สวัสดีค่ะทุกคน ฟังเรื่องราวของเราหน่อย ช่วยอ่านให้จบและตอบเราชัดๆที
คือเรากับแฟนคบกันมาได้จะเข้าเกือบปีแล้วล่ะ เราอายุแค่20ปีส่วนแฟนเราอายุ33ปี ช่วงแรกๆ 2-3เดือน เราทั้งคู่รักกันดีไม่เคยมีปัญหาทะเลาะกันเลย แต่อยู่มาวันหนึ่งเราทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมาก จนแฟนเราได้เผลอลงไม้ลงมือ
ทำร้ายร่างกายของเรา อาการเราตอนนั้นไม่ได้มีบาดแผลมากแค่หัวโน แก้มบวมและปากแตกนิดหน่อย พอกลับบ้านมาเค้ามาร้องไห้ขอโทษเราตอนนั้นความรู้สึก ว่าเรากลัวและระแวงคนนี้แล้ว
แต่พอเค้าแค่เอ่ยพูดว่าขอโทษ หัวใจเรากับอภัยให้เค้าง่ายๆซะงั้น และนั้นก็คือ
ครั้งที่1
ครั้งที่2 เรากับแฟนได้พากันออกไปเที่ยวนอกบ้านและพักกันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แฟนเราเล่นโทรศัพท์ของเราแต่แฟนเราดันไปเห็นแอคเค้าท์เฟสบุ๊คแฟนเก่าที่เราก็ดันลืมลบออก แต่ว่าเราไม่ได้เข้าเฟสบุ๊คของแฟนเก่านะ เราแค่ลืมลบออกจากโทรศัพท์เราเฉยๆ แล้วแฟนเราก็เริ่มพูดคุยเมื่อการพูดอธิบายไม่ลงตัว เค้าฟาดโทรศัพท์เราเข้ากับผนังโรงแรม(แต่มันไม่พังแค่ร้าว) ก่อนที่เค้าจะถีบหลังเราตกเตียงอย่างแรงจนหัวเราแตก เค้าก็ลุกจากเตียงลงมากระชากเราขึ้นและผลักให้เรานอนลงกับที่นอนก่อนมืออีกข้างเค้าจะบีบคอเรา เราก็โต้ตอบบ้างคือจิกลำคอเค้า ตอนนั้นคิดว่าตัวเองตายแน่ๆแล้วโชคก็ช่วยเรา เพื่อนของแฟนเรามาเคาะประตูเรียก ขากลับบ้านเราทั้งคู่ไม่พูดจาไม่มองแม้แต่หน้ากันเลยสักนิด จนแฟนเราเอ่ยขึ้นก่อนว่า
"น้อง..พี่ขอโทษนะ!" กะอีแค่คำขอโทษแค่นี้เราก็ดันให้อภัยอีกแล้ว
ครั้งที่3 เรากลับไปเยี่ยมบ้านเราคนเดียวและตัดสินใจนอนค้างบ้านพี่หนึ่งคืนมันดูเหมือนจะโอเคแต่กับไม่โอเค เช้าอีกวันเรามาถึงบ้านแฟน เราโทรถามแฟนว่าหิวข้าวมั้ยเดี๋ยวจะทำเข้าไปให้เค้าก็ตอบปกติ พอเตรียมอะไรเสร็จหมดแล้วดันไม่มีรถอยู่เลยสักคันเดียว แม่แฟนเลยโทรบอกแฟนว่าไม่มีรถ แฟนเราเลยให้เพื่อนขับรถมารับเรา เราจะเอา
ลูกสาวของแฟนไปด้วย แต่แฟนดันบอกว่าไม่ต้องเอาลูกมาด้วยเดี๋ยวพี่ก็กลับแล้วให้มาแต่เรา..พอไปถึงแฟนเราก็มองเราตาขวางทันที แฟนเราไม่เชื่อว่าเราไปนอนบ้านพี่สาว เค้าคิดว่าเราไปนอนกับผู้ชายคนอื่นมา ทั้งๆไปที่เราก็เถียงว่าเราไปนอนบ้านพี่มาจริงๆ แล้วเค้าก็เขวี้ยงจานข้าวที่เค้ากินอยู่ใส่เราก่อนด่าเราว่า
"
ชิบ**อีส**" เราตอบไม่ได้
ไม่เชื่อก็โทรถามพี่สาวกับพ่อเราดู เค้าส่ายหัวและพูดว่าโทรถามก็เหมือนเก่าเพราะนัดกันมาแล้ว ก่อนที่เค้าจะเดินเข้ามาตบหน้าเราและจิกหัวเราไปกระแทกกับรถยนต์หลายรอบ เราเกร็งหัวตัวเองไว้มันเลยโดนไม่แรงเท่าไรแต่ก็ปวดมากเช่นกันเค้าทุบตีเราจนเพื่อนเค้าบอกว่าพอแล้ว แล้วจับตัวแฟนเราแยกออกไปไกลตัวเรา คนที่อยู่กับแฟนเราตั้ง3-4คนไม่มีใครยื่นมือเข้ามาช่วยเราเลยสักคน พอถึงเวลาเข้าบ้านเราและแฟนนั่งอยู่ในรถแฟนเราขอโทรศัพท์เราก่อนจะทุบมันทิ้งจนพัง พอถึงบ้านเราไปนอนอยู่หลังบ้านคนเดียว ลูกสาวแฟนถามว่าพี่เป็นอะไรทำไมหน้าบวมมีรอยแดงและหัวเขียวช้ำ เราตอบเลยไม่เป็นไรพี่แค่ปวดหัวมากเฉยๆ ไม่นานลูกสาวแฟนก็มาบอกว่า
"พี่..พ่อฝากมาขอโทษ" เราไม่ได้พูดให้อภัยแต่เราก็ยังอยู่กับเค้าเหมือนเดิม
ครั้งที่4 เราจะไปธนาคารเพื่อทำธุระจึงจ้างรถยนต์พี่ชายแฟนให้พาไป ตอนแรกแฟนเราไม่ไปด้วยแต่ดันเปลี่ยนใจกะทันหันเลยไปด้วยกัน พอไปถึงธนาคารดันปิดก็เลยลงไปกดเงินอย่างเดียว แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น(เราใช้เครื่องเดียวกันกับแฟน) พอเรารับสายเราก็จำน้ำเสียงในสายได้ดีเพราะมันคือแฟนเก่าเราโทรมา เราเลยตอบเบี่ยงเลยว่าโทรหาคนชื่อเปิ้ลหรอค่ะ...โทรมาผิดเบอร์แล้วค่ะ เราก็ตัดสายทิ้งทันที แฟนเราถามขึ้นใครโทรมา เราตอบว่าเค้าโทรมาผิดเบอร์น่ะ มันเหมือนจะผ่านไปด้วยดีนะแต่มันดันโทรมาอีกรอบน่ะสิ รอบนี้แฟนเรารับก็เลยเกิดการโต้เถียงผ่านทางโทรศัพท์ เมื่อถึงบ้านแฟนเรากระชากแขนเราออกจากรถทันที แต่สายยังไม่วางนะ พอเข้าภายในบ้านแฟนเราบอกให้คุยแล้วขึ้นไปบนห้องนอน เราปฏิเสธทันทีว่าไม่ขึ้น(รู้ตัวดีว่าถ้าขึ้นไปยังไงก็จบ!) ไม่เป็นผลแฟนเราจิกหัวเราลากขึ้นมาบนห้องก่อนจะล็อคห้อง เราร้องไห้หนักมากปลายสายก็ไม่จบด่าแฟนเราว่าอย่าทำเราไอ้
เราตอบเสียงสะอื้นว่าเรื่องยุ่งกับเราสักที ก็เลิกกันไปตั้งนานแล้วยังจะเอาอะไรอีก เหมือนปลายสายจะไม่ยอมเลิกยุ่งง่ายๆ แฟนเรากระชากโทรศัพท์ออกจากมือเรา แล้วตบหน้าจนเราหน้าหันก่อนพูดว่าทำไมยังติดต่อกันอยู่เลิกกันแล้วก็คือตัดขาดสิ เราบอกเราไม่รู้เรื่อง เราก็ตัดขาดแล้วแต่อีกฝั่งดันไม่ขาด ก่อนจะโดนตบอีกรอบ ที่มันโทรมาก็เพราะวันนั้น(ครั้งที่3ที่ไปค้างบ้านพี่สาว)ไปนอนกับมันมาไง ในเมื่อมันไม่ใช่ความจริงเราก็เถียงกลับสิ เหมือนยิ่งเถียงเรายิ่งโดน แก้มทั้งสองข้างเราบวมมีรอยแดงเห็นเกือบชัดบนแก้ม วันนั้นเค้าไม่ขอโทษเราแต่กลับเป็นเราซะเองที่ต้องขอโทษเค้า
** ถามตัวเองตลอดว่าโดนเค้าทำขนาดนี้แล้วทำไมถึงยังทนอยู่ ทำไมถึงไม่หนีทั้งๆที่จะหนีก็ทำได้ ทุกๆครั้งที่เราโดนแฟนทำร้ายแม่แฟนก็รู้นะแม่แฟนรักและเป็นห่วงเรา เราก็ทำได้แค่ตอบไปว่าไม่เป็นไรหรอกแม่ มีครั้งหนึ่งแม่แฟนเอ่ยพูดกับเราเลยว่าถ้าหนีมันได้ก็หนีมันไปซะ มันเป็นแบบนี้ใครเขาจะทนมันได้ เอาตามตรงเราฟกช้ำทั้งกายและใจจนมันสาหัสสุดๆ แต่เราก็เลือกที่จะอยู่กับเค้า ทุกคนอาจจะคิดหรือมองว่าเรามันโง่ มันบ้ารึเปล่า อาจจะใช่แบบนั้นก็ได้เพราะเรารักเค้ามากและเลือกที่จะอยู่กับเค้าเองนิ **
เรากับเค้าใครเป็นคนผิดที่สุดกันแน่ ??
เค้ารึเปล่าที่ผิดเพราะทำร้ายและไม่ฟังเรา
หรือเป็นเราเองที่ผิดเพราะเลือกที่จะทนอยู่กับเค้า!!!!!!!!
ความรักนี้ใครเป็นคนผิด? เราหรือเค้ากันแน่? ใครช่วยตอบเราที!!
คือเรากับแฟนคบกันมาได้จะเข้าเกือบปีแล้วล่ะ เราอายุแค่20ปีส่วนแฟนเราอายุ33ปี ช่วงแรกๆ 2-3เดือน เราทั้งคู่รักกันดีไม่เคยมีปัญหาทะเลาะกันเลย แต่อยู่มาวันหนึ่งเราทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมาก จนแฟนเราได้เผลอลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายของเรา อาการเราตอนนั้นไม่ได้มีบาดแผลมากแค่หัวโน แก้มบวมและปากแตกนิดหน่อย พอกลับบ้านมาเค้ามาร้องไห้ขอโทษเราตอนนั้นความรู้สึก ว่าเรากลัวและระแวงคนนี้แล้ว
แต่พอเค้าแค่เอ่ยพูดว่าขอโทษ หัวใจเรากับอภัยให้เค้าง่ายๆซะงั้น และนั้นก็คือครั้งที่1
ครั้งที่2 เรากับแฟนได้พากันออกไปเที่ยวนอกบ้านและพักกันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แฟนเราเล่นโทรศัพท์ของเราแต่แฟนเราดันไปเห็นแอคเค้าท์เฟสบุ๊คแฟนเก่าที่เราก็ดันลืมลบออก แต่ว่าเราไม่ได้เข้าเฟสบุ๊คของแฟนเก่านะ เราแค่ลืมลบออกจากโทรศัพท์เราเฉยๆ แล้วแฟนเราก็เริ่มพูดคุยเมื่อการพูดอธิบายไม่ลงตัว เค้าฟาดโทรศัพท์เราเข้ากับผนังโรงแรม(แต่มันไม่พังแค่ร้าว) ก่อนที่เค้าจะถีบหลังเราตกเตียงอย่างแรงจนหัวเราแตก เค้าก็ลุกจากเตียงลงมากระชากเราขึ้นและผลักให้เรานอนลงกับที่นอนก่อนมืออีกข้างเค้าจะบีบคอเรา เราก็โต้ตอบบ้างคือจิกลำคอเค้า ตอนนั้นคิดว่าตัวเองตายแน่ๆแล้วโชคก็ช่วยเรา เพื่อนของแฟนเรามาเคาะประตูเรียก ขากลับบ้านเราทั้งคู่ไม่พูดจาไม่มองแม้แต่หน้ากันเลยสักนิด จนแฟนเราเอ่ยขึ้นก่อนว่า"น้อง..พี่ขอโทษนะ!" กะอีแค่คำขอโทษแค่นี้เราก็ดันให้อภัยอีกแล้ว
ครั้งที่3 เรากลับไปเยี่ยมบ้านเราคนเดียวและตัดสินใจนอนค้างบ้านพี่หนึ่งคืนมันดูเหมือนจะโอเคแต่กับไม่โอเค เช้าอีกวันเรามาถึงบ้านแฟน เราโทรถามแฟนว่าหิวข้าวมั้ยเดี๋ยวจะทำเข้าไปให้เค้าก็ตอบปกติ พอเตรียมอะไรเสร็จหมดแล้วดันไม่มีรถอยู่เลยสักคันเดียว แม่แฟนเลยโทรบอกแฟนว่าไม่มีรถ แฟนเราเลยให้เพื่อนขับรถมารับเรา เราจะเอาลูกสาวของแฟนไปด้วย แต่แฟนดันบอกว่าไม่ต้องเอาลูกมาด้วยเดี๋ยวพี่ก็กลับแล้วให้มาแต่เรา..พอไปถึงแฟนเราก็มองเราตาขวางทันที แฟนเราไม่เชื่อว่าเราไปนอนบ้านพี่สาว เค้าคิดว่าเราไปนอนกับผู้ชายคนอื่นมา ทั้งๆไปที่เราก็เถียงว่าเราไปนอนบ้านพี่มาจริงๆ แล้วเค้าก็เขวี้ยงจานข้าวที่เค้ากินอยู่ใส่เราก่อนด่าเราว่า"
ครั้งที่4 เราจะไปธนาคารเพื่อทำธุระจึงจ้างรถยนต์พี่ชายแฟนให้พาไป ตอนแรกแฟนเราไม่ไปด้วยแต่ดันเปลี่ยนใจกะทันหันเลยไปด้วยกัน พอไปถึงธนาคารดันปิดก็เลยลงไปกดเงินอย่างเดียว แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น(เราใช้เครื่องเดียวกันกับแฟน) พอเรารับสายเราก็จำน้ำเสียงในสายได้ดีเพราะมันคือแฟนเก่าเราโทรมา เราเลยตอบเบี่ยงเลยว่าโทรหาคนชื่อเปิ้ลหรอค่ะ...โทรมาผิดเบอร์แล้วค่ะ เราก็ตัดสายทิ้งทันที แฟนเราถามขึ้นใครโทรมา เราตอบว่าเค้าโทรมาผิดเบอร์น่ะ มันเหมือนจะผ่านไปด้วยดีนะแต่มันดันโทรมาอีกรอบน่ะสิ รอบนี้แฟนเรารับก็เลยเกิดการโต้เถียงผ่านทางโทรศัพท์ เมื่อถึงบ้านแฟนเรากระชากแขนเราออกจากรถทันที แต่สายยังไม่วางนะ พอเข้าภายในบ้านแฟนเราบอกให้คุยแล้วขึ้นไปบนห้องนอน เราปฏิเสธทันทีว่าไม่ขึ้น(รู้ตัวดีว่าถ้าขึ้นไปยังไงก็จบ!) ไม่เป็นผลแฟนเราจิกหัวเราลากขึ้นมาบนห้องก่อนจะล็อคห้อง เราร้องไห้หนักมากปลายสายก็ไม่จบด่าแฟนเราว่าอย่าทำเราไอ้
** ถามตัวเองตลอดว่าโดนเค้าทำขนาดนี้แล้วทำไมถึงยังทนอยู่ ทำไมถึงไม่หนีทั้งๆที่จะหนีก็ทำได้ ทุกๆครั้งที่เราโดนแฟนทำร้ายแม่แฟนก็รู้นะแม่แฟนรักและเป็นห่วงเรา เราก็ทำได้แค่ตอบไปว่าไม่เป็นไรหรอกแม่ มีครั้งหนึ่งแม่แฟนเอ่ยพูดกับเราเลยว่าถ้าหนีมันได้ก็หนีมันไปซะ มันเป็นแบบนี้ใครเขาจะทนมันได้ เอาตามตรงเราฟกช้ำทั้งกายและใจจนมันสาหัสสุดๆ แต่เราก็เลือกที่จะอยู่กับเค้า ทุกคนอาจจะคิดหรือมองว่าเรามันโง่ มันบ้ารึเปล่า อาจจะใช่แบบนั้นก็ได้เพราะเรารักเค้ามากและเลือกที่จะอยู่กับเค้าเองนิ **
เรากับเค้าใครเป็นคนผิดที่สุดกันแน่ ??
เค้ารึเปล่าที่ผิดเพราะทำร้ายและไม่ฟังเรา
หรือเป็นเราเองที่ผิดเพราะเลือกที่จะทนอยู่กับเค้า!!!!!!!!