ต้องบอกก่อนว่า เราคบกันมา 3-4 ปี เราอายุพอๆกัน แรกๆเราเจอกันไม่ทุกวันเพราะบางครั้งก็ติดเรียน
พอหลังจากเรียนจบใหม่ๆ ได้งานทั้งสองคน ก็ต่างฝ่ายต่างทำงาน ผมเลิก 17.00น. เธอเลิก 18.00น.
ระยะทางที่บ้านกับที่ทำงานของเราสองคน ห่างกันประมาณ 3-4 ป้ายรถเมล์ ไม่ไกลกัน
ตั้งแต่เริ่มทำงาน ผมกับแฟนไปกินข้าวเย็นด้วยกันตลอด ไปตลาดนัดบ้าง ขึ้นห้างบ้างแล้วแต่
***ส่วนตัวผม อยากเจอแฟนทุกวัน ถ้าถามว่าเหนื่อยไหม ผมตอบได้ว่าไม่เหนื่อย เพราะผมอยากเจอหน้าเขาทุกวัน
เธอมาเป็นอันดับ1 สำหรับผม เหมือนเพื่อน แฟน น้อง เป็นทุกอย่างหมด ผมมีเธอก็เลยเหมือนมีเพื่อน
เหมือนเวลาเราขาดเพื่อนมันก็จะเหงาๆ 555 ผมก็เลยอยากเจอทุกวัน กินข้าวนิดหน่อยก็ค่อยกลับบ้านกัน
แต่ถ้าเกิดใครมีธุระอะไรก็บอกกันก็ไปทำธุระได้ ไม่มีปัญหา ไม่เจอกันได้ แต่ถ้าไม่มีธุระอะไรก็ขอเจอกันดีกว่า
***ส่วนตัวแฟน พอเริ่มกินข้าวเย็นเจอหน้ากันทุกวันมาสักพักใหญ่ๆ เขาก็เริ่มบอกผมว่า เขาเหนื่อยที่ต้องเจอกันทุกวัน
ขอไม่เจอทุกวันได้ไหมและเขาบอกว่าที่บ้านเขาถามตลอดที่ออกทุกวัน รวมกับส่วนตัวเขาก็บอกเหนื่อย
ที่จะต้องเจอกันทุกวัน
ผมควรทำยังไงดีครับ?
แฟนบอกเหนื่อย ไม่อยากเจอกันทุกวัน. ทำยังไงดี ?
พอหลังจากเรียนจบใหม่ๆ ได้งานทั้งสองคน ก็ต่างฝ่ายต่างทำงาน ผมเลิก 17.00น. เธอเลิก 18.00น.
ระยะทางที่บ้านกับที่ทำงานของเราสองคน ห่างกันประมาณ 3-4 ป้ายรถเมล์ ไม่ไกลกัน
ตั้งแต่เริ่มทำงาน ผมกับแฟนไปกินข้าวเย็นด้วยกันตลอด ไปตลาดนัดบ้าง ขึ้นห้างบ้างแล้วแต่
***ส่วนตัวผม อยากเจอแฟนทุกวัน ถ้าถามว่าเหนื่อยไหม ผมตอบได้ว่าไม่เหนื่อย เพราะผมอยากเจอหน้าเขาทุกวัน
เธอมาเป็นอันดับ1 สำหรับผม เหมือนเพื่อน แฟน น้อง เป็นทุกอย่างหมด ผมมีเธอก็เลยเหมือนมีเพื่อน
เหมือนเวลาเราขาดเพื่อนมันก็จะเหงาๆ 555 ผมก็เลยอยากเจอทุกวัน กินข้าวนิดหน่อยก็ค่อยกลับบ้านกัน
แต่ถ้าเกิดใครมีธุระอะไรก็บอกกันก็ไปทำธุระได้ ไม่มีปัญหา ไม่เจอกันได้ แต่ถ้าไม่มีธุระอะไรก็ขอเจอกันดีกว่า
***ส่วนตัวแฟน พอเริ่มกินข้าวเย็นเจอหน้ากันทุกวันมาสักพักใหญ่ๆ เขาก็เริ่มบอกผมว่า เขาเหนื่อยที่ต้องเจอกันทุกวัน
ขอไม่เจอทุกวันได้ไหมและเขาบอกว่าที่บ้านเขาถามตลอดที่ออกทุกวัน รวมกับส่วนตัวเขาก็บอกเหนื่อย
ที่จะต้องเจอกันทุกวัน
ผมควรทำยังไงดีครับ?