คนเกาหลีส่วนใหญ่รู้ตัวรึปล่าวว่าพูดอังกฤษแปลกๆ?

เกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นครูสอนดนตรีใน รร นานาชาติที่นึงค่ะ ส่วนใหญ่คลุกคลีกับเด็กต่างชาติและผู้ปกครองต่างชาติเยอะ
ทั้งเกาหลี จีน ญี่ปุ่น แคนาดา รัสเซีย สเปน อเมริกา หลากหลายมากๆค่ะ
ขอพูดก่อนว่าไม่ได้มั่นใจมากว่าตัวเอง สำเนียงที่ใช้สวยหรูหรือเหมือนเจ้าของภาษาเป้ะ แต่มั่นใจในระดับนึงว่าสามารถพูดและสื่อสารได้คล่องแคล่ว

ล่าสุดเราไปเที่ยวเกาหลีกับเพื่อนๆค่ะ แล้วมีหนุ่มเกาหลีคนนึงเข้ามาขอไอดีอะไรซักอย่างของเกาหลี แต่เราไม่มีเขาเลยขอไลน์ไป
คุยกันผ่านการพิมพ์มาซักระยะนึง ก็เริ่มคอลคุยกันค่ะ โดยใช้ภาษาอังกฤษสื่อสาร แต่...เราฟังเขาแทบไม่รู้เรื่องเลยว่าเขาพูดอะไร จนบางครั้งเขาต้องพิมพ์มาอีกทีว่าเขาพูดว่าอะไร เราก็ไม่ได้คิดว่าตลกหรืออะไรนะคะ จนกระทั่ง...เขาพูดกับเราว่าสำเนียงของเราประหลาด ออกเสียงไม่ถูก แล้วเขาก็เริ่มสอนให้เราออกเสียงตามเขาเช่น 
Past = พา - สึ
Miss you = มี - ซือ - ยู
Line = ไล - นึ 
ตอนแรกก็เถียงๆกัน แต่เราก็ยอมๆไปแต่ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไรแล้วค่ะ สาเหตุคือ.. เราคิดว่าถ้าคุยกันไปแบบนี้ ครั้งหน้าถ้าเจอกันต่อหน้าจะสื่อสารยังไง? จะคุยกันรู้เรื่องมั้ย? 
แต่..นักเรียนของเราคนเกาหลีก็มีเยอะนะคะ แต่มีค่อนข้างน้อยมากๆที่พูดออกเสียงแบบนี้ เลยคิดว่า หรือเพราะเราอยู่กับเด็กที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองและออกนอกประเทศบ้านเกิดตั้งแต่เด็กมาตลอด เขาเลยพูดได้ค่อนข้างชัดรึปล่าว? แต่กับคนในประเทศเขาอาจจะไม่รูตัวรึปล่าวคะ?
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 37
ขอบคุณทุกคนที่มาเม้นนะคะ
ที่เรามาตั้งกระทู้ เราไม่ได้เหมารวมหรือมองว่าคนเกาหลีทั้งประเทศพูดสำเนียงแปลกนะคะ ที่เราบอกว่าส่วนใหญ่ เพราะตอนที่เราคอลคุยกับคนเกาหลีคนนี้ เขาเปิดลำโพงตอนคุยกับเราให้เพื่อนฟัง แล้วเขาก็บอกว่าสำเนียงเราแปลกแล้วหัวเราะกับเพื่อนๆกันค่ะ แล้วเพื่อนๆรวมทั้งเขาก็มาสอนเราออกเสียง เขาบอกว่าออกเสียงที่ถูกต้องคือแบบที่เขาพูด ตอนแรกที่ไม่ได้ลงรายละเอียดตรงนี้เพราะเราไม่ได้อยากให้คนอื่นมองว่าเราโดนบูลลี่หรืออะไรทำนองนี้ เราไม่ได้สนใจตรงนั้น เราแค่อยากรู้ค่ะว่าเขารู้รึปล่าว

มีบางคอมเม้นบอกว่า เราคลุกคลีกับเด็กต่างชาติและผู้ปกครองต่างชาติเยอะ เพราะเราสอนใน รร นานาชาติ ไม่รู้สึกแปลกบ้างหรอ ขอตอบว่า ไม่เลยค่ะ อาจจะมีบ้างที่ฟังยากนิดหน่อยแต่พอเข้าใจได้ตลอดเช่น คนจีนส่วนใหญ่ มักจะออกเสียง t , s ตอนลงท้ายชัดมากๆอย่างที่หลายๆ คห. บอกมา เช่น
Hot = ฮอท-ทึ
Print = พริน-ทึ
อันนี้ฟังเข้าใจง่ายค่ะ ไม่ได้มองว่าแปลก มองว่าเขาออกเสียงตัวลงท้ายชัดดี

หรือ อาจารย์มหาลัยที่สอนไพรเวตเราตั้งแต่มหาลัย เป็นคน รัสเซีย ทุกวันนี้ยังโทรคุยกันตลอด ก็ไม่ได้รู้สึกฟังยากเท่าไร แค่มักจะติดออกเสียงตัว R ผันลิ้นเยอะๆ ตัว O ออกเสียงเป็น อง ไม่ได้มองว่าฟังอยากหรือแปลกเลยค่ะ

แต่อันนี้ที่คนเกาหลีเขาสอนเราพูดคือคำว่า

Print = ผื่อ - ริน - ถื่อ
Room = ดู - มึ่
Black = บือ - แล่ค - ขื่อ

อะไรประมานนี้ มันดูเป็นคนละคำไปเลย มันไม่ได้ออกเสียงเร็วๆจนเหมือนคำเดียวกัน แต่เขาออกเสียงแยกคำออกมาชัดเจนจริงๆ มันแยกออกจากกันชัดเจนจนเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือคำว่าอะไร และเขาต้องการจะสื่อสารอะไร เขาไม่ได้ออกเสียงเหมือนนร จีน หรืออาจารย์ หรือเพื่อนเราที่เป็นคนสเปน เยอรมัน ที่หลายๆคนบอกว่าออกเสียงฟังยาก เพราะบางครั้งเรากลับมองว่า การออกเสียงเขาดูเข้าใจง่ายมากกว่าด้วย

เช่นคนเยอรมัน มักจะอ่าน ตัว SCH ได้ตรงตัวมากๆ เช่นคำว่า
Schedule = เฉ่ - ดูล - (เลอะ) ออกเสียง LE แผ่วๆ
ไม่รู้ว่าที่เราฟังเพื่อนคนเยอรมันพูดอังกฤษแล้วฟังง่าย เพราะเรากำลังเรียนภาษาเยอรมันด้วยรึปล่าว แต่คิดว่าดูฟังแล้วเข้าใจง่ายดี

ทั้งนี้ทั้งนั้น ที่เรามาตั้งกระทู้ เราแค่อยากรู้เฉยๆค่ะ เพราะเขาถึงขั้นหัวเราะคำว่า Fast ที่เราพูด แล้วสอนให้เราพูดคำว่า Fast เป็น พา - สึ คำว่า Father เป็น พา - เทอ - รึ

เราไม่ได้มั่นใจว่าเป็นครูสอนเด็ก รร นานาชาติแล้วจะมั่นใจสำเนียงตัวเองค่ะ ไม่ได้คิดว่ามันถูก100% อมยิ้ม08เพราะยังมีบางคำที่ทุกวันนี้เรายังพูดไม่ได้ซักทีเพราะเราติดสำเนียงอาจารย์ไพรเวตที่เป็นคนรัสเซียเพราะค่อนข้างสนิทกับอาจารย์ เรามักจะชอบผันลิ้นเยอะๆเวลามีตัว R หรือเผลอออกเสียงตัว O เป็น อง ตลอด เราพูดคำว่า Three ผันลิ้นแรงมาก และปรับค่อนข้างยาก เราพูดว่า ต(รร)รี - ท่ามส์ เราพูดคำว่า Metrotome ว่า เม- โตร - นม บ่อยมากๆ เม่าเหม่อ

หรือมี คห. นึงบอกว่าเจอคนอินเดียไม่ งง หรอ ก็ เอาตรงๆแรกๆงง มากค่ะ55 แต่คนอินเดียที่เราเคยเจอจากการไปเรียนแลกเปลี่ยนช่วงปิด Summer ตอนมหาลัย แต่ละคนใจเย็นและมีความอดทนมากๆในการพยายามทำให้เราเข้าใจค่ะ อันนี้ยอมรับมาก ไม่รู้ว่าเป็นทุกคนมั้ย เช่นถ้าเขารู้ว่าเราไม่เข้าใจที่เขาพูดเขาจะพยายามในการอธิบายสิ่งที่เขาพูดจนเราเข้าใจค่ะ อันนี้จากที่เจอตอนเรียนแลกเปลี่ยนนะคะ ไม่เคยไปเที่ยวอินเดียซักทีแหะๆ แต่ที่แน่ๆ เขาไม่หัวเราะสำเนียงของเราและพยายามสอนว่าสำเนียงที่ถูกต้องเป็นแบบที่เขาพูดค่ะ เขาแค่เข้าใจว่าทั้งเราและเขามาจากคนละประเทศ มาจากคนละวัฒนธรรม การออกเสียง วรรณยุกต์ ตัวสะกดไม่เหมือนกันแน่นอนค่ะ เพราะงั้น ทั้งเราและเขาต่างไม่เคยนั่งหัวเราะหรือพยายามยัดเยียดว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันถูก เพราะทั้งเราทั้งเขาต่างพยายามด้วยกันทั้งหมดที่จะพยายามออกเสียงให้คล้ายที่สุดเท่านั้น

เอาตามตรง ทุกวันนี้ถ้าเราสอน นักเรียน ที่ใช้ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาแม่ และอยู่ม.ปลาย เราพูดตั้งแต่ครั้งแรกๆที่สอนเลยว่า

"เราไม่ได้พูดภาษาอังกฤษได้ชัดเจนหรือออกเสียงถูกต้องทุกคำ เพราะฉะนั้น ถ้าเราพูดหรือออกเสียงผิด นักเรียนสามารถบอกได้ตลอดว่าเราออกเสียงผิด และแก้เป็นการออกเสียงที่ถูกให้เราได้ "
เราไม่ได้มองว่าเสียหน้าเลยแม้แต่น้อยค่ะ เรามองว่า อาจจะมีอีกหลายคำที่เราไม่รู้ตัวว่าตัวเองออกเสียงผิดมาตลอด และเราไม่อยากที่จะทำผิดซ้ำๆไปทั้งชีวิตค่ะ เพราะฉะนั้น เราคือครูที่ให้ความรู้เรื่องดนตรีค่ะ ไม่ใช่ครูสอนภาษา ดังนั้น เราไม่อายที่ภาษาหรือสำเนียงตัวเองผิด แค่ต้องรู้ว่าผิดตรงไหนและแก้อย่างไรเท่านั้นค่ะ

ที่เราถามว่า ส่วนใหญ่คนเกาหลีพูดสำเนียงแปลกๆเขารู้กันรึปล่าวนั้น เป็นเพราะว่า เขาต่างมองว่าสำเนียงของทั้งเรา และเพื่อนที่เป็นคนจีน และคนฟิลิปินส์(ไปเที่ยวเกาหลีด้วยกัน) "ตลก" ค่ะ เพียงเพราะว่า เราและเพื่อนอีกสองคนไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เขาสื่อสารออกมาได้ และพูดกันคนละสำเนียงเท่านั้น เอาง่ายๆคือ ทุกประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ ต่างเข้าใจดีว่า ตัวเองไม่ได้พูดออกมาได้ตรงตามเจ้าของภาษาจริงๆ 100% แต่สามารถเข้าใจและสื่อสารกันได้ และพร้อมที่จะเรียนรู้ในการปรับปรุงการออกเสียงให้ถูกเรื่อยๆ ซึ่งจุดเริ่มต้นก็คือ รู้ว่าตัวเองผิด หรือถูกเพื่อที่จะปรับปรุง แก้ไขและสามารถสื่อสารกับชาติอื่นเข้าใจได้ค่ะ ซึ่งทั้งเราและเพื่อนอีกสองคน คนละประเทศ คนละเชื้อชาติ ไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดออกมาได้ค่ะ
=แก้คำผิดค่ะ=
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่