ทำไมเวลาที่เราเห็นภาพครอบครัวหรือเห็นคนอื่นๆอยู่กันเป็นครอบครัว แล้วเรากลับเศร้าหมองทุกๆครั้ง
ความเจ็บปวดที่เริ่มเกิดขึ้นอีกครั้งในจิตใจเวลาที่ผู้ใหญ่ที่เคยให้ความรักเราต่างพูดถึงลูกหลานและครอบครัวของตนเอง
เราเฝ้าพร่ำบ่นถามตัวเองเสมอๆว่าเราทำอะไรผิดไปหรือบกพร่องอะไรหรือเปล่า ทำไมเราถึงรู้สึกเคว้งคว้าง เศร้าใจ
รู้สึกตัวคนเดียว ครั้งหนึ่งมีผู้ใหญ่ที่ให้ความรักความใส่ใจเราอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง มาวันนี้เค้ากลับทำให้แผลในใจเราใหญ่ขึ้น
โดยการทอดทิ้งเราและไม่ยอมรับในตัวเราเหมือนเดิม เรารู้สึกทุกข์ใจเหลือเกินเวลาอยู่ในภาวะแบบนี้ แต่ก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้
ขอโทษนะคะ เราแค่อยากระบายความเศร้าเสียใจนั้นออกมา...ทำให้สบายใจขึ้น อย่างน้อยก็มีเพื่อนๆในนี้