[บันทึกของหนูคิสวันที่ 10/2/20] หัวใจใหญ่ๆของคนในพื้นที่เล็กๆ

เมื่อคืนชีวิตอยู่กับคำถามเดิมๆ คือ...ไม่รู้จะกินอะไร

คิดออกอย่างเดียวคือกาแฟกระป๋อง เพราะต้องทำหลายอย่างให้เสร็จ มัวแต่พักเพราะไม่สบายตัวไม่สบายใจ ทำได้คือ นอน นอน และนอน

ผ่านไปเจอป้าร้านข้าวแกงที่ไม่คุ้นเคย ร้านคงมาใหม่ เพราะที่แถวบ้านมีรื้อทำใหม่กันหลายรอบ ทุกอย่างดูงงๆ ไม่รู้ร้านเดิมๆหายไปไหน ร้านใหม่ๆก็ไม่รู้มาจากไหน

สั่งป้า "หนูขอข้าว, ไข่ดาว และน้ำแกง ราดเฉพาะน้ำให้หนูนะคะ หนูเคี้ยวไม่ได้ค่ะ"

ป้า "มะเขือก็ไม่เอาเลยหรอลูก"

หนู "หนูกินมะเขือไม่เป็นค่ะ ไม่เป็นไร หนูกินอะไรก็ได้ ป้าคิดราคาเหมือนปกติเลยนะคะ ไม่ต้องลดให้หนู"

ป้า "หนูผอมมากเพราะกินแบบนี้หรอลูก"

หนู "5555 จัดฟันแล้วกินยากค่ะ หนูยังคิดว่าไม่กินอะไรเลยดีกว่า แต่หนูกลัวตัวเองไม่สบายค่ะ"

ป้า "บ้านหนูอยู่ตรงไหน หมู่บ้าน.......นี่หรอ"

หนู "ค่ะ เดินผ่านตรงนี้ทุกวันเพิ่งเห็นเองค่ะ แต่ป้าดูคุ้นๆ"

ป้า "ป้าเคยขายข้างหมู่บ้านหนูเลย"

หนู "ที่มีแมวขาวดำรึป่าวคะ?"

ป้า "ใช่จ้ะ แต่มันตายไปแล้วตัวนึง ป้าเลยต้องเอาอีกตัวกลับบ้านนอกไป กลัวมันจะตายไปอีก มันเป็นแมวข้างถนนนี่ละ แต่ป้าเก็บมาเลี้ยง มันมาเป็นคู่ สงสารมัน กลัวอีกตัวจะตายอีก"

หนู "ป้าเปิดรูปให้หนูดูได้ปะจ้ะ"

ป้าเปิดรูปแมวขาวดำที่มีเป็นร้อยรูป สไลด์อย่างเมามันส์ ใช่เลย นี่คือป้าคนเดียวกันกับที่เราเคยเดินตามแมวเข้าไป เพราะเรารู้ว่านี่คือพ่อแม่ของโกปี๊*

*แมวของคิสอีกตัว แต่น้องไม่อยู่กับคิสแล้ว


มอง น้ำตาก็ซึม คิดถึงโกปี๊จับใจ และก็สงสารที่มีแมวอีกตัวต้องมาตาย เพราะยังไงเค้าก็อยู้ข้างถนน ไม่เอาไปบ้านนอกก็คงมีจุดจบเดียวกัน

หนู "ร้านป้ามีอะไรขายบ้าง หนูขอสั่งกลับบ้านหมดเลย"

ป้า "หนูกินไม่ได้ไม่ใช่หรอ"

หนู "หนูหาของกินไม่ค่อยได้ ป้าตักให้หนูทุกอย่างนะ กับข้าวป้าอร่อยมากๆ"

ป้า "ป้ายังคิดเลยว่าถ้ายังเงียบแบบนี้ก็จะกลับบ้านนอกแล้ว ขอบคุณที่อุดหนุนป้านะ"

หนู "อย่าเพิ่งกลับนะคะ ป้ากลับหนูจะเอาอะไรกิน ลูกค้าน้อยก็ทำน้อยลง หนูจะมาซื้อบ่อยๆค่ะ หนูกินเก่งนะ"

เป็นวันที่หอบกับข้าวมาแบบรู้ว่าคงกินได้ไม่เยอะ แต่กับข้าวป้าอร่อยจริงๆ มันหอมกลิ่นน้ำใจและความรัก ป้าตักมาให้เหมือนแถมฟรีมากกว่าจะขาย

คนบางคนขับเคลื่อนชีวิตด้วยต้นทุนที่น้อยนิด แต่เค้าก็ทำ ย้อนกลับมาดูตัวเอง วันนี้ดูแลชิโน่ ดูแลฟินิกซ์ อัญญ่า ทำดีพอรึยัง แล้วเราได้ตั้งใจให้ความรักกับสิ่งรอบตัวแค่ไหน

ขอบคุณป้าที่เป็นแรงบันดาลใจให้คนๆนึงที่ทำเข็มทิศชีวิตหล่นหายไปกลางทาง

#livaholicgal #หนูคิสเซอร์วิส