ครูให้เขียนเรียงความ พ่อของฉัน เเต่ไม่ได้อยู่กับพ่อ

คือนี่เป็นผู้หญิงคนนึงที่ครอบครัวเเยกกัน ตั้งเเต่เด็กๆ พ่อกับเเม่ต่างมีครอบครัวไหม่ มาอยู่กับยายตั้งเเต่ยังจำความไม่ได้ อยู่กับครอบครัวทางฝั่งเเม่ตลอด ไม่ค่อยรู้จักครอบครัวทางฝั่งพ่อ เจอหน้าพ่อครั้งเเรกตอนจำความได้ยังติดตาอยู่เลย พ่อมาหาตอนเป็นพระ เป็นอะไรที่ติดตามากๆ หลังจากนั้นก็ติดต่อพ่อได้ปีละสองครั้งทางฝั่งนี้ก็ไม่ได้ห้ามให้ติดต่อกันได้ เเต่เราไม่มีเบอร์พ่อเพราะพ่อเปลี่ยนเบอร์บ่อยมาก เราเลยโทรไปที่อาม่า (ย่า)เเต่เค้าก็ไม่ค่อยชวนคุยเท่าไหร่พอเราไม่รู้จะคุยอะไรเค้าก็จะพูดว่า  มีไรอีกป่าวูดเเนวๆไม่อยากคุย เราเลยไม่รู้จะโทรไปทำไมเเละ เจอพ่อครั้งล่าสุดตอนป.6 พ่อมาหาที่โรงเรียนซื้อขนมมาให้ จนตอนนี้ก็ผ่านมา2ปี ที่ผ่านมาโรงเรียนให้เขียนถึง ในหลวง ร.9 ตลอด เเต่ปีนี้ให้เขียนถึงพ่อตัวเอง ตอนครูสั่งก็ไม่คิดอะไร เเต่มานั่งทำเเล้วไม่รู้จะเขียนอะไรอะ เราจะเขียนเเบบไหนดี  เฟคตามน้ำ หรือเอาตามความจริง

ใช้เเท็กผิดขอโทษด้วย