แต่งกลอนขอบคุณท่านวิทยากร

๐ สุนทรภู่ผู้กล่อม______โลกา ยินแต่เด็กเสภา________นิราศแพร้ว เป็นแบบบทท่องอา_____ขยานยิ่ง - ค่าเฮย อีกเพชรวรรณคดีแก้ว__ทั่วด้าวสรรเสริญ ฯ ๐ ดำเนินวารจบเบื้อง____เมถุน ยี่สิบหกระลึกคุณ_______ครุไซร้

๏ ขยับเข็ม เรียงร้อย ปักผืนผ้า          ด้วยลีลา จินตนา พาประสาน ผ่านมุ่นปุ่ม ปมไหม ใยตระการ        ละลานหลาก สีสัน พรรณ

ว่ากอดกระชับตอบรับแล้ว เสียงครางเบาแผ่วก็เลือนหาย กอดครั้งนี้ทุ่มสุ่มรักจากใจ เพราะเป็นกอดสุดท้ายที่ให้เธอ ความรู้สึกเจือจางเข้าร่างสิง ไม่ประวิงเวลาพาใจเผลอ ลอบผ่อนลมหายใจคล้ายละเมอ ลาก่อนะเธอคนหลาย

โอ้ขนมไทยในถาดมาดละไม หอมกลิ่นใบเตยไหวราวเชิญชวน ทั้งทองหยิบหยาดหยดรสเย้ายวน ละมุนชวนคิดถึงครัวเรือนไทย ทองหยอดวาววับดังทรัพย์สรวง ละลายล่วงถึงใจในรสหวาน ฝอยทองพริ้วดั่งเส้นไหมลมละมาน เคยประสานรักแท้

ผู้ประพันธ์คือคุณนภาลัย สุวรรณธาดา เห็นด้วยที่ว่าไม่ควรจัดงานวันเกิดคนจะกราบเท้าทำดีกับแม่ดีกว่าค่ะ

หิ่งห้อย... หิ่งห้อยน้อยรอนร้อนร่อนปีกฝัน เรืองอำพันท่ามราตรีพิศมัย สู่ท้องทุ่งจรุงพฤกษ์พงไพร เกาะยอดไหวใบข้าวราวสัญชาตญาณ จะหอบสร้อยร้อยวจีมีมนต์ขลัง อังบุหลันกลั่นหยาดดาวพราวผสาน กะจิดริดยิบย่อยรอ

                                  ................ ชื่อจึงใช้ ตามตำนาน “วัดตาลเดี่ยว” บ้านคร