คือ อาการแบบ อยู่ดีๆก็เศร้า เครียดง่าย อยู่คนเดียวก็จะคิดมากแล้วก็จะเศร้า บางทีไม่มีสาเหตุ แต่ไม่แสดงออกให้ใครเห็นเท่าไหร่นะคะว่าเศร้า พอเวลามีคำพูดที่ทำร้ายจิตใจไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม เราจะคิดมากแล้วเศร้า พอมีเรื่องอะไรเข้ามาเราก็จะโทษแต่ตัวเองว่าเราผิดทุกเรื่องเลยพอเป็นแบบนี้มันจะเกิดการทำร้ายตัวเอง ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะแต่ก็คิดว่าถ้าเกิดอุบัติเหตุแล้วตายไปก็ไม่เห็นเป็นไรเลย อาจจะดีด้วยซ้ำ แบบเนี้ยค่ะ แล้วยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว เราบอกคนอื่นว่า ไม่เป็นไร ไม่ได้คิดมาก แต่พอมาอยู่คนเดียวเราจะเศร้าแล้วคิดมาก ยิ่งไม่มีใครอยู่ด้วยก็จะอยากทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ทำให้ใครเห็นนะ มันจะเป็นเฉพาะตอนเครียดหรืออยู่คนเดียวอ่ะค่ะ แล้วก็บางทีถ้าเครียดมากๆมันจะปวดหัวข้างเดียว ปวดเบ้าตา หนักสุดคือต้องอ้วกออกค่ะ กินยาก็บรรเทาแต่ไม่หาย อีกอย่างพึ่งม.5 อยู่เลย รู้ว่าทางบ้านไม่กดดัน แต่ก็รู้เหมือนกันว่าลึกๆแล้วคาดหวังในตัวเราสูง อะไรที่ตั้งเปเาหมายไว้อยากจะทำก็ไม่อยากทำแล้ว มันเหมือนเราหมด passion กับการทำทุกสิ่งทุกอย่างอ่ะค่ะ
คำถามก็ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
ขอบคุณที่อ่านนะคะ แล้วก็จะขอบคุณมากถ้ามีคนมาตอบ
อาการแบบนี้คือโรคเครียดรึเปล่าคะ หรืออะไร ควรไปหาหมอไหมคะ
คำถามก็ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
ขอบคุณที่อ่านนะคะ แล้วก็จะขอบคุณมากถ้ามีคนมาตอบ