แสงระวี บทที่ .... 22

กลางคืนในเมืองอาจมีไฟสว่าง แต่ในน้ำ…มีเพียงเงา ทุกเกลียวคลื่นคือความทรงจำของใครบางคน ทุกหยดน้ำคือเสียงกระซิบจากอีกฝั่งหนึ่ง แม่น้ำ คลอง ท่าเรือ แพ หรือสะพาน — ทุกแห่งมี “บางสิ่ง&rd

หลายคนคงเคยฟังเพลงนี้กันมาบ้าง และน่าจะรู้สึกเหมือนกันว่า “มันฟังดูมีอะไรซ่อนอยู่” เพราะถ้าแปลตรงตัวตามเนื้อร้องจริง ๆ ก็จะดูเข้าใจยาก ไม่แน่ใจว่าแท้จริงแล้วผู้แต่งต้องการสื่อถึงอะไร เพื่อ

ตอนที่ 1 — เงาเรือนฝั่งคลอง ผมลางานมาพักผ่อนอยู่เพียงสามสี่วัน ในที่พักเล็ก ๆ ริมคลองสายเก่าแห่งหนึ่งของนนทบุรี เจ้าของที่พักบอกว่าที่นี่เคยเป็นเรือนไม้ของตระกูลเก่าแก่ ก่อนจะปรับให้คนมาเช่าพัก

เรื่อง คฤหาสน์แสงเทียน โปรย: เขาต้องซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางหุบเขาและท้องทุ่งอันแสนจะแห้งแล้ง ใช้ชีวิตแบบตื่นกลางคืน นอนกลางวัน เห็นแสงอาทิตย์ยามเช้าล่าสุดก็เมื่อสามปีท

รักตั้งแต่ไม่มียศจะให้ทรยศได้ไง ส.ต.ต พชร ❤️ แสงระวี

เป็นคนเขียนนิยายที่เขียนเอง เพลินเอง มารู้ตัวอีกทีใกล้จบแล้ว 55555 จึงขออภัยต้องเอาสอง-สามบทสุดท้ายไปเกลาใหม่ให้สุขสันต์ พบกันวันศุกร์ที่5นี้ อ่านนิยาย"ส่องแสงตะวันฉาย" รับรองความสนุกสุดใจ จ

ปก:ApitarN

ปล. บทนี้ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้อาชีพไหนเสียหายหรือเสื่อมเสียชื่อเสียงนะคะ ต้องขอโทษและขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย 🙏🏿