ขอใช้คำว่า ตอน 2 ก็ละกันครับ จากเดิมตอนแรก
https://pantip.com/topic/39603722
วันนี้ขอมาเล่าเรื่องอีกเรื่องนึง ของคนทำงานใน ออฟฟิศ ที่ก็เรียกว่า มีทั้งเรื่องสนุก และ เรื่องทุกข์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จนแม้วันนี้ผมยังคิดว่า คนที่ไม่เคยทำงานออฟฟิศเลย มันน่าจะดีกว่าไหมน้อ ตามประสา คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ลองอ่านกันครับ
เมื่อ 3 ฤดูผ่านไปจบครบวัฏจักรขวบปี ที่ผมทำงานให้บริษัทแห่งนี้ เราก็ได้ รุ่นน้องมา เหมือนขึ้น ป 1 แล้วมีเด็กอนุบาลเข้าใหม่มาในทีม พร้อมกับบริษัทมีการเปลี่ยนแปลง รูปแบบการขาย จากเดิม เซลส์ 9 คน ขายของแบบเดียวกัน กลายเป็น แยกกันขาย สินค้าคนละอย่าง
แอน รุ่นพี่ ได้ขึ้นไปเป็น ซุป หรือ เซลส์ ซุปเปอร์ไวเซอร์ แต่พวกผมมองเป็นแค่ รุ่นพี่จอมซุปซิป ตามนิสัย เราเรียกพี่เขาว่า ซุปเหมือนเดิม แต่ก็ก็ในใจคิดเห็นแกเป็นแค่ รุ่นพี่ที่เป็นเซลส์เหมือนเดิม
ข่าวร้ายผสมดี มล คนอารมณ์แรง ลาออก เพราะคิดว่าเพื่อนแกล้ง ส่วน ดาวลาออกไปช่วยกิจการครอบครัว ที่ อเมริกา อา น่าอิจฉากันจริงๆ
จาก 9 คน เลื่อนตำแหน่ง 1 ลาออก 2 ทำให้เซลส์เก่าเหลือ 6 คือ ปอ วอ ผม จอย โบว์ มายด์
น้องใหม่เข้ามา 3 คน คือ นุช นิค นก ( โกหกชื่อกันเผื่อเจ้าตัวเขามาอ่าน )
นุช เป็นเด็กจบ ปริญญาโท ไม่เคยทำงาน ( คุณเชื่อไหม )
นก เป็น ลูกเสี้ยว พ่อเป็นลูกครึ่ง สเปน ไทย เรียกว่า หุ่นดี หน้าตาดี แต่ เธอไม่ใช่ธรรมดา นิสัย ออกจะ กุ๊ยๆ หน่อยนึง ผมกับ วอ ชอบเรียกเธอว่า ไอ้กุ๊ย 55 ส่วน ปอ อยากจีบ แต่เจอ ไอ้กุ๊ย ด่าเสียคน จน ปอ ต้องถอยไม่เป็นชบวน เพราะอยู่ๆ น้องกุ๊ย ก็พูดว่า ปอ ปากเหม็น ขึ้นมากลางแผนก เรียกเอา ฮา กันจน ปอ แทบจะแปลงร่างเป็น ขอม ดำดิน มุดแทรกปูนซีเมนต์หนีไปเลย ( โอย คิดแล้วก็ขำ )
นิค เป็นสาวสวย หน้าไทยแท้ อ้อนแอ้น เอวเท่ามด ผิวเข้ม ผมสั้น ขับรถโฟล์คเต่า ยิ้มได้ใจชายไทยค่อนประเทศ ( มาดนางเอกสุดๆ )
สรุป พี่แอน เป็น ซุปซิบ แบ่งสามทีม กับ ภาระกิจ ทีมแบบ เรา 3 คน
ขายโน้ตบุ๊คอย่างเดียว วอ จอย นุช ( เก่า 2 ใหม่ 1 )
ขาย พีซี PC อย่างเดียว มายด์ ปอ โบว์ ( เก่าล้วนๆ )
ขายแต่ จอคอมพิวเตอร์อย่างเดียว ( คิดดู ) ผม นก นิค ( อา ได้สาวสวยเด็กใหม่มาสองคน อะไรหัวหน้าจะใจร้ายกับเราขนาดนี้ )
แบ่งทีมกันเรียบร้อย ผมคนแรก เดินข้ามหัว ซุปซิบ ไปคุยกับ หัวหน้าตัวจริงทันที เขาชื่อ พี่แทน
ผม " พี่ ผมไปขาย จอ อย่างเดียว มันมีอะไรผิดพลาดไหม เพราะ เทคนิค ทั้ง เครื่องคอม PC กับ เครื่อง Notebook ผมรู้เยอะ มันเป็นจุดขายผมนะพี่ "
หัวหน้าพี่แทน " ถ้าให้เอ็งไปขาย ก็ได้เปรียบคนอื่นเขาน่ะสิ ทีม PC ปอ รู้ไม่น้อย ได้มายด์คนสวย กับ โบว์ คนพูดเก่ง ก็เหมาะแล้ว ส่วน โน้ตบุ๊ค ไม่ต้องเทคนิคลึก เครื่องเบา พอร์ต ( ช่องต่อเชื่อม ) เยอะ ก็ไปได้ ให้ วอ กับ จอย ที่ประสบการณ์เยอะ ดูแล เด็กใหม่ นุช ก็พอ
ส่วน จอ เอ็งก็ได้ สาวๆ สวยๆ สองคน ไปเป็นลูกทีมไง ก็ลองปั้นดูละกัน เผื่อถ้าทีมนี้ขายดี เอ็งอาจเป็นซุป เร็วกว่า แอน นะ ไม่สนเหรอ ? "
พูดจบพี่แทนเดินพาร่างกันเริ่มอวบจนกางเกงปริเดินหนีไป กับเหตุผลที่ผม ฟังแล้วไม่อินแบบ รู้เต็มอกว่า ขายแต่จอ มันไม่เข้าทางเราเลย แต่ก็ต้องทนต่อไปเพราะที่นั่นในเวลานั้น ผมยังเป็นคนที่มีความสุขอยู่
เมื่อแบ่งทีมแล้ว พี่แอน ก็นั่งไร้สาระไปวันๆ ส่วน ผม ปอ วอ ก็แทบไม่ได้คุยกัน เพราะเหมือนแยกแผนก
ทีม พีซี เหมือน มี มายด์นำ เพราะ ปอ ไม่รับผิดชอบอะไรตามนิสัยตั้งแต่ทุกคนรู้จัก ปอ ส่วน โบว์ จริงๆ อาวุโสเท่า มายด์ แต่ ขี้เกียจกว่า ไม่อยากรับหน้า และ โก๊ะ เกินจะเป็นผู้นำ
ส่วน ทีม โน้ตบุ๊ค วอ เข้าคุมทันที โดยจีบจอยไปด้วยเป็นอันจบ ไม่มีคนเถียง ส่วน นุช ก็ตามน้ำไปตามประสา อ้อ มีประเด็นนิดนึง บริษัท มารู้ว่า นุชแต่งงานแล้ว แต่ไม่บอกสถานกับบริษัท ( สมัยโน้นก็ถือว่า โกหกละ ) พอหัวหน้ารู้ ก็เรียกไปถาม แต่ไม่ได้ว่าอะไร เป็นอันรู้กัน ว่า นุช มีฝามีแล้ว และ นุชก็นั่งร้องไห้เหมือนทำผิด แต่ทุกคนไม่มีใครสนใจ เพราะ นุช ไม่สวย แห่ะๆ แยกย้ายกันไปทำงานได้
เวลาแบ่งทีมแล้วไม่แต่งตั้งหัวหน้า แต่ละทีมจะเหมือนมีหัวหน้า อัตโนมัติ มายด์ วอ และ ผม เหมือนรู้ตำแหน่ง ส่วนคนที่เหลือ แม้แต่ โบว์ กับ ปอ ก็ไม่เสนอตัวไปยืนหน้า คนเราเวลาแตกกลุ่มแล้ว หลายๆอย่างจะจัดหมวดหมู่เอง ยกเว้น มีการไม่เห็นด้วย แบบนั้นก็คงต้อง แข่งขันกันต่อไป
ทีมขายจอ ผมแน่นวล นำทีม เรา 3 คน ผม และ สองสาว อายุ 23 วัยกำลังสวยสะพรั่งดั่งดอกไม้บาน ส่วนผมตอนนั้นอายุแค่ 26 ก็เหมือน เด็กนำเด็ก น่ะแหล่ะครับ ไม่มีแผน ไม่มีระบบ พากันไปหาลูกค้า เซลส์ผู้ชายแผนกอื่น ชอบมาบอกว่า อิจฉาผม ที่ได้ทำงานใกล้ชิดสาวสวย แต่ จริงๆแล้วนั้นไม่น่าอิจฉาเลย เพราะทั้งสองคนมีข้อเสียชัดเจนกันไปคนละแบบ แต่ส่วนตัว ในเวลางาน ผมเข้ากับเด็กสองคนได้ดีเลย แต่นอกเวลางานไม่ได้ไปรบกวนอะไรเกินเลย
และแล้ว ครึ่งปีผ่าน พี่แทนเรียกประชุม ทุกทีม ยอดขายเป็นไปตามคาด คือ แย่ เพราะแต่ละทีมทำงานที่ตัวเองไม่ถนัด และพี่แทน หัวหน้าแผนกขาย ก็ไม่แนะนำ จนมีการให้แต่ละทีม รายงานตรงกับ ไดเรคเตอร์ บรรยากาศเริ่มเครียด และ พวกผมต้องเป็นคนไปยืนหน้าห้องรายงาน ไม่ใช่พี่แทน
ผม มายด์ และ วอ ก็รายงานว่า น่าจะทำได้ถึงเป้า ให้ ไดเรคเตอร์ทราบ แต่พอจบการรายงาน พี่แทน หงุดหงิดทันที เพราะไม่มีใครบอกว่า มีปัญหา แต่ดันเอาตัวรอดรายงานว่า ยอดจะทำได้ โดย ไดเร็คเตอร์ก็ไม่ว่าอะไร แต่เขารู้แหล่ะ ว่า เด็กพวกนี้ เอาตัวรอด รอไปเล่น พี่แทนดีกว่า แห่ะๆ หัวหน้าพี่แทน งอนมาก ไม่คุยกับผมเลย ขณะที่ ซุป แอน นั่งหัวเราะไปวันๆกับสามทีมเพื่อนเก่ากับเด็กใหม่ที่ไปไม่สวยนัก
และแล้วประสบการณ์ฟ้าลิขิตก็บังเกิด วันนึง นิค บอกผมว่าจะไปหาลูกค้าแถวบางนานัดกันตอนเช้า 10.00 น ไปเจอเจ้าของบริษัทเลย ผมก็รับทราบ และไปหาลูกค้ากับนกที่แถว สยามสแควร์ ตอนบ่าย กลาง กทม ปรากฎว่า ตอนบ่ายเจอลูกค้าผมและคุยกัน เขาบอกว่า เขารู้จักลูกค้าที่ นิค จะไปหาเหมือนกันนะ และ เมื่อเช้านี้ก็เจอกัน ที่สยามนี่ละ !
ผมนิ่งเงียบยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เห็นแล้วว่า นก น่ะมีสายตาคำถามในใจถึงผมในทันที แต่ผมก็ไม่คุยอะไรกับ นกในเวลานั้น จนจบธุระกับลูกค้าแล้ว ออกมา นกก็เลยถามผมว่า ตกลง นิค โกหก ใช่ไหม คือ ผมก็คิดว่า ใช่ เราโดนหลอกแล้ว และ ประเด็นคือ ยอดขายทั้งทีม หาร 3 ดังนั้นคนทำงานย่อม มีประเด็นกับคนไม่ทำงานแล้วบอกว่าทำแน่นอน แม้ นก จะไม่ได้ขยัน และ ขับรถไม่ได้สักที ทั้งที่ ข้อตกลงกับบริษัทคือ เซลส์ทุกคนต้องมีรถ ในการทำงานตำแหน่งนี้ และบริษัทจะจ่ายค่าน้ำมันให้ แต่ นก ก็ขับรถไม่ได้ จน 7 เดือนผ่าน แต่ เด็กคนนี้ก็ยังไม่เคยหลอกแล้วโดนจับได้ แบบ ที่ นิค กำลังโดนสงสัย
กลับถึง ออฟฟิศ ผมจำเป็นต้องรายงานหัวหน้า ผมยอมรับว่า ผมเด็กเกินกว่า จะใจเย็น แล้ว รอถามนิค แต่นั่นคือช่วงวัยเก็บประสบการณ์ และ นก ก็ไม่รอช้า จะไปเล่าให้คนในทีมอื่นฟัง เรื่องราวแพร่ไปไวคล้ายโลกโซเชียลตอนนี้ เพียงแต่ จำกัดวงแค่ คนในเท่านั้น
หัวหน้า บอกให้ผม ไปคุยเอง กับ นิค แต่ไม่แนะนำว่าให้คุยยังไง ดังนั้น ผมก็เรียกนิค คุยตรงๆ ปรากฎว่า นิค ก็ บอกว่าเธอไปเจอ จริงๆ ไม่ได้โกหก ยืนยันเสียงแข็ง ผมก็เลยถามว่า จะให้ผมโทรไปถามลูกค้าเองใช่ไหม คนที่นิคไปเจอน่ะ ? ซึ่ง มาถึงจุดนี้ นิค เริ่มมีน้ำตา แล้วบอกว่า ผมไม่ไว้ใจเธอ เธอจะลาออก อ้าวเฮ้ย ผมจึงเงียบสักครู่ ก่อนบอกนิคว่า ก็ เชิญเลยครับ ทำให้ นิค ลุกเดินหนีร้องไห้ และ ที่แย่กว่านั้นคือ เดินไปหา ซุป แอนน์ คนที่หวังดีกับผมน้อยสุดคนนึง
สิ่งที่ตามมาคือ แอนน์ คุยกับ นิค แล้วไปเล่าให้หัวหน้าฟัง กลายเป็น แอนน์ เป็นผู้รับฟังคนดี และ ผมกลายเป็นคนใจร้าย ไปในสายตานิคตั้งแต่นั้น นิค กับ แอน ก็กลายเป็น ปาท่องโก๋ คู่ใหม่ เพราะ จอยที่เคยสนิทกับ แอน ก็เริ่มไม่สนิทแล้ว และ แน่นอนมีผลกับทีม เพราะ จากคนสนิทกัน สีขาว กลายเป็น ดำ แต่ผมก็ต้องทำงานกันต่อ แบบ คาใจ กับนิค ขณะที่ นก ก็เริ่มไม่ค่อยทำงาน เพราะเธอคิดว่า คนไม่ทำงานอย่างนิค ยังลอยนวลได้ ทำให้ผมรับภาระยอดขายคนเดียวแบบไม่เป็นทางการ คำว่า เราสามคน คงไม่มีอีกต่อไป และ เป็นชนวนให้ผมเจอกับ ชะตาชีวิตใหม่ ในเวลาต่อมา
วันนึง ผมนั่งที่โต๊ะทำงาน แล้ว โทรศัพท์ลึกลับก็ดังที่โตีะผม ผมจึงยกหูโทรศัพท์
ผม " สวัสดีครับ "
สายลึกลับ " ไง ได้ข่าวว่า ไม่แฮปปี้เหรอ มาคุยกับพี่ไหม ที่นี่น่าอยู่นะ "
จบตอนสอง
เรื่องเล่าในออฟฟิศ ตอน 2
วันนี้ขอมาเล่าเรื่องอีกเรื่องนึง ของคนทำงานใน ออฟฟิศ ที่ก็เรียกว่า มีทั้งเรื่องสนุก และ เรื่องทุกข์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จนแม้วันนี้ผมยังคิดว่า คนที่ไม่เคยทำงานออฟฟิศเลย มันน่าจะดีกว่าไหมน้อ ตามประสา คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ลองอ่านกันครับ
เมื่อ 3 ฤดูผ่านไปจบครบวัฏจักรขวบปี ที่ผมทำงานให้บริษัทแห่งนี้ เราก็ได้ รุ่นน้องมา เหมือนขึ้น ป 1 แล้วมีเด็กอนุบาลเข้าใหม่มาในทีม พร้อมกับบริษัทมีการเปลี่ยนแปลง รูปแบบการขาย จากเดิม เซลส์ 9 คน ขายของแบบเดียวกัน กลายเป็น แยกกันขาย สินค้าคนละอย่าง
แอน รุ่นพี่ ได้ขึ้นไปเป็น ซุป หรือ เซลส์ ซุปเปอร์ไวเซอร์ แต่พวกผมมองเป็นแค่ รุ่นพี่จอมซุปซิป ตามนิสัย เราเรียกพี่เขาว่า ซุปเหมือนเดิม แต่ก็ก็ในใจคิดเห็นแกเป็นแค่ รุ่นพี่ที่เป็นเซลส์เหมือนเดิม
ข่าวร้ายผสมดี มล คนอารมณ์แรง ลาออก เพราะคิดว่าเพื่อนแกล้ง ส่วน ดาวลาออกไปช่วยกิจการครอบครัว ที่ อเมริกา อา น่าอิจฉากันจริงๆ
จาก 9 คน เลื่อนตำแหน่ง 1 ลาออก 2 ทำให้เซลส์เก่าเหลือ 6 คือ ปอ วอ ผม จอย โบว์ มายด์
น้องใหม่เข้ามา 3 คน คือ นุช นิค นก ( โกหกชื่อกันเผื่อเจ้าตัวเขามาอ่าน )
นุช เป็นเด็กจบ ปริญญาโท ไม่เคยทำงาน ( คุณเชื่อไหม )
นก เป็น ลูกเสี้ยว พ่อเป็นลูกครึ่ง สเปน ไทย เรียกว่า หุ่นดี หน้าตาดี แต่ เธอไม่ใช่ธรรมดา นิสัย ออกจะ กุ๊ยๆ หน่อยนึง ผมกับ วอ ชอบเรียกเธอว่า ไอ้กุ๊ย 55 ส่วน ปอ อยากจีบ แต่เจอ ไอ้กุ๊ย ด่าเสียคน จน ปอ ต้องถอยไม่เป็นชบวน เพราะอยู่ๆ น้องกุ๊ย ก็พูดว่า ปอ ปากเหม็น ขึ้นมากลางแผนก เรียกเอา ฮา กันจน ปอ แทบจะแปลงร่างเป็น ขอม ดำดิน มุดแทรกปูนซีเมนต์หนีไปเลย ( โอย คิดแล้วก็ขำ )
นิค เป็นสาวสวย หน้าไทยแท้ อ้อนแอ้น เอวเท่ามด ผิวเข้ม ผมสั้น ขับรถโฟล์คเต่า ยิ้มได้ใจชายไทยค่อนประเทศ ( มาดนางเอกสุดๆ )
สรุป พี่แอน เป็น ซุปซิบ แบ่งสามทีม กับ ภาระกิจ ทีมแบบ เรา 3 คน
ขายโน้ตบุ๊คอย่างเดียว วอ จอย นุช ( เก่า 2 ใหม่ 1 )
ขาย พีซี PC อย่างเดียว มายด์ ปอ โบว์ ( เก่าล้วนๆ )
ขายแต่ จอคอมพิวเตอร์อย่างเดียว ( คิดดู ) ผม นก นิค ( อา ได้สาวสวยเด็กใหม่มาสองคน อะไรหัวหน้าจะใจร้ายกับเราขนาดนี้ )
แบ่งทีมกันเรียบร้อย ผมคนแรก เดินข้ามหัว ซุปซิบ ไปคุยกับ หัวหน้าตัวจริงทันที เขาชื่อ พี่แทน
ผม " พี่ ผมไปขาย จอ อย่างเดียว มันมีอะไรผิดพลาดไหม เพราะ เทคนิค ทั้ง เครื่องคอม PC กับ เครื่อง Notebook ผมรู้เยอะ มันเป็นจุดขายผมนะพี่ "
หัวหน้าพี่แทน " ถ้าให้เอ็งไปขาย ก็ได้เปรียบคนอื่นเขาน่ะสิ ทีม PC ปอ รู้ไม่น้อย ได้มายด์คนสวย กับ โบว์ คนพูดเก่ง ก็เหมาะแล้ว ส่วน โน้ตบุ๊ค ไม่ต้องเทคนิคลึก เครื่องเบา พอร์ต ( ช่องต่อเชื่อม ) เยอะ ก็ไปได้ ให้ วอ กับ จอย ที่ประสบการณ์เยอะ ดูแล เด็กใหม่ นุช ก็พอ
ส่วน จอ เอ็งก็ได้ สาวๆ สวยๆ สองคน ไปเป็นลูกทีมไง ก็ลองปั้นดูละกัน เผื่อถ้าทีมนี้ขายดี เอ็งอาจเป็นซุป เร็วกว่า แอน นะ ไม่สนเหรอ ? "
พูดจบพี่แทนเดินพาร่างกันเริ่มอวบจนกางเกงปริเดินหนีไป กับเหตุผลที่ผม ฟังแล้วไม่อินแบบ รู้เต็มอกว่า ขายแต่จอ มันไม่เข้าทางเราเลย แต่ก็ต้องทนต่อไปเพราะที่นั่นในเวลานั้น ผมยังเป็นคนที่มีความสุขอยู่
เมื่อแบ่งทีมแล้ว พี่แอน ก็นั่งไร้สาระไปวันๆ ส่วน ผม ปอ วอ ก็แทบไม่ได้คุยกัน เพราะเหมือนแยกแผนก
ทีม พีซี เหมือน มี มายด์นำ เพราะ ปอ ไม่รับผิดชอบอะไรตามนิสัยตั้งแต่ทุกคนรู้จัก ปอ ส่วน โบว์ จริงๆ อาวุโสเท่า มายด์ แต่ ขี้เกียจกว่า ไม่อยากรับหน้า และ โก๊ะ เกินจะเป็นผู้นำ
ส่วน ทีม โน้ตบุ๊ค วอ เข้าคุมทันที โดยจีบจอยไปด้วยเป็นอันจบ ไม่มีคนเถียง ส่วน นุช ก็ตามน้ำไปตามประสา อ้อ มีประเด็นนิดนึง บริษัท มารู้ว่า นุชแต่งงานแล้ว แต่ไม่บอกสถานกับบริษัท ( สมัยโน้นก็ถือว่า โกหกละ ) พอหัวหน้ารู้ ก็เรียกไปถาม แต่ไม่ได้ว่าอะไร เป็นอันรู้กัน ว่า นุช มีฝามีแล้ว และ นุชก็นั่งร้องไห้เหมือนทำผิด แต่ทุกคนไม่มีใครสนใจ เพราะ นุช ไม่สวย แห่ะๆ แยกย้ายกันไปทำงานได้
เวลาแบ่งทีมแล้วไม่แต่งตั้งหัวหน้า แต่ละทีมจะเหมือนมีหัวหน้า อัตโนมัติ มายด์ วอ และ ผม เหมือนรู้ตำแหน่ง ส่วนคนที่เหลือ แม้แต่ โบว์ กับ ปอ ก็ไม่เสนอตัวไปยืนหน้า คนเราเวลาแตกกลุ่มแล้ว หลายๆอย่างจะจัดหมวดหมู่เอง ยกเว้น มีการไม่เห็นด้วย แบบนั้นก็คงต้อง แข่งขันกันต่อไป
ทีมขายจอ ผมแน่นวล นำทีม เรา 3 คน ผม และ สองสาว อายุ 23 วัยกำลังสวยสะพรั่งดั่งดอกไม้บาน ส่วนผมตอนนั้นอายุแค่ 26 ก็เหมือน เด็กนำเด็ก น่ะแหล่ะครับ ไม่มีแผน ไม่มีระบบ พากันไปหาลูกค้า เซลส์ผู้ชายแผนกอื่น ชอบมาบอกว่า อิจฉาผม ที่ได้ทำงานใกล้ชิดสาวสวย แต่ จริงๆแล้วนั้นไม่น่าอิจฉาเลย เพราะทั้งสองคนมีข้อเสียชัดเจนกันไปคนละแบบ แต่ส่วนตัว ในเวลางาน ผมเข้ากับเด็กสองคนได้ดีเลย แต่นอกเวลางานไม่ได้ไปรบกวนอะไรเกินเลย
และแล้ว ครึ่งปีผ่าน พี่แทนเรียกประชุม ทุกทีม ยอดขายเป็นไปตามคาด คือ แย่ เพราะแต่ละทีมทำงานที่ตัวเองไม่ถนัด และพี่แทน หัวหน้าแผนกขาย ก็ไม่แนะนำ จนมีการให้แต่ละทีม รายงานตรงกับ ไดเรคเตอร์ บรรยากาศเริ่มเครียด และ พวกผมต้องเป็นคนไปยืนหน้าห้องรายงาน ไม่ใช่พี่แทน
ผม มายด์ และ วอ ก็รายงานว่า น่าจะทำได้ถึงเป้า ให้ ไดเรคเตอร์ทราบ แต่พอจบการรายงาน พี่แทน หงุดหงิดทันที เพราะไม่มีใครบอกว่า มีปัญหา แต่ดันเอาตัวรอดรายงานว่า ยอดจะทำได้ โดย ไดเร็คเตอร์ก็ไม่ว่าอะไร แต่เขารู้แหล่ะ ว่า เด็กพวกนี้ เอาตัวรอด รอไปเล่น พี่แทนดีกว่า แห่ะๆ หัวหน้าพี่แทน งอนมาก ไม่คุยกับผมเลย ขณะที่ ซุป แอน นั่งหัวเราะไปวันๆกับสามทีมเพื่อนเก่ากับเด็กใหม่ที่ไปไม่สวยนัก
และแล้วประสบการณ์ฟ้าลิขิตก็บังเกิด วันนึง นิค บอกผมว่าจะไปหาลูกค้าแถวบางนานัดกันตอนเช้า 10.00 น ไปเจอเจ้าของบริษัทเลย ผมก็รับทราบ และไปหาลูกค้ากับนกที่แถว สยามสแควร์ ตอนบ่าย กลาง กทม ปรากฎว่า ตอนบ่ายเจอลูกค้าผมและคุยกัน เขาบอกว่า เขารู้จักลูกค้าที่ นิค จะไปหาเหมือนกันนะ และ เมื่อเช้านี้ก็เจอกัน ที่สยามนี่ละ !
ผมนิ่งเงียบยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เห็นแล้วว่า นก น่ะมีสายตาคำถามในใจถึงผมในทันที แต่ผมก็ไม่คุยอะไรกับ นกในเวลานั้น จนจบธุระกับลูกค้าแล้ว ออกมา นกก็เลยถามผมว่า ตกลง นิค โกหก ใช่ไหม คือ ผมก็คิดว่า ใช่ เราโดนหลอกแล้ว และ ประเด็นคือ ยอดขายทั้งทีม หาร 3 ดังนั้นคนทำงานย่อม มีประเด็นกับคนไม่ทำงานแล้วบอกว่าทำแน่นอน แม้ นก จะไม่ได้ขยัน และ ขับรถไม่ได้สักที ทั้งที่ ข้อตกลงกับบริษัทคือ เซลส์ทุกคนต้องมีรถ ในการทำงานตำแหน่งนี้ และบริษัทจะจ่ายค่าน้ำมันให้ แต่ นก ก็ขับรถไม่ได้ จน 7 เดือนผ่าน แต่ เด็กคนนี้ก็ยังไม่เคยหลอกแล้วโดนจับได้ แบบ ที่ นิค กำลังโดนสงสัย
กลับถึง ออฟฟิศ ผมจำเป็นต้องรายงานหัวหน้า ผมยอมรับว่า ผมเด็กเกินกว่า จะใจเย็น แล้ว รอถามนิค แต่นั่นคือช่วงวัยเก็บประสบการณ์ และ นก ก็ไม่รอช้า จะไปเล่าให้คนในทีมอื่นฟัง เรื่องราวแพร่ไปไวคล้ายโลกโซเชียลตอนนี้ เพียงแต่ จำกัดวงแค่ คนในเท่านั้น
หัวหน้า บอกให้ผม ไปคุยเอง กับ นิค แต่ไม่แนะนำว่าให้คุยยังไง ดังนั้น ผมก็เรียกนิค คุยตรงๆ ปรากฎว่า นิค ก็ บอกว่าเธอไปเจอ จริงๆ ไม่ได้โกหก ยืนยันเสียงแข็ง ผมก็เลยถามว่า จะให้ผมโทรไปถามลูกค้าเองใช่ไหม คนที่นิคไปเจอน่ะ ? ซึ่ง มาถึงจุดนี้ นิค เริ่มมีน้ำตา แล้วบอกว่า ผมไม่ไว้ใจเธอ เธอจะลาออก อ้าวเฮ้ย ผมจึงเงียบสักครู่ ก่อนบอกนิคว่า ก็ เชิญเลยครับ ทำให้ นิค ลุกเดินหนีร้องไห้ และ ที่แย่กว่านั้นคือ เดินไปหา ซุป แอนน์ คนที่หวังดีกับผมน้อยสุดคนนึง
สิ่งที่ตามมาคือ แอนน์ คุยกับ นิค แล้วไปเล่าให้หัวหน้าฟัง กลายเป็น แอนน์ เป็นผู้รับฟังคนดี และ ผมกลายเป็นคนใจร้าย ไปในสายตานิคตั้งแต่นั้น นิค กับ แอน ก็กลายเป็น ปาท่องโก๋ คู่ใหม่ เพราะ จอยที่เคยสนิทกับ แอน ก็เริ่มไม่สนิทแล้ว และ แน่นอนมีผลกับทีม เพราะ จากคนสนิทกัน สีขาว กลายเป็น ดำ แต่ผมก็ต้องทำงานกันต่อ แบบ คาใจ กับนิค ขณะที่ นก ก็เริ่มไม่ค่อยทำงาน เพราะเธอคิดว่า คนไม่ทำงานอย่างนิค ยังลอยนวลได้ ทำให้ผมรับภาระยอดขายคนเดียวแบบไม่เป็นทางการ คำว่า เราสามคน คงไม่มีอีกต่อไป และ เป็นชนวนให้ผมเจอกับ ชะตาชีวิตใหม่ ในเวลาต่อมา
วันนึง ผมนั่งที่โต๊ะทำงาน แล้ว โทรศัพท์ลึกลับก็ดังที่โตีะผม ผมจึงยกหูโทรศัพท์
ผม " สวัสดีครับ "
สายลึกลับ " ไง ได้ข่าวว่า ไม่แฮปปี้เหรอ มาคุยกับพี่ไหม ที่นี่น่าอยู่นะ "
จบตอนสอง