ผมกับแฟนคบกันมาเกือบ 3 ปี คบกันแรกๆเราอยู่ด้วยกันเพราะเรียนที่เดียวกันระยะเวลาประมาณ 6 เดือนได้มั่งที่อาศัยอยู่ด้วยกันจริงๆ มีความสุขมากครับ พอจบ ม.6 ผมขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพซึ่งเราอยู่ไกลกันเธอไม่ค่อยจะสนใจผมเท่าไหร่เราทะเลาะกันเรื่องนี้มาประมาณแปดพันรอบ. ในทุกทุกเรื่องจะเป็นผมที่เรียกร้องและเป็นคนต้นเรื่อง เช่น เล่นไอจีแต่ไม่ตอบแชท ไปไหนไม่บอก หายไปเป็นวันวัน ไม่ทักซ้ำก็ไม่ตอบ บางทีผมน้อยใจเธอไม่ง้อครับผมหายเอง เคยทะเลาะกันไม่คุยกันเป็นอาทิตย์สุดท้ายผมเป็นฝ่ายทักไปก่อน ผมเคยถามเธอนะครับว่าอยากเลิกไหม เธอก็คงตอบเหมือนเดิมว่าไม่ คิดถึงนะ รักนะ อย่าหวังว่าจะได้ยินครับ555 ผมแท๊กรูปหาล่าสุดยังไม่ไลค์เลยครับ ทะเลาะกันแต่ละเรื่องจะเป็นผมที่งี่เง่า หรือผมเรียกร้องมากเกินไปกับตัวตนของเขา
แฟนผมมีคนชอบมากมายเขาเป็นนักเต้นคนติดตาม 2 แสนได้มั่งในติ๊กต๊อก ผมก็หึงเธอไปที่ไหนก็มีแต่คนสนใจเธอมีเสน่ห์ บางทีผมคิดไปว่าผมไม่เหมาะสมกับเธอ ผมด้อย ผมดูถูกตัวเองผมดันมาเศร้าในเรื่องที่มันยังไม่เกิด ผมไม่ได้อยากมีความคิดแบบนี้มันทรมานกับตัวผมเอง ทุกๆครั้งที่ผมอยู่กับเธอผมมีความสุขมากครับ แต่พอห่างกันผมเหงา ผมโหยหา ผมเรียกร้อง หรือผมมันว่างเกินไป ผมทำงานเลิกงานเที่ยงคืนทั้งวันไม่จับโทรศัทพ์จนเพื่อนร่วมงานถามว่าไม่คุยกับแฟนหน่อยหรอ ความคิดผมคือผมแชทไปเธอก็ไม่ค่อยตอบอะครับ555 คือสามปีที่เป็นมาผมเริ่มชินแล้ว
แต่ความชินนี้บางทีผมน้อยใจว่าเรายังรักกันอยู่ไหม หรือผมไม่ได้ชิน5555 วันทั้งวันมันไม่ต้องคุยอะไรกันเลยหรอ คือคนมันไกลกัน 3 ปีนี้เราคอลกัน ถึง 10 ครั้งหรือเปล่าก็ไม่รู้
ผมพยายามหาวิธีแก้ไขที่ไม่ใช่การไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นแบบที่พี่ๆผมแนะนำ นั่งสมาธิผมก็ลองมาแล้วแต่พอเลิกนั่งก็กลับมาคิดมากอีกเหมือนเดิม เหงาเหมือนเดิมฟังนู้นฟังนี่ฟังเกี่ยวกับเรื่องเลิกคิดมากเลิกน้อยใจ มันดีขึ้นแต่ตอนฟังครับ พอห่างเลิกฟังมันก็กลับมา ผมต้องทำยังไง
เขาไม่รักหรือผมคิดมากไป ผมเป็นอะไร
แฟนผมมีคนชอบมากมายเขาเป็นนักเต้นคนติดตาม 2 แสนได้มั่งในติ๊กต๊อก ผมก็หึงเธอไปที่ไหนก็มีแต่คนสนใจเธอมีเสน่ห์ บางทีผมคิดไปว่าผมไม่เหมาะสมกับเธอ ผมด้อย ผมดูถูกตัวเองผมดันมาเศร้าในเรื่องที่มันยังไม่เกิด ผมไม่ได้อยากมีความคิดแบบนี้มันทรมานกับตัวผมเอง ทุกๆครั้งที่ผมอยู่กับเธอผมมีความสุขมากครับ แต่พอห่างกันผมเหงา ผมโหยหา ผมเรียกร้อง หรือผมมันว่างเกินไป ผมทำงานเลิกงานเที่ยงคืนทั้งวันไม่จับโทรศัทพ์จนเพื่อนร่วมงานถามว่าไม่คุยกับแฟนหน่อยหรอ ความคิดผมคือผมแชทไปเธอก็ไม่ค่อยตอบอะครับ555 คือสามปีที่เป็นมาผมเริ่มชินแล้ว
แต่ความชินนี้บางทีผมน้อยใจว่าเรายังรักกันอยู่ไหม หรือผมไม่ได้ชิน5555 วันทั้งวันมันไม่ต้องคุยอะไรกันเลยหรอ คือคนมันไกลกัน 3 ปีนี้เราคอลกัน ถึง 10 ครั้งหรือเปล่าก็ไม่รู้
ผมพยายามหาวิธีแก้ไขที่ไม่ใช่การไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นแบบที่พี่ๆผมแนะนำ นั่งสมาธิผมก็ลองมาแล้วแต่พอเลิกนั่งก็กลับมาคิดมากอีกเหมือนเดิม เหงาเหมือนเดิมฟังนู้นฟังนี่ฟังเกี่ยวกับเรื่องเลิกคิดมากเลิกน้อยใจ มันดีขึ้นแต่ตอนฟังครับ พอห่างเลิกฟังมันก็กลับมา ผมต้องทำยังไง