รู้สึกหงุดหงิดขึ้นทุกวันกับการเดินเท้าไม่ว่าจะในห้างหรือทางเท้า, สวนสาธารณะ, และที่อื่นๆ
เพราะคนที่เดินรอบข้าง สวนมา ตามหลัง เราต่างไม่ดูทางข้างหน้าหรือรอบตัวเองที่จะเดินไป 
ทำเป็นได้แค่ก้าวขาเดิน ก้มหน้ามองโทรศัพท์ จิ้ม รูด ปัด
กลายเป็นว่าคนธรรมดาอย่างเราต้องคอยเดินหลบพวกไร้สติพวกนี้ซะเอง
ถ้าเดินชนกันขึ้นมาล้มก้นจ้ำเบ้า โทรศัพท์ตกแตก ปากเจ่อ นี่คือความผิดของใคร
คนเดินมองทาง หรือ คนที่ไม่มีสติในการเดิน

นี่ถ้าเป็นกรุงเทพสมัยยี่สิบกว่าปีที่แล้ว มัวแต่เดิน ก้ม ปัด รูด จิ้ม ล่ะก้อ
.
.
.
.
.
เหยีบขี้หมาแน่นอนพับผ่าเหอะ