🍦บทเพลงที่กล่าวถึงการ​ "ขอบคุณ" และ​ "ขอโทษ"

ตอนเที่ยงๆ​ แดดเปรี้ยงๆ​ นะเจ้าคะ

วันนี้ป้าเขียวเหลวไหลนิดนึง... มาช้า... เอ๊า... เริ่มเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน​ โจทย์ของป้าเขียววันนี้จะมี​สองหัวข้อ​ มันก็มีที่มาที่ไปเหมือนเช่นทุกครั้งนะคะ​ กระทู้ของป้าเขียวก็มักจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของป้าเขียวเอง... แล้วเชื่อมโยงไปหาบทเพลงเสมอ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เข้าเรื่องเลยก็แล้วกันเนอะ...จากโจทย์​ที่กล่าวมาข้างต้นมันก็มีที่มา... เนื่องจากเมื่อคืนป้าเขียวไปอ่านเจอ​ คห.​ หนึ่งจากกระทู้ที่ป้าเขียวตั้งไว้​ ซึ่งไ่ด้เกิดมีการเข้าใจผิดกัน​ และมีน้องผู้ชายคนหนึ่งได้มากล่าวคำขอโทษแล้ว​ ขอโทษหน้าบอร์ด​ด้วย​ แมนมากครับ... กล้าทำก็ต้องกล้ารับ... นี่แหล่ะลูกผู้ชาย พวกพี่ๆ​ และป้าเขียวยินดีและไม่ถือโทษโกรธครับ​ เพราะผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด​ รู้จักแก้ไขเราก็ต้องให้อภัยจริงม่ะ​ ป้าเขียวรู้ว่าน้องคงจะไม่รู้จุดประสงค์ของการตั้งกระทู้ของป้าเขียว​ ป้าเขียวไม่ได้มาตั้งกระทู้สนทนาเพื่อเรียกแขกหรือเรียกร้องความสนใจใดๆ​ มันมีที่มาคือ​ ก่อนหน้านั้นป้าเขียวก็มาเล่นพันทิปแบบคนทั่วๆ​ ไปนี่แหล่ะ​ ตอบ​กระทู้ตามความคิดของมนุษย​์ป้า​คนหนึ่ง... จนมาวันหนึ่งป้าเขียวได้ไปตอบกระทู้ของน้องผู้ชายคนหนึ่ง​ และ​ใน​ คห.​ ของป้าเขียว​ก็ได้มีน้องผู้ชายอีกคนหนึ่งมาตอบกลับ​ แล้วเราก็โต้ตอบกันไปมา​ ถือว่า​ คห.​ นั้นยาวพอสมควร​ และป้าเขียวก็ยังไม่ได้กล่าวคำว่า​ ขอโทษ กับเจ้าของกระทู้เลยที่ได้ไปรบกวนและสร้างความรำคาญให้​ ถ้าน้องผู้ชายคนนั้นผ่านมาและได้อ่านกระทู้นี้​ ป้าเขียวขอบอกว่า​ ขอโทษนะคะ คือขอกล่าวหน้ากระทู้ตัวเองเลย​ เพราะก็รู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน​ และนี่คือที่มาของการมาตั้งกระทู้เอง​ หลังจากนั้นป้าเขียวกับน้องๆ​ กลุ่มนั้นเราก็เป็นเพื่อนกัน​ พูดคุยหยอกล้อกัน​ จนวันหนึ่งป้าเขียวตัดสินใจตั้งกระทู้สนทนาโดยเล่าเรื่องราวและเอาบทเพลงเข้ามาพูดคุยกัน​ เพราะการจะให้พูดคุยกับคนที่เราไม่เคยเห็นหน้าและไม่ได้รู้จักกันมาก่อน... เราก็ไม่รู้จะเริ่มการพูดคุยตรงไหนจริงม่ะ

ทีนี้กระทู้ของป้าเขียวเป้าหมายคือตั้งกระทู้ไว้พูดคุยกันในกลุ่มชาวแก๊งค์​ซ่าพาเสียวของเรา... เพื่อจะได้ไม่ไปรบกวนกับกระทู้ผู้อื่น... เรื่องที่พูดคุยจะเป็นการพูดคุยแบบเปิดใจกันเกี่ยวกับชีวิตของพวกเรา​ ในวันแรกๆ​ ป้าเขียวก็เคยพูดไว้แล้วกระทู้ของเราไม่ได้มีสาระอะไร​ อยากมาอ่านก็อ่าน​ อยากมาร่วมแจมด้วยพวกเราก็ยินดีต้อนรับค่ะ​ แต่ถ้าไม่พอใจมองแล้วดูไร้สาระ​ กรุณาเชิญไปกระทู้ที่ชอบที่ชอบนะเจ้าคะ

สำหรับกระทู้ของป้าเขียวมันจะมีเรื่องราวเปรียบเทียบให้ข้อคิดเตือนสติบ้างเล็กน้อย​ การจะให้ไปบอกกล่าวติเตือนคนที่เราไม่รู้จัก​ มันก็คงไม่เหมาะ​สม ฉะนั้นแล้วแต่คนที่อ่านว่าจะคิดเห็นเช่นไรกับมุมมองของมนุษย​์ป้าคนนี้

สำหรับคำว่า​ ขอโทษ มันก็พึ่งมาเจอกับเหตุการณ์​เมื่อวานอีก​ครั้ง คือพวกเราไปเล่นที่กระทู้ท่านหนึ่งแบบเมามัน... จนลืมไปว่าอาจจะรบกวนและสร้างความรำคา​ญ​ให้กับเจ้าของกระทู้​ ป้าเขียวก็ต้องขออภัย​ และ​ ขอโทษไว้​ ณ​ ที่นี้ คิดว่าต่อไปพวกเราคงจะไม่รบกวนกระทู้คนอื่นแบบพร่ำเพรื่อ​ พวกเราขออยู่ในพื้นที่ของเรา​ สำหรับคนที่อยากเข้ามา​ แอบอ่านด้วยความสอดรู้สอดเห็น ว่าพวกเราเป็นเช่นไร​ เชิญตามสบายนะเจ้าคะ​ เพราะกระทู้ของป้าเขียวคือบ้านสำราญจิตสำหรับเดอะแก็งค์​ เพื่อสร้างรอยยิ้ม​ และเสียงหัวเราะให้เกิดขึ้น​ จริงๆ​ เราได้สมาชิกเพิ่มมาร่วมแจม​ ซึ่งมาจากคนที่ตามอ่านสิ่งที่พวกเราพูดจาหยอกล้อกัน​ จนเราได้กัลยาณมิตร​ที่ดีเพิ่มขึ้น​ และพวกเรายินดีต้อนรับสำหรับท่านที่อยากมาพูดคุยหยอกล้อ​ หรือแบ่งปันบทเพลง​ หรือเรื่องราวต่างๆ​ นะคะ

อาจจะมีคนสงสัยว่าทำไมป้าเขียวถึงติดแท็กห้อง​ บางรัก และห้อง​ เฉลิมกรุง เพราะป้าเขียวเคยพูดไว้ตั้งแต่แรกๆ​ แล้วว่าความรักไม่จำเป็นต้องเป็นความรักฉันท์​ชู้สาวเท่านั้น​ ความรักแบบพ่อแม่​ พี่น้อง​ เพื่อนฝูง​ หรือลูกหลาน​ มันก็คือความรักเหมือนกัน​ สำหรับในกรณีของป้าเขียวเป็นความรักให้กับเพื่อนมนุษย์​ด้วยกัน​ เราจริงใจให้ใครเราก็จะได้กัลยาณมิตร​ที่ดีกลับมาเช่นกัน​ และห้อง​ เฉลิมกรุง ก็เพราะว่ามันมีบทเพลงมาเกี่ยวข้องนะค่ะ

สำหรับคำว่า​ ขอบคุณ ก็มีที่มาที่ไปเช่นกัน​ คือเมื่อหลายเดือนก่อนป้าเขียวไปอ่านเจอ​ คห.​ หนึ่ง​ ที่พี่ผู้ชายคนหนึ่งพูดเชิงตัดพ้อว่าเวลาตอบ​ คห.​ บางกระทู้​ แล้วเจ้าของกระทู้ไม่มีการตอบกลับหรือแสดงสิ่งใดๆ​ เลย... ข้อนี้ป้าเขียวเห็นด้วย​ เพราะในเมื่อมี​ ผู้ส่งสาร มันก็ต้องมี​ ผู้รับสาร จริงม่ะ​ ในกรณีนี้ก็เช่นกัน​ ในเมื่อเราถามไป​ และมีคนตอบกลับทำไมเราไม่กล่าวคำว่า​ ขอบคุณ เช่นการรับของจากผู้อื่นก็เช่นกัน​ เราจะยื่นมือรับโดยไม่พูดคำใดๆ​ เลยงั้นหรือ​ ไม่งั้นคงไม่มีคำว่า​ มารยาท จริงม่ะ​ ป้าเขียวเป็นคนหนึ่งที่จะพยายามตอบทุก​ คห.​ ก่อนหน้านั้นอาจจะไม่เคยคิดถึงจุดนี้​ แต่พอไปอ่านเจอ​ คห.​ ของพี่ผู้ชายคนนั้นมันคือความจริง​ ต่อให้เราบอกว่าเราเป็นคนดี​ มีมารยาท​ แต่อย่าลืมว่านี่ก็คือมารยาทที่พึงควรกระทำเช่นกัน​ การส่งสารของเรา​ ณ​ ที่แห่งนี้มันผ่านทางตัวอักษร​ การตอบกลับเราก็สามารถทำได้​เช่นกัน ไม่งั้นพันทิปคงจะไม่ทำ
ขึ้นมาหรอกมั้ง...
สำหรับกระทู้ของป้าเขียวเอง​ บาง​ คห.​ อาจจะตอบช้า​ เพราะป้าเขียวต้องเปิดฟังบทเพลงนั้นก่อน​ ในเมื่อแต่ละ​ คห.​ พยายามหาบทเพลงส่งลิ้งค์มาให้​ มันก็ใช้เวลาแล้ว​ เราก็ต้องรับฟังไมตรีที่ท่านหยิบยื่นมาให้​ด้วย และตอบกลับคำว่าขอบคุณเสมอนะคะ​ ไม่ได้เลือกที่รักมักที่ชัง​ หรือเลือกตอบ​ อย่างน้อยแสดง​ ครส.​ ก็ยังดีเนอะ

ป้าเขียวร่ายมาซะยาวคือที่มาที่ไปของบทเพลงที่จะแบ่งปันวันนี้นะเจ้าคะ

ป้าเขียวเปิดบ้านให้เม้าส์​มอยแล้วนะเด็กๆ..