คืออยากจะมาเล่าปัญหาที่เราเป็นอยู่กับแฟนตั้งแต่ก่อนท้องและหลังท้องเลย

คือเริ่มต้นเลยแฟนเราตอนคบกันแรกๆคือเขาดีมากแบบดีสุดๆเอาใจเก่ง ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันใครจะผิดใครจะถูก ผชจะเป็นฝ่ายง้อตลอด พอเรางอลเขาก้จะไม่ไปทำงาน ตอนนั้นเรายุหอพักเนาะคือเค้าจะง้อๆจนกว่าเราจะยอมดีด้วย พอหลังจากที่รู้ว่าท้อง เราย้ายไปยุบ้านฝ่ายชาย หลังจากนั้นแหละผชเขาเริ่มเปลี่ยนไป ตอนนั้นท้องยุประมาณ5-6เดือนนี้แหละ แล้วอารมเราสวิงเรามักจะทะเลาะกันบ่อยๆตอนแรกเขาก้ง้อเรา พอหลังๆเขาเริ่มไม่ง้อแล้ว เขาปล่อยให้เราร้องไห้ยุในห้องคนเดียวจนเช้า ในขณะที่เขาเปิดแอร์นอนฉ่ำๆยุอีกห้อง เราเป็นยุแบบนี้มาจนเราคลอด ลูกได้ประมาณ1เดือน24วัน วันนี้เราทะเลาะกันหนักมาก เรารู้ว่าเราผิดที่ไปบอกเขาว่าอยากให้ครอบครัวแตกแยกไม เราอ้างจะเอาลูกกลับไปบ้านบ่อยๆ เเละทุกครั้งที่เราอ้างจะพาลูกไปเขาไม่เคยห้ามเราเลย เขาบอกว่า รั้งไปสุดท้ายปลายทางก็คือจะไปยุแล้ว ไม่รู้จะรั้งไว้ทำไม คำนี้คือเราเสียใจมาก เราลองใจอุ้มลูกกับลากกระเป๋าไปหน้าบ้าน สุดท้ายเขาก้ไม่ตามมาห้ามหรืออะไรมีแต่ยายมาห้าม และทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราอาจจะผิดเพราะใช้คำพูดไม่เป็นเลยสื่อสารผิดแล้วแฟนเรามันจะคิดไปอีกแบบแฟนเราเป็นคนที่อารมร้อนมากมักจะตะคอกใส่เราบ่อยๆมีครั้งนึ่งทะเลาะกันเราต่างคนต่างไม่คุยกันนอนหันหลังใส่กัน สุดท้ายเราก็ต้องง้อเขาก่อนยุดีเป็นแบบนี้มาบ่อยมาก-คือเราอยากรู้ว่าผชเขาจะง้อผญไมเวลาเขาไม่ผิด เพราะเรากับแฟนทะเลาะเรื่องนี้กันบ่อยมาก เขามักจะบอกว่าถ้าเขาง้อเราก็แปลว่าเขายอมให้เราพูดแบบนั้นซ้ำๆหรือทำแบบนั่นซ้ำๆ คือแฟนเราเขาจะไม่ยอมให้เราข่มเขา แต่ตอนเป็นแฟนกันใหม่ๆคือตอนนั้นเขายอมเราหมด พอมามีลูกเท่านั้นแหละเขาเริ่มเปลี่ยนไป (คือเราควรไปต่อหรือว่าหยุดความสัมพันธ์แค่นี้ดีคะ)เพราะสุดท้ายทะเลาะกันเราจะเป็นฝ่ายง้อตลอด เราเริ่มเหนื่อยเเล้วแต่ตอนนี้เราสงสารลูก ไม่อยากให้ครอบครัวเราแตกแยก