ผมเป็นคนที่ชอบกลัว กลัวไปหมดทุกๆเรื่อง ในบางๆเรื่องมันดีแก่ตัวเองแท้ๆ เช่น
1.ไม่กล้าหัดขับรถ เห็นคนอื่นหัดขับ แต่ทำไม่ผมรู้สึกว่าผมกลัว เวลาเขาจะสอน ผมพยายามเบี่ยงหนีตลอด ทั้งๆทึ่มันดีกับตัวเอง เกลียดตัวเองมาก
2.ไม่กล้าไปซื้อกาแฟในอเมซอน กลัว อาย เข้าไปแล้วซื้อไม่เป็น
3.ไม่กล้าไปหาหมอ คลีนิค โรงพยาบาลคนเดียว ไม่ค่อยชอบเวลาออกไปเจอคนอื่นๆ ที่ๆคนเยอะ
4.และอันสุดท้าย ไม่กล้าทำผิดพลาดต่อหน้าคนอื่น(เดี๋ยวคนอื่นหาว่าเราไม่เก่ง)
  ข้อสุดท้าย มันเลยทำให้ผมขาดสมาธิเวลาทำงานมากๆ ตอนที่คนรู้จักหรือ รุ่นน้องมาดู มันทำให้ผมขาดสมาธิ ฟุ้งซ่าน 

และอีกอย่างคือ ผมชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากไปมั้ยครับ เช่น
ประมาณว่า สมมุติว่าเราไปแก้ทรงผม ทั้งๆที่เราพึ่งตัดไปเมื่อวาน แต่เรากลับไม่กล้าไป เพราะกลัวเจ้าของร้านด่า มาทำไมหลายรอบ ,ของที่เราซื้อมาแลัวเสียจะไปเปลี่ยน ไม่กล้ากลัวโดนด่า ไม่กล้าโกหกคนอื่นๆ ไม่กล้าออกความคิดเห็นตัดหน้าคนอื่น ไม่กล้าไปปะยางร้านเดิม(เดี่ยวเขาหาว่ามรึ*มาบ่อยจัง) ไม่ชอบให้คนอื่นนินทา อารมณ์เหมือนไม่ชอบให้คนอื่นนินทา หรือด่าเราลับหลัง จนผมเป็นคนไม่กล้าทำอะไรเลย ฟังดูเหมือนผมเป็นคนไม่ชอบให้ใครมานินทา ด่าลับหลัง ทำไมผมสังเกตุคนอื่นไม่เห็นเขาจะมีผลกระทบอะไรเลย แต่ทำไมสำหรับผมมันเรื่องใหญ่มากๆ เวลาโดนด่านินทา มันกระทบจิตใจ
แบบผมเข้าข่ายเป็นโรคอะไรครับ มีแนวคิดวิธีแก้ยังไงครับ