วิธีการเข้าสังคมให้ง่าย?

เป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าสังคมค่ะ..ไม่ชอบยิ้มมาตั้งแต่เด็กๆไม่ค่อยมีเพื่อนถ้าสนิทมากๆอย่างน้อยแค่คนสองคนไม่มีอะไรดีไม่มีค่าในสายตาคนอื่นๆชอบทำหน้านิ่งๆคนอื่นก็ว่าโกธรทั้งๆที่ไม่ได้โกธรหรือเคียดแค้นอะไรไม่รู้สึกรู้สาอะไรไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชาวบ้านเค้าเลย..ทั้งๆที่รับรู้และรู้สึกได้แค่ไม่รู้ว่าควรทำยังไง..แม่ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับน้อง(ลูกของป้า)อยู่บ่อยๆว่าเราไม่ชอบเข้าสังคมแตกต่างกับน้องเหมือนฟ้ากับเหวน้องเป็นคนร่าเริงเข้าสังคมได้ดีมากๆพูดเก่งหนูอยู่ด้วยแล้วมีความสุขพ่อกับแม่หนูก็เข้าถึงได้ง่ายเหมือนกันแล้วทำไมหนูถึงไม่มีความสุขแบบนั้นบ้างทำไมไม่เหมือนพ่อกับแม่บางทีก็รู้สึกว่าทำไมน้องดีกว่าเราแต่ก็ไม่คิดมากอะไรขนาดนั้นเพราะนิสัยคนเราไม่เหมือนกันอยู่แล้ว..แต่บางทีก็เก็บมาคิดคิดไปคิดมาก็คิดในแง่ลบบ่อยๆคิดบวกไม่ค่อยจะได้ซักเท่าไร..ตอนเด็กเกิดมาก็ไม่เคยได้สัมผัสคำว่าเพื่อนเลยไม่มีเด็กแถวนั้นอยู่กับแม่มาตลอดไปไหนมาไหนก็แม่ทำอะไรก็แม่..ไปทำบุญกับแม่บ่อยๆตอนเด็กๆพอโตมาก็ไม่รู้สึกอยากทำอย่างนั้นเลยไม่ใช่ว่าไม่นับถือศาสนาหรือดูหมิ่นอะไรแต่เพราะเหตุผลอะไรบางอย่างที่ไม่ทราบ..ตอนโตก็ต้องย้ายตามพ่อแม่กลับบ้านเกิดซึ่งนานๆทีพ่อกับแม่จะพากลับช่วงปีใหม่แต่ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่แบบจริงๆชุมชนเล็กมีเด็กๆแต่ก็ไม่ค่อยได้เล่นด้วยเพราะว่าพึ่งย้ายมาพร้อมกับความรู้สึกที่ไม่มีเพื่อนนั่นแหละ555..พออยู่มา​ตอนนี้ก็จะ​ 5-6​ ปีพร้อมความโตขึ้นเป็นวัยรุ่นแล้วความไม่มีเพื่อนก็ยังคงเช่นเดิมแต่ก็มีเพื่อนที่โรงเรียนด้วย...ที่แน่ๆก็คือหมู่บ้านเวลามีงานอะไรก็ต้องไปช่วยเช่นล้างจานเสิร์ฟน้ำอาหารแต่หนูก็ไม่ไปเพราะเหตุบางอย่างเพราะถ้าไปป้ายายน้าอาแถวนั้นเค้าก็มองว่าคนอย่างหนูไม่เคยทำอะไรแบบนี้แต่มาทำไม่ใช่เพราะความบังคับมันเหมือนเป็นการไม่ช่วยเหลืออะไรอ่ะค่ะอาจโดนนินทาได้เพราะเข้าใจแต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงปรับตัวไม่ได้....ทุกๆอย่างที่พิมพ์มาอาจจะงงนะคะอยากปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นไม่ใช่แย่ขึ้นหนูไม่รู้ควรทำไงดีเพื่อปัจจุบันและอนาคตแนะนำหรือติอะไรก็ได้ค่ะ