หนูรำคาญตัวเองแบบทำไมไม่ดีเหมือนคนนู้นทำไมไม่ดีเหมือนนี้หนูเป็นคนไม่สวยเลยค่ะหัวก็ฟูตัวก็ดำสิวก็เยอะเตี้ยด้วยหนูไม่ชอบรูปร่างหน้าตาตัวเองเลยค่ะหนูเรียนหนูอ่อนแอมากแพ้ฝุ่นหรือของที่ไม่สะอาดแอะอะก็ผื่นขึ้นดูเป็นคนสำออยนะคะคนที่ไม่รู้จักหนูเขาก็คิดแบบนั้นแหล่ะค่ะ หนูรู้สึกเข้ากับเพื่อนที่รร.ไม่ได้ค่ะเพื่อนๆหนูเขาสวยๆกันหมดหนูรู้สึกแตกต่างบางครั้งก็รู้สึกอึดอัดค่ะ
เวลาไปเที่ยวพวกเขาก็ไม่ชวนหนูไปกันงานกลุ่มหนูก็ทำคนเดียวตลอดเพราะเพื่อนไม่ช่วยทำ หนูรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินมากๆเลยค่ะ
นิสัยหนูก็งี่เง่าขี้แงทั้งๆที่รู้ตัวแต่ก็ไม่ชอบตัวเองอยู่ดี
หนูเป็นพวกเข้าสังคมไม่เก่งค่ะไม่ชอบพูดในที่ๆคนเยอะๆมีครั้งนึงครูบังคับให้หนูขึ้นไปพูดบนเวทีหนูปฏิเสธแล้วแต่ครูก็บังคับ(หนูรู้ว่าเขาหวังดีค่ะ)แต่หนูก็กลัวการพูดในที่ๆคนเยอะๆหนูนั้งร้องไห้ในชม.เรียนเลยคือกลัวความผิดพลาดที่จะเกิดค่ะแต่ก็ผ่านมาได้อย่าง งงๆ
หนูเป็นคนขี้แงมากๆร้องไห้กับเรื่องเล็กๆน้อยๆอันนี้อยากแก้ไขจริงๆหนูว่าหนูอ่อนแอเกินไปหลังๆนี่ร้องไห้กับทุกๆเรื่องเลยโกรธก็ร้อง หงุดหงิดก็ร้อง รำคาญคนนู้นคนี้ก็ร้องแค่เพื่อนไม่ช่วยทำงานกลุ่มหนูก็ร้องไห้แล้วค่ะ😂
หนูไม่ชอบตัวเองที่อ่อนแอแบบนี้เลยค่ะจนบางทีก็รู้สึกไม่อยากอยู่แล้วแต่ไม่เคยติดฆ่าตัวตายหรืออะไรนะคะยังรู้สึกอยากทำอะไรอีกหลายๆอย่างแต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนกำลังย่ำอยู่กับที่เหมือนจมอยู่ในวังวนอะไรสักอย่างที่ทำให้รู้สึกเป็นทุกข์ตลอดเวลาจริงๆวิธีคลายเครียดหนูก็พอมีนะคะเช่นดูการ์ตูนหรือว่าเบ่นดนตรีอะไรแบบนี้แต่พอไม่ได้ทำแล้วก็รู้สึกแย่เหมือนเดิมค่ะ
หนูชอบมีความคิดติดลบกับตัวเองอยากจะรู้ว่าควรทำอย่างไรถึงจะแก้ไขความคิดพวกนี้ได้คะมันทำให้หนูไม่มีความสุขเลย😓
ขอบคุณที่อ่านนะคะนี่เป็นกระทู้แรกของหนูเลยค่ะ
แค่ได้มานั้งระบายอย่างนี้ก็รู้สึกดีขึ้นมานิดนึงแล้วค่ะหากผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ไม่ชอบตัวเองเลย....😟
เวลาไปเที่ยวพวกเขาก็ไม่ชวนหนูไปกันงานกลุ่มหนูก็ทำคนเดียวตลอดเพราะเพื่อนไม่ช่วยทำ หนูรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินมากๆเลยค่ะ
นิสัยหนูก็งี่เง่าขี้แงทั้งๆที่รู้ตัวแต่ก็ไม่ชอบตัวเองอยู่ดี
หนูเป็นพวกเข้าสังคมไม่เก่งค่ะไม่ชอบพูดในที่ๆคนเยอะๆมีครั้งนึงครูบังคับให้หนูขึ้นไปพูดบนเวทีหนูปฏิเสธแล้วแต่ครูก็บังคับ(หนูรู้ว่าเขาหวังดีค่ะ)แต่หนูก็กลัวการพูดในที่ๆคนเยอะๆหนูนั้งร้องไห้ในชม.เรียนเลยคือกลัวความผิดพลาดที่จะเกิดค่ะแต่ก็ผ่านมาได้อย่าง งงๆ
หนูเป็นคนขี้แงมากๆร้องไห้กับเรื่องเล็กๆน้อยๆอันนี้อยากแก้ไขจริงๆหนูว่าหนูอ่อนแอเกินไปหลังๆนี่ร้องไห้กับทุกๆเรื่องเลยโกรธก็ร้อง หงุดหงิดก็ร้อง รำคาญคนนู้นคนี้ก็ร้องแค่เพื่อนไม่ช่วยทำงานกลุ่มหนูก็ร้องไห้แล้วค่ะ😂
หนูไม่ชอบตัวเองที่อ่อนแอแบบนี้เลยค่ะจนบางทีก็รู้สึกไม่อยากอยู่แล้วแต่ไม่เคยติดฆ่าตัวตายหรืออะไรนะคะยังรู้สึกอยากทำอะไรอีกหลายๆอย่างแต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนกำลังย่ำอยู่กับที่เหมือนจมอยู่ในวังวนอะไรสักอย่างที่ทำให้รู้สึกเป็นทุกข์ตลอดเวลาจริงๆวิธีคลายเครียดหนูก็พอมีนะคะเช่นดูการ์ตูนหรือว่าเบ่นดนตรีอะไรแบบนี้แต่พอไม่ได้ทำแล้วก็รู้สึกแย่เหมือนเดิมค่ะ
หนูชอบมีความคิดติดลบกับตัวเองอยากจะรู้ว่าควรทำอย่างไรถึงจะแก้ไขความคิดพวกนี้ได้คะมันทำให้หนูไม่มีความสุขเลย😓
ขอบคุณที่อ่านนะคะนี่เป็นกระทู้แรกของหนูเลยค่ะ
แค่ได้มานั้งระบายอย่างนี้ก็รู้สึกดีขึ้นมานิดนึงแล้วค่ะหากผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ