจำ พนักงานเห็นรีบนำนางไปห้องด้านหลัง ให้ออกซิเจน พนักงานขนๆๆอะไรต่อมิอะไรไปเยอะมาก นางไข้สูงถึง 41 องศา จนได้คุยกับหมอๆบอก นางไข้สูงแล้วมันทำให้อุณหภิมให้เลือดมันสูง มันเลยไปมีผลกับระบบสมอง(ถ้าฟังมาไม่ผิด) คิดว่าสมองนางน่าจะบวม ตอนนี้ต้องทำให้ไข้นางลดให้ได้ก่อน ตอนที่คุยกับหมอไข้ลดมาเหลือ 40 องศา และนางมีอาการชัก และก่อนหน้านางฟื้นนางก็จะเอาหัวโขกกรง โขกจริงๆจังๆมาก จนหมอต้องให้ยาสลบนาง สุดท้ายก็ต้องเอานางไว้ที่ รพ.รอดูอาการ
เช้ามาก็ได้รับโทรสัพท์จากคลีนิคว่านางเสียแล้ว นอนหลับไปพร้อมกับออกซิเจนที่ให้
เสียใจจนไม่รู้จะเสียใจยังไง
วันนี้เป็นวันที่เสียใจที่สุดวันนึง สุนัขที่เลี้ยงมา 12 ปีมาจากไป
เช้าเมื่อวาน
นางมาเดินย่ำเท้าที่ปลายที่นอนเพื่อปลุก ทั้งที่มันยังไม่หกโมงเลย นางย่ำๆๆๆเท้าอยู่ตลอดซึ่งเป็นปกติของทุกวัน แต่วันนั้นมันเช้ามาก ซึ่งปกตินางจะมาตอนหกโมงครึ่ง จนต้องลุกพานางออกมาทำธุระนางก็ยังปกติ ยังวิ่งๆๆๆๆวิ่งเร็วเหมือนทุกวันจนต้องบอกว่าจะรีบวิ่งไปไหนเดี่ยวก็ชนเสาหรอก ก็เป้นเช้าวันปกติเหมือนทุกวัน นางไม่มีอาการอะไรทั้งสิ้น
แล้วตอนเย็นเมื่อวานมันคืออะไร มันคืออะไร
เพื่อนไลน์มาบอกว่า ให้รีบกลับบ้าน หมามันอ้วก ด้วยเราก็คิดว่านางน่าจะเป็นหอบ(นางเป็นอยู่แล้ว) หายใจไม่ออกแล้วคงอ้วกน้ำลายออกมา ก็ให้เพื่อนไปเอาที่พ่น(ขยายหลอดลม) ให้เอามาพ่นมัน เดี่ยวจะรีบบ้าน
ใช้เวลาขี่มอเตอร์ไซค์จากที่ทำงานมาบ้านร่วมครึ่งชั่วโมง สภาพแรกที่เห็นนาง คือ ใจแทบสลาย นางนอนหายใจรวยรินๆ น้ำลายเต็ม มีพัดลมเปิดให้นาง เดินเข้าไปอุ้มนางเพื่อจะไป รพ. ตัวนางคืออ่อนยวบไปหมดแล้ว ระหว่างทางที่พาไปหาหมอ นางก็ยังร้องเหมือนกรีดๆอยู่สองสามครั้ง ได้แต่บอกให้อางอดทนกำลังจะพาไปหาหมอแล้ว ใกล้ถึงมือหมอแล้ว
ไปถึงคลีนิคที่นางรักษาประจำ พนักงานเห็นรีบนำนางไปห้องด้านหลัง ให้ออกซิเจน พนักงานขนๆๆอะไรต่อมิอะไรไปเยอะมาก นางไข้สูงถึง 41 องศา จนได้คุยกับหมอๆบอก นางไข้สูงแล้วมันทำให้อุณหภิมให้เลือดมันสูง มันเลยไปมีผลกับระบบสมอง(ถ้าฟังมาไม่ผิด) คิดว่าสมองนางน่าจะบวม ตอนนี้ต้องทำให้ไข้นางลดให้ได้ก่อน ตอนที่คุยกับหมอไข้ลดมาเหลือ 40 องศา และนางมีอาการชัก และก่อนหน้านางฟื้นนางก็จะเอาหัวโขกกรง โขกจริงๆจังๆมาก จนหมอต้องให้ยาสลบนาง สุดท้ายก็ต้องเอานางไว้ที่ รพ.รอดูอาการ
เช้ามาก็ได้รับโทรสัพท์จากคลีนิคว่านางเสียแล้ว นอนหลับไปพร้อมกับออกซิเจนที่ให้
เสียใจจนไม่รู้จะเสียใจยังไง