สับสนค่ะ รักจริงหรือแค่หวง อัดอั้นตันใจมากค่ะ

........ตั้งแต่กระทู้แรกจนวันนี้ก็ปีกว่าๆแล้วที่คบกับแฟนมา คบกันแรกๆก็โอเค เข้าใจกันดี พอช่วงหลังๆมา ทำไมหวงหนักมากก็ไม่รู้ค่ะ ห้ามทุกอย่างที่เราอยากทำ ทุกที่ที่เราอยากไป ห้ามการชื่นชอบศิลปินที่เราชื่นชม ห้ามความสุขเล็กๆน้อยๆของเรา อย่างไปหาเพื่อน เล่นดนตรีตามร้านเวลาว่างจากการเรียนเพื่อหาค่าขนมซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราถนัดและเรารักที่สุด และห้ามแม้แต่ความคิด ความเชื่อของเราเค้ายังตั้งคำถามเชิงดูถูกความเชื่อและความคิดของเราเลย เราพยายามอธิบายเหตุผลของเรา เขาก็จะหาเหตุผล 108 มาเพื่อเอาชนะเรา เพื่อให้เรายอม แต่เขาไม่ยอมเข้าใจเราเลย เขาจะเอาตัวเองเป็นที่ของทุกอย่าง ไม่ยอมฟังเหตุผลของเรา เราคุยกับเขาเเบบใจเย็นๆเรายังเหนื่อยเลยค่ะ เพราะเราเป็นคนใจร้อนมาก ถามว่าเราเคยเป็นมั๊ย เราเคยค่ะ แต่ข่วงแรกๆเท่านั้นที่เราหวงมากๆหึงมากๆ แต่พอนานๆไปก็เริ่มลดๆลง ไม่ใช่เพราะเริ่มหมดรักนะคะ แต่เพราะเราเข้าใจเขามากขึ้น อะไรที่ไว้ใจแล้ว ปล่อยได้ก็ปล่อย พอเราดีขึ้น เป็นเขาเองที่กลับมาทำแบบนั้น ไอ้หวง ไอ้ห่วงเราก็ดีใจนะคะ อย่างน้อยก็แปลว่ายังแคร์เราอยู่ แต่มากเกินไปบางทีก็อึดอัดเป็นค่ะ คุยกันตรงๆก็แล้วยังมาน้อยใจใส่ หาว่าเราไม่รักแล้ว แล้วก็ประชดกัน เราว่าอันนี้มันเด็กๆมากเลยอ่ะค่ะ บางครั้งเราก็สับสน รักจริงๆรึเปล่า ทำไมเราวิ่งเข้าหาความสุขเล็กๆของเรา เขาถึงได้ดึงเราออกมา หรือเขาแค่หวง อันนี้สงสัยจริงจังมากค่ะ ใครพอจะวิเคราะจากสถานการณ์ในนี้ได้บ้างคะ  แล้วเราควรจะดัดนิสัยเขายังไงดี รู้สึกว่าจะให้เราทำตามเขาทุกอย่างเลย ไม่ไหวนะคะ เราก็มีทางเดินของเรา ช่วยทีนะคะ คุยกันแล้วแต่ก็เปล่าประโยชน์มากเลย
ปล.เราไม่เคยนอกใจเขานะคะ แค่ชื่นชอบครูเต้ย อภิวัฒน์ เฉยๆพี่เขาเป็นรุ่นพี่ที่ม.แล้วก็เป็นบุคคลต้นแบบเส้นทางสายเดียวกัน เราเลยชื่นชมที่พี่เขาประสบความสำเร็จ แต่แฟนไม่โอเคเลยยยยยย 😢😢