เป็นคนนึงครับ ชื่อ นาย ก เป็นนักศึกษาช่วงปิดเทอม ผมทำงานช่วยแม่ ทำงานร้านอาหาร(ไม่มีลูกจ้าง) ล้างจาน เสริฟอาหาร ทำธุระกิจครอบครัว เหนื่อยทุกวัน ลูกค้าก็เยอะ แม่ผมเป็นคนขี้บ่น ขี้เหนียว
เรียกง่ายๆ ผมเบื่อและเหนื่อยกับสิ่งที่ต้องทำทุกวัน แม่ให้เงินผมหลังช่วยงานเสร็จวันละ100 เศรษฐกิจแบบนี้ด้วยไม่พอแน่นอน ค่าน้ำมัน+เน็ต(รายเดือน)+ไม่รวมกินใช้ส่วนตัว โดยส่วนตัวเข้าใจว่าแม่มีภาระต้องแบกรับ คนในบ้านด้วย ผมรู้สึกหมดไฟ ไม่มีกำลังใจทำงานต่อ เพราะเห็นรายได้ที่แม่ให้นั้นน้อยมาก โดยที่เราทำงานเต็มที่แต่กลับมองมาเอง เหมือนแม่ไม่เห็นเป็นคนในครอบครัว เรียกว่า 100ใช้งานคุ้มมาก พอผมเหนื่อยจะพักไม่ทำ แม่มักไม่พอใจ เคยขอบอกเงินไม่พอใช้กับรายจ่ายแต่แม่กับเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีแม้ความช่วยเหลือ ทั้งๆที่รู้รายได้กับรายจ่ายที่ใช้มันไม่พอ ผมจริงๆอายุ20กว่าๆ สามารถทำงานได้แล้ว แต่ช่วยแม่เพราะเห็นไม่มีลูกจ้างต้องทำงานทุกวัน เคยเสนอให้จ้างคนก็ไม่เอา ใครมีข้อเสนอหรือวิธีที่ดีแนะนำให้ผมได้บ้าง ผมไม่อยากตกอยู่กับอะไรแบบนี้เลยครับ
#คนทำกินครับ
เหนื่อยทุกครั้งที่คุยเรื่องเงินกับแม่
เรียกง่ายๆ ผมเบื่อและเหนื่อยกับสิ่งที่ต้องทำทุกวัน แม่ให้เงินผมหลังช่วยงานเสร็จวันละ100 เศรษฐกิจแบบนี้ด้วยไม่พอแน่นอน ค่าน้ำมัน+เน็ต(รายเดือน)+ไม่รวมกินใช้ส่วนตัว โดยส่วนตัวเข้าใจว่าแม่มีภาระต้องแบกรับ คนในบ้านด้วย ผมรู้สึกหมดไฟ ไม่มีกำลังใจทำงานต่อ เพราะเห็นรายได้ที่แม่ให้นั้นน้อยมาก โดยที่เราทำงานเต็มที่แต่กลับมองมาเอง เหมือนแม่ไม่เห็นเป็นคนในครอบครัว เรียกว่า 100ใช้งานคุ้มมาก พอผมเหนื่อยจะพักไม่ทำ แม่มักไม่พอใจ เคยขอบอกเงินไม่พอใช้กับรายจ่ายแต่แม่กับเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีแม้ความช่วยเหลือ ทั้งๆที่รู้รายได้กับรายจ่ายที่ใช้มันไม่พอ ผมจริงๆอายุ20กว่าๆ สามารถทำงานได้แล้ว แต่ช่วยแม่เพราะเห็นไม่มีลูกจ้างต้องทำงานทุกวัน เคยเสนอให้จ้างคนก็ไม่เอา ใครมีข้อเสนอหรือวิธีที่ดีแนะนำให้ผมได้บ้าง ผมไม่อยากตกอยู่กับอะไรแบบนี้เลยครับ
#คนทำกินครับ