ทันทีที่ชายหนุ่มกระชากประตูให้เปิดออก สายกางเกงเลสีฟ้าก็ถูกกระตุกรั้งและ
กางเกงเลซึ่งร่างบางเพียงผูกมัดไว้ที่ด้านหน้า ส่วนสายสองสายทางด้านหลังนั้นก็ได้
ถูกห้อยทิ้งเอาไว้ตามแบบแฟชั่นในยุคนั้น และเพราะการผูกแบบนี้เมื่อมีแรงกระชาก
จากทางด้านหลังอย่างแรง โดยที่เจ้าตัวก็กำลังรีบเร่งเดินต่อไปข้างหน้า กางเกงเลสีฟ้า
ตัวนั้นมันก็เลยถึงกับหลุดผัวะลงไปกองกับพื้นที่เบื้องล่างทันที
วินชญาซึ่งรู้สึกเย็นวาบทันทีที่กางเกงผ้าตัวใหญ่หลุดผัวะออกจากตัวก็หันหลังขวับ
ไปมองยังตัวต้นเหตุที่ทำให้กางเกงของหล่อนหลุดแบบหัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา
จากอกทันที ส่วนร่างสูงซึ่งเดินพ้นกรอบประตูเข้ามาแล้วก็ได้เห็นภาพของเด็กสาวซึ่งยืนตาโต
ด้วยความช็อค เธอสวมใส่อยู่แค่เสื้อยืดสีขาวช่วงบนกับกางเกงในสีขาวที่มีลายชินจังยืนยิ้ม
แก้มแดงปรากฏอยู่ตรงด้านหลัง และนอกจากนี้ก็ยังมีกระเป๋าสะพายข้างซึ่งใส่หนังสือเรียน
กับอุปกรณ์เครื่องเขียนพาดเฉียงบนบ่าอยู่อีกหนึ่งใบ
ชายหนุ่มเองก็ตาโตตกใจไม่แพ้กัน เขานั้นชะงักงันจนถึงกับก้าวขาต่อไม่ออก
แต่เมื่อเด็กสาวได้เห็นใบหน้าของเด็กชายซึ่งยืนอยู่ข้างหลังชัด ๆ วินชญาก็ถึงกับเลือดลม
ตีขึ้นหน้าจนหน้าของหล่อนนั้นก็มีสีแดงแจ๊ดขึ้นมาแทบจะในทันทีทันใด เพราะหล่อนนั้น
กำลังรู้สึกอายจนแทบบ้าที่คนที่ได้มาเห็นภาพตอนหล่อนโป๊มากขนาดนี้นั้นดันเกิดเป็น
ผู้ชายขึ้นมา หล่อนเผลอร้องเรียกชื่อของชายหนุ่มออกมาด้วยอาการตกใจแบบสุดขีดว่า
“ไอ้พี่แม็ค” ก่อนที่หล่อนจะรีบก้มตัวลงไปหยิบกางเกงของเธอขึ้นมาผูกเอวใหม่
อย่างมือไม้สั่น ๆ จนถึงกับผูกผิดผูกถูก
ส่วนเด็กหนุ่มเองก็เผลอครางชื่อของเด็กสาวซึ่งรู้จักกันมาแบบผิวเผินจากการ
พูดแนะนำตัวของนักเรียนทุกคนที่หน้าห้องในชั้นเรียนภาษาอังกฤษเมื่อไม่กี่วันก่อนออกมา
ด้วยน้ำเสียงอันเบาหวิว
“มิว”
เมื่อผูกกางเกงเสร็จ ขณะที่ชายหนุ่มยังคงยืนอึ้งอยู่นั้น วินชญาซึ่งเงยหน้ากลับ
ขึ้นมาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง หล่อนฟาดฝ่ามือลงบนแก้มข้างหนึ่งของร่างสูงทันทีแล้วหล่อน
ก็รีบสาวเท้าก้าวฉับ ๆ วิ่งหนีไปทันที และทันทีที่ติณภพณ์ได้สติเพราะถูกตบเขาก็รีบตะโกน
ตามหลังเด็กสาวไปว่า
“เฮ้ย เธอมาตบฉันได้ยังไงกันฮะ กางเกงเธอหลุดเองนะเว่ย” แต่แล้วโจทก์ของ
เขาก็กลับหนีไปได้ไกลมากแล้ว ชายหนุ่มก็เลยได้แต่ยืนกุมแก้มป้อย ๆ อยู่อย่างรู้สึกแสบ
ใบหน้าซีกนั้นเป็นอย่างมาก
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่เจอหน้ากันยัยเด็กผู้หญิงคนนี้ก็มักจะชอบ
จ้องหน้าเขาอย่างดูโกรธ ๆ ทั้ง ๆ ที่วันนั้นเขาก็รู้สึกว่ามันเป็นความสะเพร่าร่วมกันแท้ ๆ
ถ้ายัยนั่นไม่เผลอทำสายกางเกงหนีบติดขอบประตูไว้ และเขาไม่รีบกระชาก
ประตูแรง ๆ แบบนั้น กางเกงยัยนั่นก็ไม่มีทางหลุดหรอก แต่อะไรกันไม่รู้จักคิดบ้างว่า
ตัวเองก็มีส่วนผิด แถมยังไม่ทันพูดพร่ำทำเพลงก็ดันตบเขาซะหน้าหันเลย ผู้หญิง
อะไรวะเป็นสาวเป็นนางแล้ว แต่ดันยังใส่กางเกงในลายการ์ตูน ฮ่าๆๆ นึกแล้วก็ขำ
จนเขาอดปวดท้องไม่ได้
เพราะแค้นที่ถูกตบ หลังจากนั้นเขาก็เลยไม่เคยพูดขอโทษหล่อนสักคำ
แถมยังเปลี่ยนไปเรียกหล่อนว่า 'ยัยกางเกงเล' แทนชื่อเล่นของวินชญา และทุก
ครั้งที่อยู่กันกันตามลำพังแค่สองคน ติณภพณ์ก็จะแกล้งแซวหล่อนว่า
“ชอบชินจังมากเลยเหรอ ถึงขนาดต้องใส่กางเกงในลายนั้นน่ะ ฮ่าๆๆๆ”
และทุกครั้งเด็กสาวก็จะโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟ แถมยังชอบด่าเขาว่า
“ไอ้บ้าแม็ค” อีกต่างหาก
ติดตามต่อได้ที่เพจ เนตรภัคตรา อุ่นรักในกองบินนะคะ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากค่ะ ^^
https://www.facebook.com/natepaktra/?ref=bookmarks 
ตอน เพราะกางเกงตัวเดียว อุ่นรักในกองบิน
กางเกงเลซึ่งร่างบางเพียงผูกมัดไว้ที่ด้านหน้า ส่วนสายสองสายทางด้านหลังนั้นก็ได้
ถูกห้อยทิ้งเอาไว้ตามแบบแฟชั่นในยุคนั้น และเพราะการผูกแบบนี้เมื่อมีแรงกระชาก
จากทางด้านหลังอย่างแรง โดยที่เจ้าตัวก็กำลังรีบเร่งเดินต่อไปข้างหน้า กางเกงเลสีฟ้า
ตัวนั้นมันก็เลยถึงกับหลุดผัวะลงไปกองกับพื้นที่เบื้องล่างทันที
วินชญาซึ่งรู้สึกเย็นวาบทันทีที่กางเกงผ้าตัวใหญ่หลุดผัวะออกจากตัวก็หันหลังขวับ
ไปมองยังตัวต้นเหตุที่ทำให้กางเกงของหล่อนหลุดแบบหัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา
จากอกทันที ส่วนร่างสูงซึ่งเดินพ้นกรอบประตูเข้ามาแล้วก็ได้เห็นภาพของเด็กสาวซึ่งยืนตาโต
ด้วยความช็อค เธอสวมใส่อยู่แค่เสื้อยืดสีขาวช่วงบนกับกางเกงในสีขาวที่มีลายชินจังยืนยิ้ม
แก้มแดงปรากฏอยู่ตรงด้านหลัง และนอกจากนี้ก็ยังมีกระเป๋าสะพายข้างซึ่งใส่หนังสือเรียน
กับอุปกรณ์เครื่องเขียนพาดเฉียงบนบ่าอยู่อีกหนึ่งใบ
ชายหนุ่มเองก็ตาโตตกใจไม่แพ้กัน เขานั้นชะงักงันจนถึงกับก้าวขาต่อไม่ออก
แต่เมื่อเด็กสาวได้เห็นใบหน้าของเด็กชายซึ่งยืนอยู่ข้างหลังชัด ๆ วินชญาก็ถึงกับเลือดลม
ตีขึ้นหน้าจนหน้าของหล่อนนั้นก็มีสีแดงแจ๊ดขึ้นมาแทบจะในทันทีทันใด เพราะหล่อนนั้น
กำลังรู้สึกอายจนแทบบ้าที่คนที่ได้มาเห็นภาพตอนหล่อนโป๊มากขนาดนี้นั้นดันเกิดเป็น
ผู้ชายขึ้นมา หล่อนเผลอร้องเรียกชื่อของชายหนุ่มออกมาด้วยอาการตกใจแบบสุดขีดว่า
“ไอ้พี่แม็ค” ก่อนที่หล่อนจะรีบก้มตัวลงไปหยิบกางเกงของเธอขึ้นมาผูกเอวใหม่
อย่างมือไม้สั่น ๆ จนถึงกับผูกผิดผูกถูก
ส่วนเด็กหนุ่มเองก็เผลอครางชื่อของเด็กสาวซึ่งรู้จักกันมาแบบผิวเผินจากการ
พูดแนะนำตัวของนักเรียนทุกคนที่หน้าห้องในชั้นเรียนภาษาอังกฤษเมื่อไม่กี่วันก่อนออกมา
ด้วยน้ำเสียงอันเบาหวิว
“มิว”
เมื่อผูกกางเกงเสร็จ ขณะที่ชายหนุ่มยังคงยืนอึ้งอยู่นั้น วินชญาซึ่งเงยหน้ากลับ
ขึ้นมาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง หล่อนฟาดฝ่ามือลงบนแก้มข้างหนึ่งของร่างสูงทันทีแล้วหล่อน
ก็รีบสาวเท้าก้าวฉับ ๆ วิ่งหนีไปทันที และทันทีที่ติณภพณ์ได้สติเพราะถูกตบเขาก็รีบตะโกน
ตามหลังเด็กสาวไปว่า
“เฮ้ย เธอมาตบฉันได้ยังไงกันฮะ กางเกงเธอหลุดเองนะเว่ย” แต่แล้วโจทก์ของ
เขาก็กลับหนีไปได้ไกลมากแล้ว ชายหนุ่มก็เลยได้แต่ยืนกุมแก้มป้อย ๆ อยู่อย่างรู้สึกแสบ
ใบหน้าซีกนั้นเป็นอย่างมาก
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่เจอหน้ากันยัยเด็กผู้หญิงคนนี้ก็มักจะชอบ
จ้องหน้าเขาอย่างดูโกรธ ๆ ทั้ง ๆ ที่วันนั้นเขาก็รู้สึกว่ามันเป็นความสะเพร่าร่วมกันแท้ ๆ
ถ้ายัยนั่นไม่เผลอทำสายกางเกงหนีบติดขอบประตูไว้ และเขาไม่รีบกระชาก
ประตูแรง ๆ แบบนั้น กางเกงยัยนั่นก็ไม่มีทางหลุดหรอก แต่อะไรกันไม่รู้จักคิดบ้างว่า
ตัวเองก็มีส่วนผิด แถมยังไม่ทันพูดพร่ำทำเพลงก็ดันตบเขาซะหน้าหันเลย ผู้หญิง
อะไรวะเป็นสาวเป็นนางแล้ว แต่ดันยังใส่กางเกงในลายการ์ตูน ฮ่าๆๆ นึกแล้วก็ขำ
จนเขาอดปวดท้องไม่ได้
เพราะแค้นที่ถูกตบ หลังจากนั้นเขาก็เลยไม่เคยพูดขอโทษหล่อนสักคำ
แถมยังเปลี่ยนไปเรียกหล่อนว่า 'ยัยกางเกงเล' แทนชื่อเล่นของวินชญา และทุก
ครั้งที่อยู่กันกันตามลำพังแค่สองคน ติณภพณ์ก็จะแกล้งแซวหล่อนว่า
“ชอบชินจังมากเลยเหรอ ถึงขนาดต้องใส่กางเกงในลายนั้นน่ะ ฮ่าๆๆๆ”
และทุกครั้งเด็กสาวก็จะโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟ แถมยังชอบด่าเขาว่า
“ไอ้บ้าแม็ค” อีกต่างหาก
ติดตามต่อได้ที่เพจ เนตรภัคตรา อุ่นรักในกองบินนะคะ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากค่ะ ^^
https://www.facebook.com/natepaktra/?ref=bookmarks