หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
💔🎭 ทิ้ง..💔🎭
กระทู้สนทนา
กลอนรัก
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
นักเขียน
ว่ากอดกระชับตอบรับแล้ว
เสียงครางเบาแผ่วก็เลือนหาย
กอดครั้งนี้ทุ่มสุ่มรักจากใจ
เพราะเป็นกอดสุดท้ายที่ให้เธอ
ความรู้สึกเจือจางเข้าร่างสิง
ไม่ประวิงเวลาพาใจเผลอ
ลอบผ่อนลมหายใจคล้ายละเมอ
ลาก่อนะเธอคนหลายใจ..
(มาแล้วค่ะ..มารับหน่อยยย..)
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
“ความฝัน พันธนาการความคิดอันบิดเบี้ยวของฉัน”
กลางรัตติกาลอันอ่อนโยน —สายหมอกละมุนคลอเคลียขอบหน้าต่างไม้เก่าฉันเอนกายลงบนหมอนแห่งความคิดปล่อยดวงใจให้ล่องไหลไปกับเสียงลมหายใจของโลก ในห้วงนั้น — ความฝันเข้ามาโอบกอดฉันอย่างแผ่วเบาเหมือนห
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
อาถรรพ์เรือนรัก
บทนำ ค่ำคืนหนึ่งในช่วงปลายรัชกาลที่ ๖ แสงจันทร์ริบหรี่ลอยเคว้งอยู่เหนือผืนน้ำคลองที่สงบนิ่ง บรรยากาศรอบด้านเงียบสงัดจนได้ยินเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรระงมอยู่ไกล ๆ และเสียงลมพัดต้องยอดไม้ไหวเบา ๆ สะท้อนเ
กิรติ
💖🌜🌟 เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว 🌟🌛💖
@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้นแอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่งเดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิงคราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิงสรรพสิ่ง นิ่ง
สมาชิกหมายเลข 6000048
เจน กูดดอลล์: หญิงสาวผู้อุทิศชีวิตให้กับการอนุรักษ์ลิงชิมแปนซี 🌿
ทุกอย่างเริ่มต้นในปี 1960 เมื่อเจน กูดดอลล์ วัย 26 ปี เดินเท้าเข้าสู่ป่าทึบในอุทยานแห่งชาติ Gombe Stream ประเทศแทนซาเนีย ด้วยสมุดบันทึก ความอยากรู้อยากเห็น และความมุ่งมั่นเพียงไม่กี่สิ่ง ในยุคที่ผู้หญ
เหมียวกุ่ย
O ใบไม้ .. ที่ร่วงหล่น .. O
0 ผ่านฝนจะเข้าหนาวอีกคราวแล้ว ให้พร่างแพร้วจำต้องขึ้นครองสมัย ชวาลาจะเวียนวกถึงอกใคร หรือหมองไหม้รอเผชิญ .. นั่น-เกินรู้ 0 จะถึงกาลไม้ปวง .. ใบร่วงหล่น ขณะหัวใจคน .. วกวนอยู่ รอสินะ .. รูปเห็นให้เอ็นด
สดายุ...
เสน่ห์ห้องยังคงอวลอวดเสน่ห์...
นานแล้วเอย ฉันเคยกลอนบ่ห่อนร้าง บัดนี้จางเลือนหายคลายอักษร ยากจะต่อกระชับคำลำนำกลอน สัมผัสแผ่วเบาอ่อนทอนกำลัง เสน่ห์ห้องยังคงอวลอวดเสน่ห์ ใหม่แลเก่าปนเปล้วนนามขลัง ใครเผลอพลัดผ่านมานะจังงัง เสพมนต์สั
ดุหยง
เงาของก้อนเมฆ
ก้อนเมฆสูงตระหง่านกลางฟ้าเย็นคล้อย ดูคล้ายภูเขาใหญ่ ที่ลอยขึ้นจากความว่างเปล่า เงาทาบเข้ามาห่มคลุมหัวใจอย่างเงียบงัน ราวกับโลกทั้งใบ กำลังบรรจงบอกเล่าถึงความเหงา ที่ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ ท้องฟ้าไม
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
***กระซิบรัก...ว่ารักเธอ***
https://www.youtube.com/watch?v=qG2QDB65auk Cr.Net & Youtube เสียงกระซิบ แผ่วแผ่ว แว่วเข้าหู สบตาดู อยู่ใกล้ ไยไกลหนอ กระเถิบมา ซบแ
ส่องแสงตะวันฉาย
O แววในดวงตา .. O
O ดูเลือดฝาดปาดแต้ม .. ทั้งแก้มหน้า เหมือนรอให้สายตาลองฝ่า .. หัก ดูเถิด .. แววตาพร้อมละม่อมพักตร์ เหมือนล้อมกักให้ละห้อย .. แต่คอยรอ O ปั่นป่วนด้วยลมตื่น .. โลมพื้นผิว- น้ำ, เมื่อริ้วเลือดซ่านด้วยหวา
สดายุ...
🌸🌸🌸 เสียงที่สัมผัสได้.. 🌸🌸🌸
https://www.youtube.com/watch?v=I4icsjc7pdc เสียงกระซิบแผ่วแล้วเราต้องจากกัน สะทกสะท้านเนิ่นนานวัน มันทุกข์จุกอกจนร้าวราน นั่งนับวันเมื่อเธอจากไป เสียงกระซิบแผ่วปานหูแว่ว จำได้แล้วย่อมรู้มาจากใคร คำ
Susisiri
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
กลอนรัก
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
นักเขียน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
💔🎭 ทิ้ง..💔🎭
ว่ากอดกระชับตอบรับแล้ว
เสียงครางเบาแผ่วก็เลือนหาย
กอดครั้งนี้ทุ่มสุ่มรักจากใจ
เพราะเป็นกอดสุดท้ายที่ให้เธอ
ความรู้สึกเจือจางเข้าร่างสิง
ไม่ประวิงเวลาพาใจเผลอ
ลอบผ่อนลมหายใจคล้ายละเมอ
ลาก่อนะเธอคนหลายใจ..
(มาแล้วค่ะ..มารับหน่อยยย..)