คือฉันคนกับแฟนมา2ปี (แฟนเราเป็นทอม) ตลอด2ปีคืออยู่ด้วยกัน เราทะเลาะกันตลอดที่คบกันมาหลังจากผ่าน3เดือนแรก เขาเป็นคนที่แคร์คนรอบข้างเขาทุกคนค่ะ ซับพอร์ตทุกคนประมาณว่ากับเพื่อนเต็มที่ กับเราที่เต็ม อยู่บ้านเขาใช้เราทำนั้นนี้ทุกอย่าง เราก็ทำนะคะ ไม่ว่าซักผ้า กวาดห้อง ถูห้อง ตักข้าวรินน้ำล้างจาน และเราก็ช่วยเหลือครอบครัวเขาทุกอย่างไม่ว่าเขาใช้อะไรเราก็ทำให้หมด (เพราะคิดว่ามันคือหน้าที่อะ) ส่วนเขานั้งเล่นเกม แต่เวลาเราต้องการความช่วยเหลือกับได้รับการปฏิเสธแต่ถ้ากับเพื่อนโทรปุ๊บไปปั๊บ ไกลเท่าไหนไป นานแค่ไหนไป กับเราขอแค่พาไปซื้อยาพ้น (เราเป็นหอบ) กับบอกให้เราค่อยๆหายใจ ร้านยาปิดหมดแล้ว เราบอกร้านยา24ชั่วโมงมีอยู่ตรงนี้ เขาบอกขี้เกียจแล้ว ประมาณนี้
เราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆค่ะ เช่นพูดไม่เข้าหู น้อยใจ หรือถามแล้วไม่ตอบ พอได้เริ่มทะเลาะกันจนมันแรงขึ้นแรงขึ้น เสียงดังมากขึ้น พูดจาไม่เกียรติกัน ไล่เราออกจากบ้าน แต่เราเป็นคนอดทนอะ ยอมทุกอย่างขอแค่ได้อยู่กับเขา แต่ตอนนี้พอเราทะเลาะกัน เราเว้นช่องว่างให้เขา เรากลับมาอยู่ในที่ของเรา มันเหมือนเราจมอยู่กับความรู้สึกคนเดียวทั้งๆที่เขาไปนั้นนี้ทำอะไรแบบมีความสุข โดยที่ไม่นึกถึงเราเลย ซึ้งปกติเวลาอยู่ด้วยกันเขาออกไปเที่ยวไหนก็ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้วเพราะเขาไม่อยากให้เราไปกวนเวลาเที่ยวหรือทำอะไรที่เราไม่ได้ไปด้วย แค่รออยู่บ้านก็พอ แต่ถ้าเราโทรไปเขาจะบอกไม่ว่าง อยู่กับน้องช่วยน้องซื้อของ อยู่กับเพื่อนเที่ยวกับเพื่อนอยู่ ซึ่งมันเหมือนเราไม่ได้อยู่ในสายตาเขาเลยไม่ว่าจะตอนดีกันหรือทะเลาะกัน ซึ่งมันต่างจากเราที่เขาแต่นึกถึงเขาต้องทำนู่นนั้นนี้ให้ อยากได้อะไรก็จำและหาซื้อมาให้
คิดฉันคิดว่าคู่เรามันเปลี่ยนได้อะค่ะ แต่อีกคนเขาว่ามันเหมือนเส้นขนานไปแล้ว ฉันเลยยังงงกับความรู้สึกที่ 2วันก่อนยังบอกรักพูดจาดี แต่พอทะเลาะก็เปลี่ยนเป็นอีกคนโทโหร้ายตะคอกใส่ พูดจาทำร้ายกัน ใจนึงเราอยากปล่อยนะ แต่ใจนึกก็อยากรั้ง ฉันควรทำยังไงกับความสัมพันธ์ที่เราเป็นแฟนกัน แต่ไม่ได้รับการดูแลในฐานะแฟนที่ดี เราควรแก้ไขใหม่ หรือ ฉันต้องมูฟออกมา
ฉันควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้
เราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆค่ะ เช่นพูดไม่เข้าหู น้อยใจ หรือถามแล้วไม่ตอบ พอได้เริ่มทะเลาะกันจนมันแรงขึ้นแรงขึ้น เสียงดังมากขึ้น พูดจาไม่เกียรติกัน ไล่เราออกจากบ้าน แต่เราเป็นคนอดทนอะ ยอมทุกอย่างขอแค่ได้อยู่กับเขา แต่ตอนนี้พอเราทะเลาะกัน เราเว้นช่องว่างให้เขา เรากลับมาอยู่ในที่ของเรา มันเหมือนเราจมอยู่กับความรู้สึกคนเดียวทั้งๆที่เขาไปนั้นนี้ทำอะไรแบบมีความสุข โดยที่ไม่นึกถึงเราเลย ซึ้งปกติเวลาอยู่ด้วยกันเขาออกไปเที่ยวไหนก็ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้วเพราะเขาไม่อยากให้เราไปกวนเวลาเที่ยวหรือทำอะไรที่เราไม่ได้ไปด้วย แค่รออยู่บ้านก็พอ แต่ถ้าเราโทรไปเขาจะบอกไม่ว่าง อยู่กับน้องช่วยน้องซื้อของ อยู่กับเพื่อนเที่ยวกับเพื่อนอยู่ ซึ่งมันเหมือนเราไม่ได้อยู่ในสายตาเขาเลยไม่ว่าจะตอนดีกันหรือทะเลาะกัน ซึ่งมันต่างจากเราที่เขาแต่นึกถึงเขาต้องทำนู่นนั้นนี้ให้ อยากได้อะไรก็จำและหาซื้อมาให้
คิดฉันคิดว่าคู่เรามันเปลี่ยนได้อะค่ะ แต่อีกคนเขาว่ามันเหมือนเส้นขนานไปแล้ว ฉันเลยยังงงกับความรู้สึกที่ 2วันก่อนยังบอกรักพูดจาดี แต่พอทะเลาะก็เปลี่ยนเป็นอีกคนโทโหร้ายตะคอกใส่ พูดจาทำร้ายกัน ใจนึงเราอยากปล่อยนะ แต่ใจนึกก็อยากรั้ง ฉันควรทำยังไงกับความสัมพันธ์ที่เราเป็นแฟนกัน แต่ไม่ได้รับการดูแลในฐานะแฟนที่ดี เราควรแก้ไขใหม่ หรือ ฉันต้องมูฟออกมา