สวัสดีค่ะ มันอึดอัดจริงจนต้องกดสมัครเพื่อหาที่ระบายกันไปข้าง
...มีปัญหากับแฟนค่ะ ด้วยที่นิสัยเราสองคนไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่..
ขออนุญาตเกริ่นตั้งแต่แรกที่คบกันเลยนะคะ คือเราสองคนเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ
เราตัดสินใจคบกับเขาเพราะว่าเขาเป็นคนที่ดูซื่อๆ นิสัยดีค่ะ ด้วยลุคเขาที่ดูโต ดูสุขุม คบแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะคิดว่าน่าจะเข้าใจโลก 555
ยอมรับนะคะว่าตัดสินใจคบเร็วไป ไม่ค่อยได้ศึกษากันให้ดีก่อน พอคบกันเลยมีเรื่องให้คิดตามมามากมายเต็มไปหมด
ปัญหาหลักๆที่เจอเลยนะคะ
- แฟนจะเป็นคนที่ขี้หวงมากกก ขี้หวงจนน่าอึดอัด ...
ด้วยนิสัยเราและคณะที่เรียนมีเพื่อนผู้ชายเยอะค่ะ (เรากับแฟนเรียนคณะเดียวกันน่ะค่ะ)
เวลาเพื่อนชวนไปไหนแทบจะไม่ได้ไปด้วยเลย เพราะไม่อยากทะเลาะกับแฟน แต่ก็มีนะคะ ที่ได้ไปแต่พอไปก็รู้สึกผิดมันเลยไม่มีความสุข ทะเลาะกันเกือบทุกครั้งเวลาที่ไปกับเพื่อนผู้ชายเพราะพวกมันชอบชวนกินเหล้า แต่แฟนไม่ให้กินเลยค่ะ ถ้าไม่มีเขาอยู่ด้วยคือห้ามเด็ดขาด แล้วเวลาไม่เคยตรงกัน ก็เลยไม่เคยมาด้วยกัน สรุป นี่ก็ไม่ได้กิน 55555 มีครั้งหนึ่งที่กินโดยที่ไม่มีเขา แต่เราก็มีทักไปบอกเขาตรงๆ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เเต่ก็เข้าใจได้ว่าห่วง
ประเด็นหวงเรื่องแฟนเก่า
คือเราเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ทุกคนบนโลกค่ะ แต่สำหรับแฟนคือไม่ อย่างเหตุหารณ์ที่ผ่านมา แฟนเก่าโทรมาถามเรื่องทำเอกสารลาออกเพราะเราเคยลาออกจากมหาลัย(เราเป็นเด็กซิ่วค่ะ) เราก็ตอบไปซึ่งการคุยก็มีแค่นั้นจริงๆ ไอแฟนเก่ามันก็ไม่ได้พิสวาทอะไรเรา มันแค่เห็นเรามีประโยชน์เลยโทรมา
เรารู้ว่าถ้าแฟนรู้เองต้องมีโมโห เราก็เลยบอกเขาว่า .. เธอ คนนี้โทรมานะ มันโทรมาถามเรื่องลาออก .. สรุปคือ นอยด์เรา แล้วก็มาแสดงท่าทีไม่พอใจ
เราก็เลยไม่โอเคเหมือนกัน เพราะเรารู้สึกว่ามันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ทั้งๆที่เราก็บอกอะไรไปแล้ว บอกตรงๆว่าเรารู้สึกว่ามันนิสัยเด็กน้อย
หวงเรื่องแต่งตัว
ห้ามแต่งแบบนั้นแบบนี้ คือเราเองเป็นผู้หญิง เราก็อยากเเต่งตัวบ้างหรืออะไรบ้าง ยอมรับว่าแต่ก่อนแต่งตัวแบบแมนๆคุยกัน แต่ทุกวันนี้พอเริ่มโต ก็อยากปรับเปลี่ยนบ้าง แต่ก็โดนห้ามตลอด มันทำให้เรามีความคิดในหัวว่า มันสิทธิของเรานะ ทำไมเขาต้องขนาดนี้ด้วย เฮ้อออออ
อีกอย่างคือ ไปไหนทำอะไรต้องบอกต้องรายงานตลอดเวลา บางทีเราทำอะไรจนเพลิน อย่างไปเล่นกับวัว นั้นนี้นู้นก็จะโดนว่าละ ทำไรไม่บอก ทำไมแค่นี้บอกบ้างไม่ได้
- แฟนอารมณ์ร้อน
คือเวลาดีๆน่ารักมากเลยค่ะ พูดดีทำดี แต่เวลาโมโหหรือโกรธอะไร นึกว่ามีอะไรมาสิง ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ เพราะเขาจะสบถคำต่างๆนาๆออกมา ขับรถเร็วมากอีกต่างหาก เคยมีครั้งหนึ่งจำไม่ได้ว่าโกรธอะไรเราแต่โมโหแล้วเตะเสาที่ปั๊ม มันทำให้เราตกใจ แล้วได้แต่มองเขาว่าจริงๆแล้วเธอเป็นแบบนี้หรอ
บอกตามตรงว่าตอนนั้นกลัวเขามากๆ กลัวว่าวันนึงเขาจะทำร้ายร่างกาย แต่สึดท้ายก็บอกเขาว่าไม่ชอบ เขาก็ปรับพฤติกรรมให้ ทุกวันนี้น้อยลงไปพอสมควร
เวลาเขาเลิกเรียนเขาจะกลับห้องแล้วเขาจะโทรมาหาเรา เขาดูอยากคุยกับเราตลอด แต่เราแทบจะไม่ค่อยเลย
เราจะเป็นสายอยากคุยตอนไหนก็คุย แต่บางทีก็จะนึกถึงเขานะคะว่า เขาคงคิดถึง เพราะก่อนหน้านี้เคยอยู่ด้วยกันแต่ตอนนี้เราลาออกแล้ว
เลยมีรับสายแล้วคุยบ้าง พอเป็นพิธี มันเลยทำให้เราคิดว่าเราเปลี่ยนไป
เราอยู่ไกลกันเขาอยากมาหา ซึ่งเราไม่สะดวก เราไม่มีเวลาให้เขาขนาดนั้น พอเราบอกไปเขาก็น้อยใจ
ยอมรับว่าทำให้เขาเฟลแต่บางทีเราก็อยากให้เขาเข้าใจเราบ้างว่าเราไม่ว่างจริงๆ
คือเขาดูไม่ค่อยมีเหตุมีผลเท่าไหร่ มันทำให้เราเหนื่อยใจ
และบางเรื่องมันก็ทำให้เราอึดอัดซ้ำๆ วนๆอยู่แบบนั้น
เราเคยขอเขาเลิกเพราะเราอึดอัดมากจริงๆ แต่เขาไม่ยอมเลิก เขาร้องไห้ทุกครั้ง ซึ่งเราเองแพ้น้ำตาเขามากๆ เราก็เลยนึกถึงด้านดีเขาแล้วทนอยู่ต่อ แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมันก็วนกลับมาที่ อยากเลิกจัง
เขาเป็นผู้ชายที่ดีนะคะ ดีมากๆคนหนึ่ง ตอนอยู่ด้วยกัน เขาดูแลทุกอย่าง ไม่เคยทำไรให้ต้องระแวงหรือเสียใจ
แต่เราเองที่ไม่ดี เราทำเขาเสียใจบ่อยๆ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยากมีความรักในรูปแบบนี้ เราเคยบอกเขาแล้ว คุยกันแล้ว แต่มันปรับไม่ได้เลย
คือเรารู้สึกว่า ....เราคือโลกทั้งใบของเขา แต่เขาไม่ใช่โลกทั้งใบของเรา...
เรารู้สึกเหมือนอยู่ไปเพราะหน้าที่ นี่คือหน้าที่แฟนนะ เราควรทำอันนั้นอันนี้สิถึงจะถูก
แต่พอเราทำตามอารมณ์ความรู้สึกของเราแทน มันกลายเป็นว่า เราทำร้ายความรู้สึกของคนที่เขารักเรา
เราเป็นคนพูดไม่รักษาน้ำใจ เราเป็นคนที่ชอบบอกเลิกเเต่นั้นเพราะเราอยากเลิก เราเป็นคนไม่อยากมีความรักแล้วนิสัยเด็ก
เราไม่ชอบเวลาเขามาบอกให้นอนเพราะเราคิดว่าเราโตพอที่จะรู้ว่าเราจะนอนตอนไหน อะไรประมาณนี้
ตอนนี้มันเลยเป็นฟีลที่แย่มากๆเลยค่ะ เพราะไม่รู้ควรทำยังไงดี มันจะไปกันรอดมั้ย
เราเคยมีภาพอนาคตกับเขาว่ามันจะต้องไปได้ดี ไปได้แน่ๆ ยากแค่ไหนก็จะปรับ
แต่ตอนนี้ไม่มั่นใจเลยค่ะ ทำไมมันถึงยิ่งเหนื่อยแบบนี้ แต่พอคิดเรื่องดีๆที่เขาทำให้ มันก็พอมีพลัง แต่พอทะเลาะกันเรื่องซ้ำเดิมๆ มันกลับสูบพลังที่เติมมาไปหมด
เราควรจะทนอยู่ต่อไปมั้ยเพราะเขาเองก็ดีกับเรา ไม่ทำให้เราเสียใจเรื่องผญเลย
หรือว่าเราควรจะจบมันดีคะ
มันสับสนมึนงง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ช่วยทีค่ะ
...มีปัญหากับแฟนค่ะ ด้วยที่นิสัยเราสองคนไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่..
ขออนุญาตเกริ่นตั้งแต่แรกที่คบกันเลยนะคะ คือเราสองคนเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ
เราตัดสินใจคบกับเขาเพราะว่าเขาเป็นคนที่ดูซื่อๆ นิสัยดีค่ะ ด้วยลุคเขาที่ดูโต ดูสุขุม คบแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะคิดว่าน่าจะเข้าใจโลก 555
ยอมรับนะคะว่าตัดสินใจคบเร็วไป ไม่ค่อยได้ศึกษากันให้ดีก่อน พอคบกันเลยมีเรื่องให้คิดตามมามากมายเต็มไปหมด
ปัญหาหลักๆที่เจอเลยนะคะ
- แฟนจะเป็นคนที่ขี้หวงมากกก ขี้หวงจนน่าอึดอัด ...
ด้วยนิสัยเราและคณะที่เรียนมีเพื่อนผู้ชายเยอะค่ะ (เรากับแฟนเรียนคณะเดียวกันน่ะค่ะ)
เวลาเพื่อนชวนไปไหนแทบจะไม่ได้ไปด้วยเลย เพราะไม่อยากทะเลาะกับแฟน แต่ก็มีนะคะ ที่ได้ไปแต่พอไปก็รู้สึกผิดมันเลยไม่มีความสุข ทะเลาะกันเกือบทุกครั้งเวลาที่ไปกับเพื่อนผู้ชายเพราะพวกมันชอบชวนกินเหล้า แต่แฟนไม่ให้กินเลยค่ะ ถ้าไม่มีเขาอยู่ด้วยคือห้ามเด็ดขาด แล้วเวลาไม่เคยตรงกัน ก็เลยไม่เคยมาด้วยกัน สรุป นี่ก็ไม่ได้กิน 55555 มีครั้งหนึ่งที่กินโดยที่ไม่มีเขา แต่เราก็มีทักไปบอกเขาตรงๆ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เเต่ก็เข้าใจได้ว่าห่วง
ประเด็นหวงเรื่องแฟนเก่า
คือเราเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ทุกคนบนโลกค่ะ แต่สำหรับแฟนคือไม่ อย่างเหตุหารณ์ที่ผ่านมา แฟนเก่าโทรมาถามเรื่องทำเอกสารลาออกเพราะเราเคยลาออกจากมหาลัย(เราเป็นเด็กซิ่วค่ะ) เราก็ตอบไปซึ่งการคุยก็มีแค่นั้นจริงๆ ไอแฟนเก่ามันก็ไม่ได้พิสวาทอะไรเรา มันแค่เห็นเรามีประโยชน์เลยโทรมา
เรารู้ว่าถ้าแฟนรู้เองต้องมีโมโห เราก็เลยบอกเขาว่า .. เธอ คนนี้โทรมานะ มันโทรมาถามเรื่องลาออก .. สรุปคือ นอยด์เรา แล้วก็มาแสดงท่าทีไม่พอใจ
เราก็เลยไม่โอเคเหมือนกัน เพราะเรารู้สึกว่ามันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ทั้งๆที่เราก็บอกอะไรไปแล้ว บอกตรงๆว่าเรารู้สึกว่ามันนิสัยเด็กน้อย
หวงเรื่องแต่งตัว
ห้ามแต่งแบบนั้นแบบนี้ คือเราเองเป็นผู้หญิง เราก็อยากเเต่งตัวบ้างหรืออะไรบ้าง ยอมรับว่าแต่ก่อนแต่งตัวแบบแมนๆคุยกัน แต่ทุกวันนี้พอเริ่มโต ก็อยากปรับเปลี่ยนบ้าง แต่ก็โดนห้ามตลอด มันทำให้เรามีความคิดในหัวว่า มันสิทธิของเรานะ ทำไมเขาต้องขนาดนี้ด้วย เฮ้อออออ
อีกอย่างคือ ไปไหนทำอะไรต้องบอกต้องรายงานตลอดเวลา บางทีเราทำอะไรจนเพลิน อย่างไปเล่นกับวัว นั้นนี้นู้นก็จะโดนว่าละ ทำไรไม่บอก ทำไมแค่นี้บอกบ้างไม่ได้
- แฟนอารมณ์ร้อน
คือเวลาดีๆน่ารักมากเลยค่ะ พูดดีทำดี แต่เวลาโมโหหรือโกรธอะไร นึกว่ามีอะไรมาสิง ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ เพราะเขาจะสบถคำต่างๆนาๆออกมา ขับรถเร็วมากอีกต่างหาก เคยมีครั้งหนึ่งจำไม่ได้ว่าโกรธอะไรเราแต่โมโหแล้วเตะเสาที่ปั๊ม มันทำให้เราตกใจ แล้วได้แต่มองเขาว่าจริงๆแล้วเธอเป็นแบบนี้หรอ
บอกตามตรงว่าตอนนั้นกลัวเขามากๆ กลัวว่าวันนึงเขาจะทำร้ายร่างกาย แต่สึดท้ายก็บอกเขาว่าไม่ชอบ เขาก็ปรับพฤติกรรมให้ ทุกวันนี้น้อยลงไปพอสมควร
เวลาเขาเลิกเรียนเขาจะกลับห้องแล้วเขาจะโทรมาหาเรา เขาดูอยากคุยกับเราตลอด แต่เราแทบจะไม่ค่อยเลย
เราจะเป็นสายอยากคุยตอนไหนก็คุย แต่บางทีก็จะนึกถึงเขานะคะว่า เขาคงคิดถึง เพราะก่อนหน้านี้เคยอยู่ด้วยกันแต่ตอนนี้เราลาออกแล้ว
เลยมีรับสายแล้วคุยบ้าง พอเป็นพิธี มันเลยทำให้เราคิดว่าเราเปลี่ยนไป
เราอยู่ไกลกันเขาอยากมาหา ซึ่งเราไม่สะดวก เราไม่มีเวลาให้เขาขนาดนั้น พอเราบอกไปเขาก็น้อยใจ
ยอมรับว่าทำให้เขาเฟลแต่บางทีเราก็อยากให้เขาเข้าใจเราบ้างว่าเราไม่ว่างจริงๆ
คือเขาดูไม่ค่อยมีเหตุมีผลเท่าไหร่ มันทำให้เราเหนื่อยใจ
และบางเรื่องมันก็ทำให้เราอึดอัดซ้ำๆ วนๆอยู่แบบนั้น
เราเคยขอเขาเลิกเพราะเราอึดอัดมากจริงๆ แต่เขาไม่ยอมเลิก เขาร้องไห้ทุกครั้ง ซึ่งเราเองแพ้น้ำตาเขามากๆ เราก็เลยนึกถึงด้านดีเขาแล้วทนอยู่ต่อ แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมันก็วนกลับมาที่ อยากเลิกจัง
เขาเป็นผู้ชายที่ดีนะคะ ดีมากๆคนหนึ่ง ตอนอยู่ด้วยกัน เขาดูแลทุกอย่าง ไม่เคยทำไรให้ต้องระแวงหรือเสียใจ
แต่เราเองที่ไม่ดี เราทำเขาเสียใจบ่อยๆ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยากมีความรักในรูปแบบนี้ เราเคยบอกเขาแล้ว คุยกันแล้ว แต่มันปรับไม่ได้เลย
คือเรารู้สึกว่า ....เราคือโลกทั้งใบของเขา แต่เขาไม่ใช่โลกทั้งใบของเรา...
เรารู้สึกเหมือนอยู่ไปเพราะหน้าที่ นี่คือหน้าที่แฟนนะ เราควรทำอันนั้นอันนี้สิถึงจะถูก
แต่พอเราทำตามอารมณ์ความรู้สึกของเราแทน มันกลายเป็นว่า เราทำร้ายความรู้สึกของคนที่เขารักเรา
เราเป็นคนพูดไม่รักษาน้ำใจ เราเป็นคนที่ชอบบอกเลิกเเต่นั้นเพราะเราอยากเลิก เราเป็นคนไม่อยากมีความรักแล้วนิสัยเด็ก
เราไม่ชอบเวลาเขามาบอกให้นอนเพราะเราคิดว่าเราโตพอที่จะรู้ว่าเราจะนอนตอนไหน อะไรประมาณนี้
ตอนนี้มันเลยเป็นฟีลที่แย่มากๆเลยค่ะ เพราะไม่รู้ควรทำยังไงดี มันจะไปกันรอดมั้ย
เราเคยมีภาพอนาคตกับเขาว่ามันจะต้องไปได้ดี ไปได้แน่ๆ ยากแค่ไหนก็จะปรับ
แต่ตอนนี้ไม่มั่นใจเลยค่ะ ทำไมมันถึงยิ่งเหนื่อยแบบนี้ แต่พอคิดเรื่องดีๆที่เขาทำให้ มันก็พอมีพลัง แต่พอทะเลาะกันเรื่องซ้ำเดิมๆ มันกลับสูบพลังที่เติมมาไปหมด
เราควรจะทนอยู่ต่อไปมั้ยเพราะเขาเองก็ดีกับเรา ไม่ทำให้เราเสียใจเรื่องผญเลย
หรือว่าเราควรจะจบมันดีคะ