เมื่อก่อนพ่อแม่รับราชการครับ แต่พอแต่งงานกันแม่ลาออกมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว แรก ๆ ฐานะไม่ได้ลำบาก
พอมีทุนเดิมอยู่บ้าง มีบ้านมีรถ แต่พออยู่กันไปเริ่มกู้หนี้ยืมสิน หมุนเงิน จนไม่เหลือสักอย่าง ทั้งหนี้เก่าหนี้ใหม่รุมเร้า
ผมเรียนมหาวิทยาลัยครับ น้องสาวเรียนมัธยมค่าเทอมค่อนข้างแพง เพราะอยู่ห้องพิเศษด้วย
พ่อติดเหล้าหนัก เป็นเบาหวานไม่ทำอะไรสักอย่าง ดื่ม สูบ นอน อย่างเดียว บอกก็ไม่ฟัง แม่หาเงินคนเดียวครับ
แม่ต้องไปเป็นพี่เลี้ยง เลี้ยงลูกคนใกล้บ้าน ซึ่งเขาก็สับโขก ใช้งานเหมือนคนใช้ ค่าแรงแค่ 250 ต่อวันเท่านั้น
อายุก็มาก 50 กว่าแล้ว พอได้ประทังไปวันวัน ญาติก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรครับ
ผมเรียนปี 2 เองครับ พ่อมีแต่บีบบังคับให้ผมลาออก แม่ก็มีแต่กดดัน ดูถูกบ้าง ญาติก็อิจฉาริษยา
ส่วนน้องพ่อก็ตั้งเป้าให้เรียนแค่ ม.3 ไปเรียนเสริมสวย น้องเป็นเด็กดีครับ การเรียนดีตลอดน่าส่งเสริมไปไกลกว่านั้น
ทุกวันนี้ผมทำงานหาเลี้ยงตัวเองครับ เป็นนักร้องในโรงแรม เมื่อก่อนค่าแรงวันละ 500 เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจไม่ดี
จ้างอาทิตย์ละ 500 ไหนจะค่าเดินทาง เงินไม่พอครับขอทางบ้าน แม่ก็ยังมาขอผมเพื่อให้น้อง
กดดันผม ประชดประชันถ้าหมดปัญญาให้ไปขายตัว มันแย่มากครับชีวิต ไล่ผมไปทำงานรับจ้างทั่วไป
ค่าแรงไม่ถึง 300 นะครับในหัวเมืองที่ผมอยู่
ผมมีแฟนเป็นอาจารย์ครับ ต่างคณะแอบคบกันลับๆ แต่ก็ไม่กล้าขอความช่วยเหลืออะไรมาก
ทุกวันนี้เขาก็เลี้ยงข้าว เจอกันวันเว้นวัน ผมเป็นคนหน้าตาถือว่าดีระดับนึง ก็มีคนเข้ามาบ้างครับ
แต่คงไม่มีศักดิ์ศรีถ้าจะเป็นเด็กปรนนิบัติเพื่อความอยู่รอด ควรทำไงต่อดีครับ ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง
ไม่คิดว่าชีวิตตัวเองจะมาอยู่จุดนี้
มีปัญหาทางครอบครัว เหมือนแบกรับภาระคนเดียวขอปรึกษาครับ
พอมีทุนเดิมอยู่บ้าง มีบ้านมีรถ แต่พออยู่กันไปเริ่มกู้หนี้ยืมสิน หมุนเงิน จนไม่เหลือสักอย่าง ทั้งหนี้เก่าหนี้ใหม่รุมเร้า
ผมเรียนมหาวิทยาลัยครับ น้องสาวเรียนมัธยมค่าเทอมค่อนข้างแพง เพราะอยู่ห้องพิเศษด้วย
พ่อติดเหล้าหนัก เป็นเบาหวานไม่ทำอะไรสักอย่าง ดื่ม สูบ นอน อย่างเดียว บอกก็ไม่ฟัง แม่หาเงินคนเดียวครับ
แม่ต้องไปเป็นพี่เลี้ยง เลี้ยงลูกคนใกล้บ้าน ซึ่งเขาก็สับโขก ใช้งานเหมือนคนใช้ ค่าแรงแค่ 250 ต่อวันเท่านั้น
อายุก็มาก 50 กว่าแล้ว พอได้ประทังไปวันวัน ญาติก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรครับ
ผมเรียนปี 2 เองครับ พ่อมีแต่บีบบังคับให้ผมลาออก แม่ก็มีแต่กดดัน ดูถูกบ้าง ญาติก็อิจฉาริษยา
ส่วนน้องพ่อก็ตั้งเป้าให้เรียนแค่ ม.3 ไปเรียนเสริมสวย น้องเป็นเด็กดีครับ การเรียนดีตลอดน่าส่งเสริมไปไกลกว่านั้น
ทุกวันนี้ผมทำงานหาเลี้ยงตัวเองครับ เป็นนักร้องในโรงแรม เมื่อก่อนค่าแรงวันละ 500 เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจไม่ดี
จ้างอาทิตย์ละ 500 ไหนจะค่าเดินทาง เงินไม่พอครับขอทางบ้าน แม่ก็ยังมาขอผมเพื่อให้น้อง
กดดันผม ประชดประชันถ้าหมดปัญญาให้ไปขายตัว มันแย่มากครับชีวิต ไล่ผมไปทำงานรับจ้างทั่วไป
ค่าแรงไม่ถึง 300 นะครับในหัวเมืองที่ผมอยู่
ผมมีแฟนเป็นอาจารย์ครับ ต่างคณะแอบคบกันลับๆ แต่ก็ไม่กล้าขอความช่วยเหลืออะไรมาก
ทุกวันนี้เขาก็เลี้ยงข้าว เจอกันวันเว้นวัน ผมเป็นคนหน้าตาถือว่าดีระดับนึง ก็มีคนเข้ามาบ้างครับ
แต่คงไม่มีศักดิ์ศรีถ้าจะเป็นเด็กปรนนิบัติเพื่อความอยู่รอด ควรทำไงต่อดีครับ ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง
ไม่คิดว่าชีวิตตัวเองจะมาอยู่จุดนี้