ควรจัดการกับมันยังไงดี?

เราเป็นคนนึงที่ร่าเริง สนุกๆฮา ออกจะเป็นคนตลกๆกวนๆด้วย เป็นคนไม่ค่อยคิดอะไร แต่พอโตขึ้นเราเริ่มรับรู้ปัญหาหลายๆอย่าง เราโดนที่บ้านเราว่าเราบ่อยมากๆชอบเปรียบเราว่าทำไมไม่ทำแบบนั้น เราโดนแบบนี้มาตลอดแหละเชื่อมั้ย มันอาจจะดูน้อยมากๆสำหรับบางคนแต่กับเรามันไม่ใช่เราแอบร้องไห้กับคำพูดแบบนี้บ่อยมาก เขาบอกเขาหวังดีกับเราถ้าไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่จะไม่ได้ดี เราฟังมันมาตลอดจนวันนึงเราทนไม่ไหวเราเอาคัตเตอร์กรีดแขนตัวเองเพราะเจ็บปวดกับอะไรแบบนี้ คำดูถูก คำซ้ำเติม สารพัดที่จะเอามาพูดกับเราเหมือนเราต้องใข้ชีวิตตามที่เขาบอกทุกวันนี้ทำอะไรเราท้อมาก เหมือนที่ไม่ใช่เพื่อตัวเองเลย เราไม่อยากเจอใครไม่อยากไปไหนมาไหนเราท้อเราเหนื่อยไปหมดแค่เราผิดหวังกับตัวเองก็แย่จะตายเขายังมาบอกว่าเขาก็ผิดหวังกับเราอีก เราไม่สามารทำอะไรได้เลยเราแค่อยากจะอธิบายเขาก็ว่าเราเถียง ว่าเราเนรคุณ เราเคยคิดนะว่าทำไมเป็นเรามันแย่จังวะทำไมเราต้องเป็นคนที่โดนอะไรแบบนี้ จนมันมากขึ้นจากเด็กคนนึงที่ร่าเริงเราก็เป็นคนเก็บตัว นิ่งขึ้น เราพยายามคิดในแง่บวกมาตลอด พยายามในใจเย็น แต่เหมือนไม่ช่วยอะไร เราอยู่แบบอึดอัด ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลย มันบั่นทอนไปหมด เราท้อไปหมดแล้วได้แต่ร้องไห้ มีใครพอแนะนำให้เราได้บ้างมั้ย? 555555 แย่จริงๆอ่ะ