สำหรับกระทู้นี้เป็นเพียงแค่อยากใช้พื้นที่ระบายความรู้สึกของผู้หญิงคนนึ่งที่จมอยู่กับความเจ็บปวดในขณะที่อีกคนมีความสุขไปก่อนแล้ว....
ในการที่คบใครคนนึ่งนั้นเราใช้เวบาคบกัยมา 1 ปีเต็ม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามันมีทั้งเรื่องที่ดีมาก และเรื่องที่แย่ มีสุข มีทุกข์  เป็นปกติของวิถีการดำเนินชีวิต แต่ตลอกระยะเวลาที่เราคบคนนั้นมาเรามั่นใจว่าเรารักเขาที่สุด ทุ่มเทที่สุด และคิดว่าที่ผ่านมาเราเต็มที่มากกกับความรักครั้งนี้ จนมีความคิดอยากสร้างครอบครัวไปกับคนคนนี้ด้วยซ้ำ พร้อมที่จะสุขและทุกข์ไปด้วยกัน ซึ่งในทางกลับกันคนคนนั้นเขาไม่ได้เเสดงถึงความต้องการอยากใช้ชีวิตไปด้วยกันเลยซสักครั้ง จนมาวันนึ่งความรักของคนคนนั้นหมดจากเราไป เขากลับไปหาคนรักเก่าซึ่งเขาก็คบกันมานานแหละ ซึ่งเราก็เข้าใจว่ามันคงไม่แปลกที่คนเคยรักกันเขาจะกลับไปหากัน แต่มันเพียงแค่เราไม่ได้เตรียมใจไว้กับความผิดหวังครั้งนี้ เรายังคเฝ้ามองการดำเนินชีวิตของคนคนนั้นต่อไป โดยที่เขาไม่มีเรา เราสังเกตได้จากรอยยิ้มของเขา เขามีความสุขมาก เขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างให้คนรักของเขา เขาทุ่มเทกับคนรักของเขา และกลับมามองตอนที่อยู่กับเราทุกอย่างมันเป็นเรื่องที่ยากไปหม ชวนไปไหนก็เหมือนจะยาก ไม่อยากไป จนทำให้เรารู้สึกอึดอัดได้ว่าเราทำให้เขาไม่มีความสุขขนาดนั้นเลยหรอ...จนตอนนี้ผ่านไป 1 เดือน เขาคนคนั้นดำเนินชีวิตไปอย่างมีความสุขกับคนรักของเขาที่เขาเลือก แต่เราพูดได้อย่างเต็มปากว่าเราไปต่อไม่ได้ ยังเจ็บปวดเสมอที่รับรู้เรื่องราวต่างๆของเขา และยังคงหวังว่าเขาจะอยากรู้ หรืออยากถามเราสักคำว่าเราเป็นอย่างไง และลึกๆแล้วเราก้ยังรักและหวังดี กับเขาอยู่เสมอ... และเราหวังว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา 1 ปี จะมีสักครั้งที่เธอรู้สึกดีใจที่เคยใช้เวลาด้วยกันมา...จนตอนนี้เราทำได้เพียงเฝ้ามองเขาดำเนินชีวิตไปอย่างมีความสุข และอยากให้เธอมีความสุขแบบนี้ไปนานๆ อยากให้เธอยิ้มเยอะๆ และสุดท้ายเหมือนที่เคยบอกไว้ว่า " เขาจะอยู่ข้างๆและคอยเป้นกำลังใจ คอยสนับสนุนเธอทุกเรื่องๆ เสมอ" ถึงเเม้ว่า วันนี้เราจะไม่ได้เดินไปด้วยกันแล้ว
หวังว่าสักวันเธอจะเห็นข้อความนี้...
24/01/2020 จาก...ซัน
#หวังว่าเธอจะผ่านมาเห็น