ตอนนี้จิตใจเรามันสับสนไปหมด เราเลยมาขอคำปรึกษาจากเพื่อนในนี้ค่ะ เพราะไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร
เรื่องมีอยู่ว่า เราเรียนจบและได้แต่งงานกับแฟน ทั้งๆที่พึ่งเจอกันไม่นาน ชีวิตเรามันแย่ตั้งแต่มาคบกับแฟน ตอนเราท้อง 8 เดือน ลูกคนแรก แฟนก็มีถูกจับข้อหารับของโจรร่วมกับแฟนเก่า เราก็ขอให้พ่อแม่ช่วยประกันสู้คดี ซึ่งครอบครัวแฟนไม่รับรู้ ได้แต่มาเยี่ยมไม่เอ่ยปากเรื่องความช่วยเหลือ มีแต่เราพ่อแม่ของเราที่คอยช่วยเราอุ้มท้องโย่วิ่งขึ้นวิ่งลงศาล สุดท้ายก็ช่วยและไกล่เกลี่ยจ่ายเงินให้โจทก์ไปหมื่นนึงไหนจะค่าประกันที่เราต้องขอยืมพ่อมาช่วยมัน ระหว่างที่อยู่ด้วยกันก็มีเรื่องให้ทุกข์ไม่เว้นแต่ละวัน หาสร้างหนี้ เอาบัตรเอทีเอ็มไม่จำเอาเงินมาใช้คนเดียว แอบไปเอาเงินดอกที่โรงงาน โดยบอกเจ้าหนี้ว่าอย่าบอกเราเพราะเลิกกันแล้ว ตอนเรารู้ความจริงเราก็ทน ทนมาสารพัด เพราะคิดว่าจะกลับตัวกลับใจ อยู่โรงงานไหนก็หาสร้างหนี้ สร้างปัญหา จนตอนนี้เราอยู่ด้วยกันมา 10 ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน 3 คน คนโค 8 ขวบ คนกลาง 7 ขวบ คนเล็ก 3 ขวบ เราทำหมันเรียบร้อยแล้ว ระหว่างครบกันมาเราไม่เคยมีความสุขเลย ไม่ใช่ว่าไม่มีความรัก เรารักแต่เค้า แต่มันหมือนแก้วที่มันร้าวแล้วมันยากที่จะเหมือนเดิม ความรู้สึกมันสับสน เค้าเริ่มอารมณ์ร้อน ถามนิดหน่อยก็โวยวาย เขวี้ยงลำลายข้าวของ หวังว่าสักวันเค้าจะปรับปรุงตัวแต่ก็ไม่ เราให้เงินไปจ่ายค่าบัตร เค้าก็เอาไปจ่ายค่าบอล พอเราด่าว่าหน่อยเค้าก็บอกเรื่องของกู เราต้องประหยัดห่อข้าวมากินที่โรงงานยอมประหยัด เค้าแอบไปกู้เงินบัตรวงเงิน 4 หมื่อนกว่าและหารกับเพื่อนคนละครึ่ง เอาเงินไปใช้คนเดียวจนตอนนี้มีเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาล ให้อภัยจนตอนนี้มันได้ใจ เราจะต้องทำยังไงเพราะเวลาเค้ามี เค้าจะนึกถึงแต่คนอื่น ไม่เคยนึกถึงคนที่คอยร่วมสุขร่วมทุกข์กันมา เราอยากเลิก ซึ่งเค้าก็ไม่ขัดข้อง เรามั่นใจว่าเราเลี้ยงลูกได้ แต่พ่อแม่เรากลัวว่าเราจะลำบากถ้าต้องรับผิดชอบคนเดียว มันเป็นความรู้สึกที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เราจะต้องเลือกแบบไหน เพราะถ้าทนต่อไป เราเชื่อว่ายังไงเค้าก็ต้องเป็นแบบเดิม เราไม่อยากทะเลาะกัน สงสารลูกๆเหลือเกิน เราไม่อยากเสียดายชีวิตอีกครึ่งที่เหลือที่ต้องใช้ร่วมกับเค้า เราเคยพลาดที่ตัดสินใจเอาเค้าเป็นสามี เราทำให้พ่อแม่ต้องมาทุกข์ด้วย เราอยากแก้ไขความผิดพลาดนี้ เราควรทำยังไงดีคะ
เราควรตัดสินใจยังไงดี เพราะตอนนี้มันสับสนเหลือเกิน
เรื่องมีอยู่ว่า เราเรียนจบและได้แต่งงานกับแฟน ทั้งๆที่พึ่งเจอกันไม่นาน ชีวิตเรามันแย่ตั้งแต่มาคบกับแฟน ตอนเราท้อง 8 เดือน ลูกคนแรก แฟนก็มีถูกจับข้อหารับของโจรร่วมกับแฟนเก่า เราก็ขอให้พ่อแม่ช่วยประกันสู้คดี ซึ่งครอบครัวแฟนไม่รับรู้ ได้แต่มาเยี่ยมไม่เอ่ยปากเรื่องความช่วยเหลือ มีแต่เราพ่อแม่ของเราที่คอยช่วยเราอุ้มท้องโย่วิ่งขึ้นวิ่งลงศาล สุดท้ายก็ช่วยและไกล่เกลี่ยจ่ายเงินให้โจทก์ไปหมื่นนึงไหนจะค่าประกันที่เราต้องขอยืมพ่อมาช่วยมัน ระหว่างที่อยู่ด้วยกันก็มีเรื่องให้ทุกข์ไม่เว้นแต่ละวัน หาสร้างหนี้ เอาบัตรเอทีเอ็มไม่จำเอาเงินมาใช้คนเดียว แอบไปเอาเงินดอกที่โรงงาน โดยบอกเจ้าหนี้ว่าอย่าบอกเราเพราะเลิกกันแล้ว ตอนเรารู้ความจริงเราก็ทน ทนมาสารพัด เพราะคิดว่าจะกลับตัวกลับใจ อยู่โรงงานไหนก็หาสร้างหนี้ สร้างปัญหา จนตอนนี้เราอยู่ด้วยกันมา 10 ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน 3 คน คนโค 8 ขวบ คนกลาง 7 ขวบ คนเล็ก 3 ขวบ เราทำหมันเรียบร้อยแล้ว ระหว่างครบกันมาเราไม่เคยมีความสุขเลย ไม่ใช่ว่าไม่มีความรัก เรารักแต่เค้า แต่มันหมือนแก้วที่มันร้าวแล้วมันยากที่จะเหมือนเดิม ความรู้สึกมันสับสน เค้าเริ่มอารมณ์ร้อน ถามนิดหน่อยก็โวยวาย เขวี้ยงลำลายข้าวของ หวังว่าสักวันเค้าจะปรับปรุงตัวแต่ก็ไม่ เราให้เงินไปจ่ายค่าบัตร เค้าก็เอาไปจ่ายค่าบอล พอเราด่าว่าหน่อยเค้าก็บอกเรื่องของกู เราต้องประหยัดห่อข้าวมากินที่โรงงานยอมประหยัด เค้าแอบไปกู้เงินบัตรวงเงิน 4 หมื่อนกว่าและหารกับเพื่อนคนละครึ่ง เอาเงินไปใช้คนเดียวจนตอนนี้มีเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาล ให้อภัยจนตอนนี้มันได้ใจ เราจะต้องทำยังไงเพราะเวลาเค้ามี เค้าจะนึกถึงแต่คนอื่น ไม่เคยนึกถึงคนที่คอยร่วมสุขร่วมทุกข์กันมา เราอยากเลิก ซึ่งเค้าก็ไม่ขัดข้อง เรามั่นใจว่าเราเลี้ยงลูกได้ แต่พ่อแม่เรากลัวว่าเราจะลำบากถ้าต้องรับผิดชอบคนเดียว มันเป็นความรู้สึกที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เราจะต้องเลือกแบบไหน เพราะถ้าทนต่อไป เราเชื่อว่ายังไงเค้าก็ต้องเป็นแบบเดิม เราไม่อยากทะเลาะกัน สงสารลูกๆเหลือเกิน เราไม่อยากเสียดายชีวิตอีกครึ่งที่เหลือที่ต้องใช้ร่วมกับเค้า เราเคยพลาดที่ตัดสินใจเอาเค้าเป็นสามี เราทำให้พ่อแม่ต้องมาทุกข์ด้วย เราอยากแก้ไขความผิดพลาดนี้ เราควรทำยังไงดีคะ