สวัสดีคะ ยาวหน่อยคะ ฉันแต่งงานกับสามีมาได้ 5 ปี ตั้งแต่เริ่มคบกัน ฉันก็มีแฟนที่รักฉันมากแต่อยู่ห่างกัน ส่วนเขาก็มีแฟนที่รักเขามากเช่นกัน
เขามาทำงาน ข้างบ้านเรา และ เขาก็มาจีบเรา เราก็คุยกับเขา และเราก็รักกัน และต่างคนต่างเลิกกับแฟน เเละมีแค่เรา อยู่กันมาเขาตามใจเราทุกอย่าง เอาใจทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง จากคนมีเหตุผลอย่างเรากลายเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เขาก็อดทน และอยู่กับเราจนหมั่นหมาย แต่งงานกัน หลังจากแต่งงาน3เดือน เราก็มีความรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป อารมณ์ฉุนเฉียว และคนที่อยู่กันมา รู้สึกได้ว่าเปลี่ยนไป จนมาทราบว่า เขาเล่น และขายยา และเป็นหนียุ3000 บาท ในเวลานั้นเราไม่มีเงินจนไปขอยืมเงินมาให้เขาไปใช้หนี้ ครั้งนั้นเราช๊อคจนหนีออกจากบ้านไม่ติดต่อใคร 1วัน คิดว่าเขาจะตามหา แต่เหมือนเขาจะรู้ว่าเราไปอยู่หอเพื่อน วันต่อมาเราจึงไปหาเขาที่หอของเพื่อนเเละถามเขาว่าเอาเงินไปจ่ายหนี้ยัง แต่ เขายัง แอบเอาไปซื้อมาเล่น เราเครียดมากและเขาก็ไม่อยากกลับไปบ้านเราเพราะพ่อแม่เราว่าเขา เราจึงหาเงินส่วนที่ขาดมาให้เขาใช้หนี และขอให้เขากลับบ้าน และขอให้เขาเลิกเพื่อเรา เขาก็เลิกค่ะ ทุกอย่างค่อยๆดีขึ้น จนวันนึงที่เขาต้องไปจับทหาร และดันติดซะด้วยคะ ติดไกลด้วย 2ปี ปีแรกเขาไปเราเหงาจนแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่า แต่เราคิดเสมอว่าเราเลือกแฟนของเรา จนเขามาจับได้ และเห็นว่าเขาเสียใจร้องไห้ เราปัติยานตนว่าจะไม่ทำให้เขาเจ็บปวดเเละเสียใจและจะซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิม เราก็ทำงาน แต่ก็มีคนมาชอบเราแต่เราก็คุยแค่เพื่อน เขาก็ไม่ได้หึงหวงเราเหมือนเดิมคะ แต่เขาก็รักเรา จนมาปีที่ 2 เราท้อง และเรื่องราวต่างๆก็เกิดขึ้นหลายอย่าง เราเริ่มงี่เง่าเอาแต่ใจมากขึ้น เราไม่ค่อยตามและเข้าใจเขาว่าเขาทำงาน ในค่ายทหาร รอเเค่เขาโทรมาเท่านั้น แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปคะ เรามารู้ว่าเขาแอบคุยกับคนอื่น เราช๊อคร้องไห้แทบบ้าตาย ทุบอกชกตีตัวเอง แต่เขาก็ไม่ทิ้งเรานะ เขาบอกคุยกับเรามีแต่ทะเลาะกัน เครียด เลยคุย แต่ก็ทนกันมาเรื่อยๆ เราก็เริ่มจับผิดงี่เง่าอยากรู้ทุกเรื่องราว ทำอะไรไปไหน ต้องบอกต้องรายงานต้องเล่ารูปต้องส่ง จนมาจับได้วันกลับบ้านว่าเขาเล่นยา เขายอมรับคะ ก็บอกจะไม่เล่นอีก และเราก็เป็นคนอย่างเดิมเพราะเรามีเขาคนเดียว จน เราคลอดลูก และเขาปล๊ดทหารมาเลี้ยงลูก ตอนลูกได้6เดือน ช่วยกันไม่นานเขาก็ไปทำงานและยังแอบคุยกับคนอื่น มีเฟสอีกเฟสคุย เราทะเลาะกันและเขาหนีออกจากบ้านบ่อยมาก และทุกครั้งเราก็ตาม จนเขาหนีไปและเราสมัครเฟสใหม่เพื่อจะเล่นคลายเหงาไม่ได้ใส่รูปเราแต่ดันไปเจอเฟสเขา เราลองแอดไปเเละเขารับคะ ทักมาคุยมาจีบ เราก็คุยๆไปจนเราส่งรูปลูกไป เขาบอกขอโทษ ที่คุยกับคนอื่นแบบนี้ แต่เขาไม่อยากกลับมาอยู่บ้านกับเราและพ่อแม่ เราคิดถึงเขาจนตามไปหาที่บ้านเพื่อน หอบลูกไปไปด้วย ในเวลานั้นลูก10เดือน เราไปง้อและขอโทษที่เราเอาแต่ใจนุ่นนี่นั้นสารพัด กลับไปกับเราได้ไหม เขาก็ถามเราว่าไม่โกรดที่เขาไปคุยกับคนอื่นเหรอ เราบอกโกรดเเต่ทำไงได้ เราขอให้เขาลบทุกอย่างออกเขาก็ทำ แต่วันนั้นเขาไล่เรากลับบ้านกับลูก2คนแล้วบอกจะกลับมาวันต่อมา เราก็ขอให้เขาเป็นเหมือนเดิมกับเราได้ไหม รายงานทำไรบอกเหมือนเดิม เขาก็ตกลงเเละทำคะ แต่ เราก็เหมือนเดิม เขาก็ไปทำงาน 15-20วันกลับมาแล้วแต่งานจะเร่งรึไม่เร่ง คุยกันทุกวันเขาก็รายงานทำไรบอกแต่นิสัยเขาดันเปลี่ยนไป เขากลับไปเล่นยาอีกครั้ง และโกหกเราหลายเรื่อง และเราบอกจะไปมีคนอื่นเขาบอกเราไม่กล้ามีหรอก เพราะเรารักเขามาก เขากลายเปนไม่ง้อไม่สนเรา เราตามจนเหนื่อย ขอให้เลิก พอมีปัญหาเกิดเขาก็บอกจะเลิกกันก็เลิกเเละสุดท้ายเราก็ง้อเขา เรายอมทุกอย่างเพื่อเขาคะ จากนั้นเขาก็ได้ใจ เล่นยากินเหล้าสูบบุรี แต่เราไม่รู้นะหัวหน้างานบอกเรา และเหมือนเขาจะแอบคุยกับคนอื่น เราระแวงร้องไห้เสียใจไปทำงานก็เครียด จนวันนึงเขาทะเลาะกันกับเพื่อนี่ทำงาน เขาไม่ไปทำงาน มาเลี้ยงลูกที่บ้าน และก็แอบไปเล่นยาอีก เราเลยขอร้องให้เลิกอีกเขาก็บอกจะเลิกตลอดชีวิต เราเบื่อนะ เเต่เราก็ทน จนมาทะเลาะกัน เขาก็หนีไปอีก แต่เขาแอบไปหลบในบ้าน แม่เราก็ด่าเขาสารพัด เราก็ออกตามหาเขา จนเหนื่อย คิดว่าค่อยว่ากัน เช้ามาเราไปเจอเขาแอบนอนหลับยุข้างบ้าน เขาบอกเขาจะไม่อยู่เขาเกลียดพ่อแม่เรา ด่าว่าเขา เขาได้ยินทุกอย่าง แม่เราก็บอกทำทุกอย่างเหมือนเดิมด่าเเล้วก็ลืมไป เราก็ขอให้เขาอยู่เลี้ยงลูกก็ขอกลับบ้านเขา และเราก็ให้กลับ บอกว่าให้กลับมาก่อน 13 มาดูแลลูก แต่เราก็เหมือนเดิมงี่งเ่าเอาแต่ใจเขาบอกเบื่อเรามาก เบื่อและรำคานที่เราเปนงี่ เขาหายไปไม่ตอบไม่อ่านโทรไปไม่รับ เราโทรหาแม่เขา ขอสายเขาก็หงุดหงิดใส่เรา และบอกไม่อยากรับสายเราก็ทั้งถามทั้งร้องไห้ ว่าไปเล่นเฟสอันเก่าไปคุยกับคนอื่นใช่ไหม เขาบอกไม่มีไม่ได้คุยกูไม่กลับ เราก็โทรหาเขาเปนร้อยๆสาย อดไม่ได้ก็บอกเลิกทางแชทบล๊อคเขาแต่ก็กลับไปง้อเขา แต่เขาก็ไม่คุยและเเข็งใส่เรา เราโทรหาแม่เขาโทรหาทุกคนขอให้ช่วยเรา เขาก็ไม่คุย เราถามและพูดทุกอย่าง สุดท้ายเขาตอบมาว่า เขาจะไม่กลับมาเพราะเเม่เรา จะอยู่บ้านเขาสักพักจะหางานทำ ขอโทดเราเเละบอกไม่ทิ้งหรอก แต่แค่ข้อความนั้น เท่านั้นเราก็โทรหา ทำทุกอย่างเขาก็ไม่คุยไม่รับสายเปลี่ยนรหัสเฟส แม่เขาก็เปลี่ยนเบอร์ เราจะบ้าตาย ถูกเขาทิ้งแล้วจริงๆพ่อแม่เราบอกมันชั่วมันเลวมันไม่ได้รักไม่แคร์ทุกอย่างอีกต่อไปงันมันไม่ปล่อยเราเสียใจแบบนี้ เรากินไม่ได้นอนหลับไปก็ฝันถึงตื่นก็ร้องไห้ ทรมารเจียนตาย อ้อนวอนขอร้องทำทุกอย่าง เขาก็ไม่อ่านไม่สน ไม่แคร์ ทิ้งเราไปอย่างทรมาร เราคิดถึงจนจะตาย ไปหาก็ไปไม่ได้ เราตามจนเหนื่อย ใครหลายคนบอกหยุดตามดู เราทำไม่ได้เลย เรายังร้องไห้ทุกวัน จนตอนนี้ก็ยังคงทำใจยอมรับอะไรไม่ได้ เจ็บปวด ทุรนทุราย จะเป็นจะตาย ไร้เรี่ยวแรงไปหมด จนไม่อยากอยู่คิดได้นะ เเต่ไม่นานเราก็กลับมาคิดถึงเขาอีก ร้องไห้อีก วนเวียนยุแบบนี้ เราจะต้องทำยังไงต่อไป เขาเบื่อเรามาก อยากมีเวลาส่วนตัวนุ่นนี่นั้น แต่เขาก็เงียบไม่แคร์เราเลย
สามีทิ้งเราและลูก เล่นยา แอบคุยกับคนอื่น ไม่รับสายไม่แคร์ ไม่คุยอะไรทั้งสิ้น
เขามาทำงาน ข้างบ้านเรา และ เขาก็มาจีบเรา เราก็คุยกับเขา และเราก็รักกัน และต่างคนต่างเลิกกับแฟน เเละมีแค่เรา อยู่กันมาเขาตามใจเราทุกอย่าง เอาใจทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง จากคนมีเหตุผลอย่างเรากลายเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เขาก็อดทน และอยู่กับเราจนหมั่นหมาย แต่งงานกัน หลังจากแต่งงาน3เดือน เราก็มีความรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป อารมณ์ฉุนเฉียว และคนที่อยู่กันมา รู้สึกได้ว่าเปลี่ยนไป จนมาทราบว่า เขาเล่น และขายยา และเป็นหนียุ3000 บาท ในเวลานั้นเราไม่มีเงินจนไปขอยืมเงินมาให้เขาไปใช้หนี้ ครั้งนั้นเราช๊อคจนหนีออกจากบ้านไม่ติดต่อใคร 1วัน คิดว่าเขาจะตามหา แต่เหมือนเขาจะรู้ว่าเราไปอยู่หอเพื่อน วันต่อมาเราจึงไปหาเขาที่หอของเพื่อนเเละถามเขาว่าเอาเงินไปจ่ายหนี้ยัง แต่ เขายัง แอบเอาไปซื้อมาเล่น เราเครียดมากและเขาก็ไม่อยากกลับไปบ้านเราเพราะพ่อแม่เราว่าเขา เราจึงหาเงินส่วนที่ขาดมาให้เขาใช้หนี และขอให้เขากลับบ้าน และขอให้เขาเลิกเพื่อเรา เขาก็เลิกค่ะ ทุกอย่างค่อยๆดีขึ้น จนวันนึงที่เขาต้องไปจับทหาร และดันติดซะด้วยคะ ติดไกลด้วย 2ปี ปีแรกเขาไปเราเหงาจนแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่า แต่เราคิดเสมอว่าเราเลือกแฟนของเรา จนเขามาจับได้ และเห็นว่าเขาเสียใจร้องไห้ เราปัติยานตนว่าจะไม่ทำให้เขาเจ็บปวดเเละเสียใจและจะซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิม เราก็ทำงาน แต่ก็มีคนมาชอบเราแต่เราก็คุยแค่เพื่อน เขาก็ไม่ได้หึงหวงเราเหมือนเดิมคะ แต่เขาก็รักเรา จนมาปีที่ 2 เราท้อง และเรื่องราวต่างๆก็เกิดขึ้นหลายอย่าง เราเริ่มงี่เง่าเอาแต่ใจมากขึ้น เราไม่ค่อยตามและเข้าใจเขาว่าเขาทำงาน ในค่ายทหาร รอเเค่เขาโทรมาเท่านั้น แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปคะ เรามารู้ว่าเขาแอบคุยกับคนอื่น เราช๊อคร้องไห้แทบบ้าตาย ทุบอกชกตีตัวเอง แต่เขาก็ไม่ทิ้งเรานะ เขาบอกคุยกับเรามีแต่ทะเลาะกัน เครียด เลยคุย แต่ก็ทนกันมาเรื่อยๆ เราก็เริ่มจับผิดงี่เง่าอยากรู้ทุกเรื่องราว ทำอะไรไปไหน ต้องบอกต้องรายงานต้องเล่ารูปต้องส่ง จนมาจับได้วันกลับบ้านว่าเขาเล่นยา เขายอมรับคะ ก็บอกจะไม่เล่นอีก และเราก็เป็นคนอย่างเดิมเพราะเรามีเขาคนเดียว จน เราคลอดลูก และเขาปล๊ดทหารมาเลี้ยงลูก ตอนลูกได้6เดือน ช่วยกันไม่นานเขาก็ไปทำงานและยังแอบคุยกับคนอื่น มีเฟสอีกเฟสคุย เราทะเลาะกันและเขาหนีออกจากบ้านบ่อยมาก และทุกครั้งเราก็ตาม จนเขาหนีไปและเราสมัครเฟสใหม่เพื่อจะเล่นคลายเหงาไม่ได้ใส่รูปเราแต่ดันไปเจอเฟสเขา เราลองแอดไปเเละเขารับคะ ทักมาคุยมาจีบ เราก็คุยๆไปจนเราส่งรูปลูกไป เขาบอกขอโทษ ที่คุยกับคนอื่นแบบนี้ แต่เขาไม่อยากกลับมาอยู่บ้านกับเราและพ่อแม่ เราคิดถึงเขาจนตามไปหาที่บ้านเพื่อน หอบลูกไปไปด้วย ในเวลานั้นลูก10เดือน เราไปง้อและขอโทษที่เราเอาแต่ใจนุ่นนี่นั้นสารพัด กลับไปกับเราได้ไหม เขาก็ถามเราว่าไม่โกรดที่เขาไปคุยกับคนอื่นเหรอ เราบอกโกรดเเต่ทำไงได้ เราขอให้เขาลบทุกอย่างออกเขาก็ทำ แต่วันนั้นเขาไล่เรากลับบ้านกับลูก2คนแล้วบอกจะกลับมาวันต่อมา เราก็ขอให้เขาเป็นเหมือนเดิมกับเราได้ไหม รายงานทำไรบอกเหมือนเดิม เขาก็ตกลงเเละทำคะ แต่ เราก็เหมือนเดิม เขาก็ไปทำงาน 15-20วันกลับมาแล้วแต่งานจะเร่งรึไม่เร่ง คุยกันทุกวันเขาก็รายงานทำไรบอกแต่นิสัยเขาดันเปลี่ยนไป เขากลับไปเล่นยาอีกครั้ง และโกหกเราหลายเรื่อง และเราบอกจะไปมีคนอื่นเขาบอกเราไม่กล้ามีหรอก เพราะเรารักเขามาก เขากลายเปนไม่ง้อไม่สนเรา เราตามจนเหนื่อย ขอให้เลิก พอมีปัญหาเกิดเขาก็บอกจะเลิกกันก็เลิกเเละสุดท้ายเราก็ง้อเขา เรายอมทุกอย่างเพื่อเขาคะ จากนั้นเขาก็ได้ใจ เล่นยากินเหล้าสูบบุรี แต่เราไม่รู้นะหัวหน้างานบอกเรา และเหมือนเขาจะแอบคุยกับคนอื่น เราระแวงร้องไห้เสียใจไปทำงานก็เครียด จนวันนึงเขาทะเลาะกันกับเพื่อนี่ทำงาน เขาไม่ไปทำงาน มาเลี้ยงลูกที่บ้าน และก็แอบไปเล่นยาอีก เราเลยขอร้องให้เลิกอีกเขาก็บอกจะเลิกตลอดชีวิต เราเบื่อนะ เเต่เราก็ทน จนมาทะเลาะกัน เขาก็หนีไปอีก แต่เขาแอบไปหลบในบ้าน แม่เราก็ด่าเขาสารพัด เราก็ออกตามหาเขา จนเหนื่อย คิดว่าค่อยว่ากัน เช้ามาเราไปเจอเขาแอบนอนหลับยุข้างบ้าน เขาบอกเขาจะไม่อยู่เขาเกลียดพ่อแม่เรา ด่าว่าเขา เขาได้ยินทุกอย่าง แม่เราก็บอกทำทุกอย่างเหมือนเดิมด่าเเล้วก็ลืมไป เราก็ขอให้เขาอยู่เลี้ยงลูกก็ขอกลับบ้านเขา และเราก็ให้กลับ บอกว่าให้กลับมาก่อน 13 มาดูแลลูก แต่เราก็เหมือนเดิมงี่งเ่าเอาแต่ใจเขาบอกเบื่อเรามาก เบื่อและรำคานที่เราเปนงี่ เขาหายไปไม่ตอบไม่อ่านโทรไปไม่รับ เราโทรหาแม่เขา ขอสายเขาก็หงุดหงิดใส่เรา และบอกไม่อยากรับสายเราก็ทั้งถามทั้งร้องไห้ ว่าไปเล่นเฟสอันเก่าไปคุยกับคนอื่นใช่ไหม เขาบอกไม่มีไม่ได้คุยกูไม่กลับ เราก็โทรหาเขาเปนร้อยๆสาย อดไม่ได้ก็บอกเลิกทางแชทบล๊อคเขาแต่ก็กลับไปง้อเขา แต่เขาก็ไม่คุยและเเข็งใส่เรา เราโทรหาแม่เขาโทรหาทุกคนขอให้ช่วยเรา เขาก็ไม่คุย เราถามและพูดทุกอย่าง สุดท้ายเขาตอบมาว่า เขาจะไม่กลับมาเพราะเเม่เรา จะอยู่บ้านเขาสักพักจะหางานทำ ขอโทดเราเเละบอกไม่ทิ้งหรอก แต่แค่ข้อความนั้น เท่านั้นเราก็โทรหา ทำทุกอย่างเขาก็ไม่คุยไม่รับสายเปลี่ยนรหัสเฟส แม่เขาก็เปลี่ยนเบอร์ เราจะบ้าตาย ถูกเขาทิ้งแล้วจริงๆพ่อแม่เราบอกมันชั่วมันเลวมันไม่ได้รักไม่แคร์ทุกอย่างอีกต่อไปงันมันไม่ปล่อยเราเสียใจแบบนี้ เรากินไม่ได้นอนหลับไปก็ฝันถึงตื่นก็ร้องไห้ ทรมารเจียนตาย อ้อนวอนขอร้องทำทุกอย่าง เขาก็ไม่อ่านไม่สน ไม่แคร์ ทิ้งเราไปอย่างทรมาร เราคิดถึงจนจะตาย ไปหาก็ไปไม่ได้ เราตามจนเหนื่อย ใครหลายคนบอกหยุดตามดู เราทำไม่ได้เลย เรายังร้องไห้ทุกวัน จนตอนนี้ก็ยังคงทำใจยอมรับอะไรไม่ได้ เจ็บปวด ทุรนทุราย จะเป็นจะตาย ไร้เรี่ยวแรงไปหมด จนไม่อยากอยู่คิดได้นะ เเต่ไม่นานเราก็กลับมาคิดถึงเขาอีก ร้องไห้อีก วนเวียนยุแบบนี้ เราจะต้องทำยังไงต่อไป เขาเบื่อเรามาก อยากมีเวลาส่วนตัวนุ่นนี่นั้น แต่เขาก็เงียบไม่แคร์เราเลย