อยากหายไปจากโลกนี้ แล้วไปอยู่ในที่ที่ฉันมีแต่รอยยิ้ม

ฉันรู้สึกเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า อยากฆ่าตัวตายตลอดเวลา แต่ยังคิดถึงบาปบุญคุณโทษ ใจมันเลยได้แต่คิด ถึงเคยทำอะไรบ้าๆ เอามีดกรีดมีดไม่คม หรือหนังเหนียวไม่รู้ มันไม่เข้า ผูกเชือกก็ไม่ตายง่ายแถมยังทรมานอีก  จะกระโดดน้ำก็ดันว่ายน้ำเป็น  จะกระโดนตึกสงสารคนอยู่หอเดี๊ยวเขานอนไม่หลับ เขาหลอน จะข้ามถนนให้รถชน เดี๊ยวมีคนเจ็บเพราะเราอีก   

ยมทูต ฉันนี่สร้างแต่ความเดือดร้อนเก่ง ทำไมไม่รีบมารับฉันสักที 
จะอยู่จะตาย  ฉันก็ไม่มีค่าอะไร (หรือยมบอกก็รู้เหตุผลแล้วนิ รีบทำให้ตัวเองมีค่าซะสิ ::ขายตัวดีไหมมีค่าด้วย ล้อเล่น) ....ยมมานั่งคุยเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม  ฉันเหนื่อย