💝บทเพลงในใจที่อยากมอบให้ใครสักคน💝

กระทู้สนทนา

ตอนสายๆ กับวันที่แสนจะวุ่นวายของมนุษย์แม่นะเจ้าคะ

สำหรับวันนี้ป้าเขียวก็จะมาเม้าส์มอยเรื่อง ความในใจ กันดีกว่าเนอะ หลายๆ ท่านคงจะมีอะไรในใจที่เก็บไว้อยู่คนเดียวเงียบๆ ประมาณว่า

ฉ้านนน... ไม่อยากให้ใครรับรู้... เพี้ยนเสียงสูง

ตัวป้าเขียวเองก็มีเรื่องที่ไม่อยากพูดหรือเล่าให้ใครฟัง คือจะเก็บมันไว้ให้มันตายไปกับเราเลยทีเดียว แต่บางเรื่องก็อยากจะมาแบ่งปันมุมมองด้านหนึ่งที่ป้าเขียวกำลังสัมผัสอยู่ เผื่อมีหลายๆ ท่านคอเดียวกันจะได้มาเม้าส์มอยกันได้

เพี้ยนไม่อยากจะเล่า

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ช่วงนี้มนุษย์แม่รู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน... เหนื่อยกับความบ้าๆ บอๆ ของตัวเองยังไม่พอ นุ้นน... เรื่องคนรอบตัวอีก ช่วงนี้ป้าเขียวเหนื่อยใจกับยัยตัวเล็กของป้าเขียวนิดนึง คือป้าเขียวเห็นน้องเรียนหนัก ดูน้องเครียดๆ กับการสอบระหว่างภาคที่พึ่งเสร็จสิ้นเมื่อวาน วันนี้ก็ต้องติวเพื่อเตรียมตัวทดสอบ O-Net อี๊กกก... บางทีคนเป็นแม่นั่งมองลูกสาวตัวเองไม่สบายใจ เราก็ทุกข์ใจด้วยอ่ะนะ แต่บางเรื่องเราก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก ก็ได้แค่ปลอบใจ และให้กำลังใจ จะให้มนุษย์แม่มาสอนทุกวิชา ความรู้เท่าหางอึ่งแบบป้าเขียวก็คงทำไม่ได้ ป้าเขียวเคยคิดในเรื่องเกี่ยวกับการศึกษาและความรู้อ่ะนะ แต่ก่อนป้าเขียวคิดว่าป้าเขียวเรียนจบ แล้วมีงานทำ ชีวิตการศึกษาและเรียนรู้ของเรามันจะจบแค่นั้น... แต่ไม่เลย ทุกวันนี้มันมีอะไรหลายๆ อย่างให้เรียนรู้อีกเยอะแยะ ป้าเขียวจะยังคงยืนยันความคิดของตัวเองว่าอาบน้ำร้อนมาก่อน แล้วสิ่งที่ป้าเขียวคิดคือสิ่งที่ถูกต้อง บางครั้งมันไม่ใช่ หลายๆ อย่างคนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ และพยายามปรับตัวเองให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมปัจจุบันด้วยอ่ะนะ

ตอนนี้ป้าเขียวเหมือนตัวเองต้องมีสองร่าง ร่างที่หนึ่งคือร่างที่เป็นตัวตนของป้าเขียวที่มีความคิดตามวัยของป้าเขียว และร่างที่สอง ที่ป้าเขียวต้องปรับโหมดตัวเองมาเป็นเด็กวัยรุ่นวัย 12-13 อีกครั้ง การเรียนรู้ก็เช่นกันป้าเขียวต้องเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตแบบวัยของตัวเอง และยังต้องมาศึกษาของวัยรุ่นอีก ว่ามีความรู้สึก ความต้องการแบบไหน ถ้าเทียบว่าชีวิตคนเราเหมือนเลข 1 ถึง 10 ตอนนี้ป้าเขียวเดินอยู่ที่เลข 4 ซึ่งจะเป็นครึ่งหนึ่งของชีวิตแล้ว แต่ป้าเขียวต้องย้อนกลับมาเรียนรู้ช่วงชีวิตของเลข 1 อีกครั้ง ทุกตัวเลขไม่สามารถใช้กฎเกณฑ์เดิมๆ ในการดำเนินชีวิต มันมีความผันแปรตามสภาพแวดล้อมปัจจุบัน เราก็ต้องปรับตัวเองตาม เอาเป็นว่าป้าเขียวต้องมานั่งอ่านหนังสือและทำความเข้าใจกับมันอีกครั้ง เพื่อพยุงหนึ่งชีวิตให้ไปถึงฝั่งอย่างปลอดภัย
เพี้ยนสะอื้น

พรุ่งนี้ยัยตัวเล็กก็มีสอบแข่งขันทางวิชาการอีก คืออาทิตย์นี้เต็มแม็กกับเรื่องการเรียน บางทีก็สงสารลูกอ่ะนะ ถามว่าน้องเค้าพร้อมกับการสอบไหม ป้าเขียวตอบได้เลยเต็มปากว่าไม่พร้อม แต่น้องก็ต้องทำมัน ผลที่ออกมาเป็นเช่นไรป้าเขียวไม่เคยคาดหวัง เพราะถ้าเค้าทำเต็มที่แล้ว นั่นก็คือความสามารถของเขาเอง ผิดถูกเขาต้องรู้เอง และต้องปรับปรุงตัวเอง บางทีถ้าไม่เคยล้ม เราก็ไม่มีทางที่จะพยายามเพื่อลุกขึ้นยืนให้มั่นคงกว่าเดิม... บทเรียนที่ผ่านมามันจะสอนเราเองว่าควรทำเช่นไร

วันนี้อาจจะเป็นวันหยุดของใครหลายๆ คน ป้าเขียวก็ขอให้เติมเต็มความสุขของตัวเองกันให้เติมที่เลยเนอะ... สำหรับคนที่ทำงานก็ขอให้สู้ๆ นะเจ้าคะ ไม่งั้นคำนี้มันคงจะไม่มี ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน
พาพันไฟท์ติ้ง