นำกลอนวันเกิดวันแม่ในตำนานมาลงอีกที เราว่ากลอนนี้ดีที่สุดค่ะ

รบกวนพี่พี่ช่วยแต่ง concept Day of the Dead ของชาวเม็กซิกันจะเป็นการต้อนรับการกลับมาของญาติและบรรพบุรุษอันเป็นที่รักซึ่งได้ล่วงลับไปแล้ว อยากได้ประมาณสองบทค่ะ

สำหรับ เราชอบบทชมโฉมนางประแดะ ในเรื่อง ระเด่นลันได จำแม่นมาถึงทุกวันนี้ สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดั่งลูกยอ คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีด

๏ จะดูเพลิงแสดงแรง........แสดงแสงสว่างจ้า นิภาพาพินิจนา.................ระรุ่มร้อนสลอนกาย ฯ ๏ เสบียงเรียงวิบูลย์บาน......ภะตาหารก็เรียงราย หิรัญน้อยประดอยดาย.........อร่อยล้วนและชวนชิม ฯ ๏ ผลาหารก็หวา

แม่คนหนึ่ง เศร้าหมอง ร้องไห้หนัก เพราะเพื่อนมัก รุมด่า ว่าไม่สวย เธอกอดลูก น้ำตาไหล ใจระทวย ลูกจึงช่วย ปลอบใจ ให้แม่เลย แม่ถามลูก ตอบด้วย แม่สวยไหม ลูกตอบไว ตามจริง ทุกสิ่งเอ๋ย ใบหน้าแม่ แย่ห่วย ไม่ส

           ล่วงลุประมาณ                              กาลอนุกรม  หนึ่งณนิยม    &n

@ เชิญชวน ผองเพื่อน พูดคุย อยากลุย เรื่องไร ประเด็นไหน ขีดเขียน เสนอมา คราใด จากใจ จะจัดเต็ม ตามควร ครับผม

@ ประจงประเจิด ประดิษฐ์คำ มโนกระทำ สถานกาล ระลึกพระคุณ นิรันดร์ขาน มุมั่นจะสาน พระเมตตา

กฺลอน น. คำประพันธ์ ซึ่งแต่เดิมเรียก. คำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม  เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์ เฉพา

โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย